The Bipolar Ceo [complete]

Chapter Four

Chapter Four

Third Person's POV

Nung umagang iyon ay walang ginawa ang babaeng naiwan sa hardin, nanatili lamang syang nakaupo sa isang puno namalimlim. Masyado kasing matindi ang sinag ng araw kaya napagpasyahan nyang sumilong muna roon, Nang kinagabihan naman ay nanatili pa'rin ang dalaga duon. Pinagmamasdan nya lang ang bawat sangga ng halaman na gumalaw dahil sa hangin, tinotoo nga ng Ceo na hindi sya pakainin. May i-ilang mga katulobg ang nakakakita sa kanya. Bakas sa mga mukha nila na nagaalala sila para sa babae ngunit hindi nila ito malapitan dahil nga sa bilin ng kanilang amo.

Sa kabilang banda

"Young Master, wala parin ba kayong balak pakainin si Ms. Castro?" Biglang bangit ng Butler ng Ceo, ngunit imbis na sagutin ang kanyang Butler ay sinamaan nya ito ng tingin, kaya nagpatuloy nalang sa pagdri-drive ang Butler nya.

Napaisip ang binata, bakit nya naman ito papakainin diba? Gusto nyang mapaamin ang babae at ilabas nito ang anak nila. Gusto nya ring matuto ito ng leksyon, at gusto nyang pahirapan at magdusa ang babae.

"Naandito na po tayo" pag-anunsyo ng Butler nya, bumaba naman sya sa kanyang sasakyan at sunalubobg sya ng nakabukas na pintuan. Nakapila duon ang mga katulong, bodyguard, at mga chef nya. Sabay sabay na nagsiyukuan ang mga ito ng dumaan sya, habang binabati sya ng mga ito.

Umakyat ito sa enggrande nyang hagdanan, at dumaretso sa kanyang silid. Akmang papasok na sana sya ng bigla nyang matanaw sa salamin ng bintana ang babaeng gusto nyang magdusa, nakaupo ito sa isang puno. Dahil nga sa salamin ang buong bintana nya ang tanaw nya ito mula sa baba, saktong ang bintana nya pa ay tanawin sa hagdin ang makikita.

Bigla syang nakaramdam ng awa dito, tanging ang buwan lamang ang nagsisilbi nyang ilaw para makita ang babae, ngunit halatang- halata nya na naluha ang babae. Hindi nya alam sa saril ngunit may naramdaman syang pagkatuwa dahil nakikita nya itong nagdudusa, ngunit malaki parin ang parte na naaawa sya rito.

Lumipas ang isang araw, ganun parin ang naging sistema. Nanatili paring hindi pinappakain ng Ceo ang babae, nang kinagabihan ay paguwing, paguwi ng Ceo ay dumaretso agad ito sa hagdin. Hindi nya malaman sa kanyang isipan kung bakit dinala sya ng nga paa nya ruon.

Agad nyang nakita ang babae na walang malay habang nasa ilalim ng puno, nakayakap ito sa mga binti nya habang nakatungo naman ang ulong nakasandal sa puno.

Nilapitan ito ng Ceo, ngunit laking gulst na lamang nya ng hawakan nya ito para sana gisingin ay, mainit na temperatura ng babae ang bumungad sa kamay nya.

Ni hindi malaman ng CEO ang kanyang gagawin, gusto nya itong magdusa, pero nang makita itong ganito ay tila ba nagiba ang kagustuhan nya. Ilang minutong syang natigilan,  iniisip kung ano ba ang tama nyang gawin. Nagtalo ang isipan ng Ceo. Hanggang sa mapasabunot na ito sa kanyang sarili, ngunit sa huli ay nakita nya nalang na bitbit nya sa kanyang mga bisig ang inaapoy sa lagnat na babae.