The Bipolar Ceo [complete]

Chapter Eight

Chapter Eight

Miericka Saymin Castro's POV

Maya maya ay bumukas ulit ang pinto. Akala ko ay ang Butler lamang ni Mr. Lawton pero hindi, si Mr. Lawton o Dyke mismo ang iniluw ang pintuan. Galit ang nakabalandra sa mukha nito, mukha ako nitong susugurin na syang kinatakot ko. Bakit na naman kaya?

"How dare you to call someone, sinong kinausap mo! Yung kalandian mo? Tell me" sabi nito sa akin habang mahigpit na hawak hawak ang panga ko. Sobrang sakit nun kaya napaluha na naman ako, ilang saglit lang ay binitawan nya na ito. Naglakad ito papunta sa pinto.

"Don't you ever flirt with another men again, im warning you. Don't even do that again or i'll kill you" banta nito sa akin bago tuluyang lisanin ang silid. At duon na ako tuluyang napahagulgol, bakit ganun? Bakit palagi nalang akong naiyak? Bakit abg hina hina ko?

Kailangan ko nang makatakas dito, ayoko na dito! Tumingin ako sa bintana. Hindi masyadong mataas at damo naman ang babaksakan ko kaya hindi na ako nagpatumpik tumpik pa tumalon ako duon at agad hinanap ang malaking gate, hindi naman ako nabigo ng matanaw ko iyon. Nasa may bandang kaliwa yun.

"Si Ma'am!" Sigaw ng isang Guard kaya kumaripas na ako ng takbo, malayo layo narin ang natakbo ko at nasa may hardin ako napadpad. Nagtago ako sa isang puno.

Wala akong narinig ni kaluskos kaya, nagawa kong sumilip. Pero laking gulat ko nalang nang may yumapos sa akin sa likod, at tinakpan nito ang bibig ko.

"Trying to escape, is not a good idea" sabi nito, at ang boses ay pamilyar sa akin. Boses ito ni.... ni Mr. Lawton.

Binuhat ako nitong parang sako, at pumasok ulit kami sa malaki nyang mansion.

"Ibaba mo ko! Ayoko na dito uuwi na ako" pagpupumiglas ko pero, tila ba wala sa kanyang ang pagpalo ko sa likdo nya.

At huminto kami sa silid kung saan ako nagmula kanina, pabalya nya akong ibinaba sa Kama.

"Trying to escape to see your Men huh?" Sabi nito habang masamang nakatingin sa akin. Na sya namang kinatakot ko.

Hinubad nito ang kanyang sinturon na syang kinatakot ko, maya maya ay dumantay sa aking balat ang sinturon nya. Ang hapdi.

"This is for calling your Men" sabi nito sabay palo ulit sa akin ng sintoron nya. Na syang ikinahiyaw ko.

"This is for escaping from me" at katulad dati ay pinalo nya ulit ako ng sintoron, ang hapdi.

"Ta-tama na!" Sigaw ko dito, ngunit wala syang narinig dahil patuloy nya parin akong pinalo  ng pinalo gamit ang sintoron nya.

"Try to escape again and you will see hell" saad nito bago lumabas ng silid, halos rinig kopa ang pagkadena nya ng pinto.

Sa sobrang dami ng palo na natamo ko, na halos hindi kona ramdam ang binti at likod ko, sobrang hapdi nang mga ito. Bakit kailangang ako pa ang makaranas ng mga ito?