ထာ၀ရ ပုံပေ

Part 31 (Zawgyi)

ဧည့္ခန္းေဆာင္ၾကီး၏ ေထာင့္တစ္ေနရာရွိ နတ္ဘုရားစင္ငယ္ေရွ႕တြင္ လုလိယက္စ္သည္ မတ္တတ္ရပ္ေနသည္။ နတ္ဘုရားစင္တြင္ အေမႊးနံ႔သာတိုင္မ်ား ထြန္းညွိပူေဇာ္ထားသည္။ ေရာမလူမ်ိဳးမ်ား ကိုးကြယ္ၾကေသာ အဓိကနတ္ဘုရားမ်ားႏွင့္ ဆံုးပါးသြားခဲ့ျပီးျဖစ္ေသာ ဘိုးဘြားမ်ားကို ပူေဇာ္ပသျခင္းအမွုကို မနက္မိုးလင္းတိုင္း ျပဳမူေနၾကထံုးစံအတိုင္း ဆုေတာင္း ပူေဇာ္ေနျခင္း ျဖစ္သည္။ ေသလြန္ခဲ့ျပီးျဖစ္ေသာ ဘိုးဘြားမ်ားသည္ နတ္မင္းမ်ားအျဖစ္ မိသားစုႏွင့္ အိမ္ရာအေပၚ ေစာင္မၾကည့္ရွဳေပးၾကလိမ့္မည္ဟု သူတို႔အားလံုး ယံုၾကည္ထားၾကသည္။

လုလိယက္စ္သည္ ဆုေတာင္းျခင္းကို အဆံုးသတ္ကာ ဧည့္ခန္းေဆာင္ရွိရာ ေလ်ွာက္လာခဲ့သည္။ ဧည့္ခန္းေဆာင္ၾကီး၏ အလယ္ရွိ ေက်ာက္ေရကန္ေဘးနားမွ ေနာက္မွီမပါေသာ ထိုင္ခံုေနာက္တြင္ ဖဲလ္လစ္သည္ အဆင္သင့္ေစာင့္ၾကိဳေနသည္။

"အရွင္..ကၽြန္ေတာ္ လုပ္ေပးမယ္ေလ။"

"ရတယ္ အဘ။ ဖဲလ္လစ္ရွိတယ္။"

လုလိယက္စ္သည္ အဘိုးအို အဲလ္ဇီယိုကို ေျဖၾကားရင္း ထိုင္ခံုတြင္ ၀င္ထိုင္လိုက္သည္။ မနက္ခင္းအတြက္ ျပင္ဆင္မွုမ်ားထဲတြင္ မုတ္ဆိတ္ရိတ္ျခင္းသည္လည္း ပါ၀င္သည္။ ေရာမအမ်ိဳးသားမ်ားအတြက္ မိမိကိုယ္ကို အျမဲ သန္႔ျပန္႔စင္ၾကယ္ေနေအာင္ ဂရုတစိုက္ ျပဳမူတတ္ၾကသည္။ ေရႊေရာင္ေရာေသာ နီညိုေရာင္ ခပ္ပါးပါး မုတ္ဆိတ္ေမႊးမ်ားသည္ ပါးျပင္တစ္၀က္ကို ေနရာယူထားသည္။ အျမင္မရိုင္းေပမယ့္ လုလိယက္စ္သည္ မုတ္ဆိတ္ရွည္ ထားေလ့မရွိ။

ဖဲလ္လစ္သည္ လုလိယက္စ္၏ ပါးျပင္ကို ေငြသားေရဇလံုထဲမွ ေရမ်ားႏွင့္ စြတ္လိုက္သည္။ ေရႏွင့္ လျခမ္းပံုဓါးေမာက္ငယ္သည္ မုတ္ဆိတ္ရိတ္ရန္အတြက္ လိုအပ္ေသာအရာမ်ားျဖစ္သည္။ ဓါးေမာက္ငယ္ႏွင့္ လုလိယက္စ္၏ ပါးျပင္ထက္တြင္ ျခစ္ကာ လည္ပင္းတစ္ေလ်ွာက္ ဆင္းလာလ်ွင္ အဘိုးအိုမွာ ထိုင္ရခက္၊ ထရခက္ႏွင့္ အေနရၾကပ္ေနတတ္သည္။ ဖဲလ္လစ္ကို ယခုအခ်ိန္အထိ အၾကြင္းမဲ့မယံုႏိုင္ေသး။ ဒီေကာင္ေလး၏လက္ထဲတြင္ လုလိယက္စ္၏ အသက္ကို ၀ကြက္အပ္ထားသလို ျဖစ္ေနတာကို ျမင္ရတိုင္း ခံရခက္ေနတတ္သည္။