The Bipolar Ceo [complete]

Chapter Forty-Five

Miericka Saymin's PO

Hindi ko namalayan na nakatulog na pala ako, tanging ang kamay lang nahumahaplos sa buhok ko ang nagpagising sa akin. Tinignan ko naman si Dyke, g-gising na ito at ito ang humahaplos ng buhok ko. Agad ko itong dinamba ng yakap.

"B-buti naman —at gising kana" sabi ko dito habang nanatili akong nakayakap sakanya, umiiyak na ako. Thank God at gising na sya.

"My wounds" sagot nito kaya napahiwalay naman ako sakanya. Masama nya akong tinignan. May nagawa ba akong mali? Galit ba sya dahil niyakap ko sya?

"B—akit?" Takhang tanong ko dito.

"Butler Ruin told me na hindi ka parin nakain hanggang ngayon, at hindi ka umuwi ng mansion" masama parin itong nakatingin sa akin, kaya napayuko naman ako.

"Shit! I miss you" biglang sabi nito at hinila ako payakap sakanya. Ginantihan ko naman ang yakap nya.

"Are you alright? Wala kabang nakuhang gasgas o sugat?" Pagtatanong nito sakin habang magkayakap parin kami.

"Wala! Ikaw itong nahospital at may tama ako pa ang tinanong mo, inunahan mopa ako sa itatanong ko" sagot ko dito.

"Kamusta na yang tama mo? Bakit ang tagal mo magising! Nagalala ako" sabi ko dito at humiwalay na sa yakap nya.

"Saang tama?" Tanong nito at ngimiti.

"B—bakit? Dalawang beses kaba natamaan ng baril?" Nagaalalang tanong ko dito, akala ko kasi ay isa lang.

"I got two, first one. Bullet shot and a love shot, matagal na yung pangalawa kong tama. Matagal na akong tinamaan sayo" sagot nito sa akin at nginitian ako.

"Eh! Nasa hospital na at lahat pero Dyke!" Sabi ko dito pero tinawanan nya lang naman ako.

Dyke naman! Nasa hospital tayo at lahat pero nilalandi mo parin ako, nakakainis ka!

"But im still mad at you, you didnt eat for how many fucking hours!" Galit na sigaw nito sa akin, hay nako! Hindi talag mawawala ang pagihing bipolar nya. Kanina lang ang sweet bago ang landi bago ngayon naman galit, Dyke nga naman.