You're Mine (Jailene)

Chapter 15: Engagement

Sharlene’s POV

“You look gorgeous in your cocktail.”

Kaagad akong napaharap sa pintuan nang makita ang reflection ni Ate Miles sa salamin.

“Ate!”                                      

Tumakbo ako at niyakap siya ng mahigpit. I’ve missed my sister so much! Ang tagal na naming hindi nagkita. Hindi ko inasahang pupunta siya sa engagement party namin.

“Baby.” Ngumiti siya sa akin pero unti-unti itong nawawala while she’s looking straight at my eyes. “I’m sorry.” Nang dahil sa kanyang sinabi, hindi ko mapigilang maiyak na nang tuluyan. Kanina pa naninikip ang dibdib ko. “I’m sorry if I was not there while Papa was hurting you, I’m sorry kung wala ako para ipagtanggol ka, I’m sorry kung hindi kita nadadamayan sa bawat pag iyak mo, I’m sorry baby na kailangan mo pang magpakasal sa taong hindi mo mahal.” My sister said with teary eyes.

“Hindi ate, okay lang yun, pero si Joaqy.”

“I know you love him. Anong dapat kong gawin? Sabihin mo at tutulungan kita.”

“Wala.” Umiling ako bilang sagot. “Wala Ate, wala na tayong magagawa. I willingly asked Jairus to marry me to spare Joaquin to be sent to Jail.” Patuloy pa rin ang pagbuhos ng mga luha sa aking mga mata habang sinasabi ko ito sa aking kapatid.

“Oh my god, you must have been through a lot! Anong nangyari?”

Sinabi ko kay Ate lahat-lahat. Kung anong ginawa ko, anong resulta ng pinaglaban ko at kung paano nahantong sa lahat ng ito ang mga nangyari sa akin.

“Walang puso talaga si Papa, hindi pa ba sapat ang ginawa niya sa akin at pati ikaw ginaganito niya?” She wiped my tearse while gently looking at my eyes. “Tama na Shar, your too beautiful to cry.” Pinunasan ko ang mga natitirang luha ko sa pisnge. Na miss ko talaga si Ate. Kung iisipin mo, mas grabe pa ang dinanas ni Ate sa kamay ni Papa.

“Ikaw Ate? Paano ka nakapunta ng Paris? I'm really happy for you.” I tried to lift myself up by switching the topic. She smiled saka napabuntong hininga.

“Marco allowed me to.” Nakangiti niyang sabi. “He helped me Shar para makapunta sa Paris, sabi niya gusto niyang abotin ko muna ang pangarap ko then we will try to be husband and wife as we should be.” Disappointed but I know my sister is fulfilled.

“Ang bait naman ni kuya Marco.”

Napaisip tuloy ako, sana ganyan din si Jairus mas iniisip ang kaligayahan ng iba kaysa sa pansarili niyang kapakanan, pero ang alam niya lang naman ay manalo, basta panalo siya ayos na sa kanya ang lahat.

“Pero papaano nyo naman sinabi kina Papa at Mama na pupunta ka ng Paris na pinagbabawalan ka ng matindi ni Papa?”

“Basta sabi lang ni Marco kay Papa na pupunta lang kami ng US for a business trip, but the truth is siya pumunta ng US ako naman sa Paris.” Masasabi kong masaya ang kapatid ko dahil sa ngiting kanyang pinapakita habang dinedetalye lahat ng nangyari sa kanya sa bansang kanyang pinapangarap. “My life was good in Paris, I never wanted to go back here, pero alam ko naman na hindi pwede.” She silently laugh upon saying those words.

“Ate..”

“Kailan ko lang din nalaman na inarrange marriage ka din.” Napayuko nang sabihin niya ito. “I’m sorry if you have to experience what I had experienced baby, kung may kaya lang akong gawin para matigil tong kasal nato gagawin ko pero alam mo naman di ba? Wala akong laban kay Papa, even I, was forced to marry Marco.”