ထာ၀ရ ပုံပေ

Part 51 (Zawgyi)

လွိုင္းပုတ္သံမ်ားသည္ ၀ုန္းခနဲ ၀ုန္းခနဲႏွင့္ ဆူညံေနသည္။ ေက်ာက္ေဆာင္မ်ားထက္မွာ ညိုညစ္ညစ္၊ ျပာႏွမ္းႏွမ္းအဆီမ်ားေ၀့ေနသလား ထင္ရသည့္ ေရျမွဳပ္မ်ား တင္က်န္ခဲ့သည္။ တေ၀ါေ၀ါတိုက္ခတ္ေနေသာေလျပင္းသည္ ေရမွုန္၊ ေရဖြားမ်ားကို ဟိုးအေ၀းဆံုးသို႔ေရာက္ေအာင္ တြန္းပို႔ေပးေနသည္။

လွိုင္းပုတ္သံ၊ ေလျပင္းသံထက္ ပိုျပီးေၾကာက္မက္ဖြယ္ေကာင္းသည္မွာ ေကာင္းကင္အျမင့္မွ အရွိန္ကုန္ က်ဆင္းလာေသာ ေက်ာက္တံုးၾကီးမ်ား၏ ေရထဲက်သံျဖစ္သည္။ လူေခါင္းေလာက္ေက်ာက္တံုးမ်ားပါ၀င္သလို စားပြဲတစ္လံုးေလာက္ ၾကီးမားေသာ ေက်ာက္တံုးၾကီးမ်ားလည္း ပါ၀င္သည္။ သားေရျပားတင္းတင္းဆြဲထားေသာ ဗံုတစ္လံုး၏ မ်က္ႏွာျပင္ကို တီးခတ္ေနသံမ်ားႏွယ္ အုန္းခနဲ ၀ုန္းခနဲ ပင္လယ္ျပင္ထဲ ထိုးဆင္းေနၾကသည္။

လက္သီးဆုပ္တစ္ခုသဖြယ္၊ လက္တစ္ဆစ္ခန္႔အရြယ္ ေက်ာက္ခဲငယ္မ်ား က်ဆင္းမွဳသည္လည္း မရပ္တန္႔ေသးေပ။ မီးပူခဲရဲရဲမ်ား ေရခြက္ထဲပစ္ထည့္ေနသလို ရွဲခနဲ ရဲခနဲႏွင့္ အေငြ႔မ်ားထြက္ေနသည္။ ေရထဲေရာက္ေသာ္လည္း မျမွဳပ္ေသးသည့္ ေက်ာက္တံုး ၾကီးငယ္မ်ားသည္ ေပါေလာေပၚေနေသာ လူေသအေလာင္းမ်ားလို မီးခိုးနက္ေရာင္မွိုင္းေနေသာ ပင္လယ္ျပင္ထက္မွာ ရွိေနသည္။ ပါ၀င္ေသာ ဂက္စ္မ်ားေၾကာင့္ ေပါ႔ပါးကာ ေရထဲႏွစ္ျမွဳပ္သြားျခင္းမရွိ။

ထို႔အျပင္ မီးခဲအသြင္ ပူေလာင္ေနေသးေသာ ေက်ာက္ခဲမ်ားေၾကာင့္ ပင္လယ္ထဲတြင္ရွိေနေသာ ေလွၾကီး ေလွငယ္အားလံုးနီးပါး မီးဟုန္းဟုန္းေတာက္ေနသည္။ မီးမေလာင္လ်ွင္လည္း ေလဒဏ္ မိုးဒဏ္ေၾကာင့္ မည္သည့္ေလွမွ ေတာင့္မခံႏိုင္။ မီးေလာင္ေနေသာ ရြက္ေလွအပိုင္းအစမ်ား၊ သစ္သားစမ်ားသည္ ပင္လယ္ျပင္တြင္ မီးတိုင္ထြန္းထားသလို ဟိုတစ္စ ဒီတစ္စျဖင့္ အနိဌာရံုမ်ားကို မီးေမာင္းထိုးျပေနသည္။

လွိုင္းထန္ေနေသာ သဲေသာင္ကမ္းေျခတြင္ မည္သူမွရွိမေန။ ကမ္းေျခမလွမ္းမကမ္းရွိ ကုန္ပစၥည္းမ်ား သိုေလွာင္ရာ ေနရာမ်ားတြင္ေတာ့ ဒုကၡသည္မ်ားႏွင့္ ျပည့္ႏွက္လို႔ေနသည္။