The Spirit Wolf (Deel 4 The Elements Wolves Serie) 》Voltooid《

Hoofdstuk 4

Pov Hope

Ik doe mijn haar nog goed en spuit mijn parfum op. Nou ik ben klaar voor het feest. 'Hope, je ziet er prachtig uit.' Zegt mijn oom tegen me een bied zijn arm aan. Ik neem die aan en loop samen met mijn oom naar beneden.

'Nou, dit word vast super.' Zeg ik tegen Bas die er zenuwachtig uitziet. Sinds hij Alpha is, zijn er nog niet zo veel roedel tegelijk aan bezig geweest hier. 'Hopelijk.' Zegt Bas. Melissa pakt zijn hand en de deurbel gaat voor het eerst.

8 deurbellen later is iedereen er. Ik hou er niet van om te vertellen dat ik heks ben, dus denk iedereen dat ik weerwolf ben. Sommige weten niet goed wat een heks nou is en zien ons als gevaar. Terwijl we gewoon goed zijn. Van elk soort is wel een slechte variant.

Ik hou me een beetje afzijdig en kijk toe hoe iedereen met elkaar praat. 'Zo vind je nooit je mate.' Zegt Faith en ik schrik. 'Faith, laat me niet zo schrikken.' Zeg ik. 'Hope, kom is uit deze verstop plek en ga met jongens dansen.' Zegt Faith. Ik kijk haar aan van, ben je serieus.

'Nou ik help wel een handje dan.' Zegt Faith. 'Hey, dit is Hope. Mijn zusje. Jij kan haar vast leren dansen.' Zegt mijn zus en duwt me naar de zoon van de aarde roedel Alpha. 'Uhm, ja hoor.' Zegt de jongen van mijn leeftijd. 'Nou mag ik deze dans?' Zegt hij en glimlacht naar me.

'Ja hoor. En je naam is?' Zeg ik. 'Ik heet Tobias.' Zegt Tobias dus. 'Nou, welkom in deze roedel.' Zeg ik. 'Dank je, ben je familie van de Alpha Bas.' Zegt Tobias. 'Zeker, ik ben zijn nichtje.' Zeg ik. 'Het lijkt me gaaf om hier te wonen. Jullie roedel is zo mooi ingericht.' Zegt Tobias.

'Dank je, dat is mijn oom. Die houd van stijl. Ik woon in het tuinhuis.' Zeg ik. 'Het tuinhuis?' Zegt Tobias. 'Ja, ik wilde uit huis maar niet heel ver weg. Dus besloot ik in het tuinhuis te gaan.' Zeg ik. 'Ja ik woon ook op mezelf. Soms is het zo saai.' Zegt Tobias. 'Geen mate?' Zeg ik.

'Nee, nog niet.' Zegt hij en lijkt een beetje sip. 'Nou misschien vind je haar vandaag, ik ga weer. Dank voor de dans.' Zeg ik en loop weg. Ik zie mijn zus en geef haar een tik op haar achter hoofd.  'Hé.' Zegt ze. 'Waag het dat nog een keer te doen.' Zeg ik. 'O kom op, hij is knap.' Zegt Faith.

'Nou dan ga jij lekker met hem dansen.' Zeg ik. 'Best.' Zegt Faith en loopt naar Tobias. Ik kijk lachend toe hoe Faith knal rood wordt. 'Mate!' Gilt Faith. Mijn mond valt open. 'Faith, Tobias! Gefeliciteerd!' Zeg ik en knuffel mijn zus.

'Zie je nou wel. Ik zei al dat je haar tegen ging komen.' Zeg ik. Mijn oom, tante en alle andere kijken ons aan. Iedereen komt het nieuwe stel feliciteren. Ik zie de nieuwe Alpha van de Black Hunter aankomen lopen. Ik heb het nooit zo bekeken maar Jake is knap geworden.

Mijn oom en zijn moeder zijn bevriend. Ik heb hem 1 keer eerder gezien. Toen ik hier een half jaar was op een welkom terug feest. Helaas heeft hij niet met heksen, mensen of vampieren. Ik vind dat alles oké is. Welk wezen je ook bent. Ik kijk naar beneden. Ik bloos.

Geen idee waarom maar ik bloos. Dan gaat het alarm. 'Hope, ga naar de oudste.' Zegt mijn oom. Ik knik en ren naar het huis waar alle oudste verblijven. Gelukkig zijn daar geen vijanden. 'Hope, wat doe je hier.' Zegt 1 van de oudste. 'Er is een aanval. We moeten naar de schuilkelder.' Zeg ik.

Ik breng alle oudsten naar de kelder en besluit dan de roedel te gaan helpen. Ik ren en dan wordt ik vast gepakt. 'We hebben hier er 1.' Zegt een mannen stem. Ik voel een naald in mijn nek en ik raak mijn bewust zijn kwijt.

Pov Faith

Nog blij van dat ik mijn mate heb gevonden moet ik al in de aanvalshouding. 'Tobias, kijk uit.' Zeg ik en zie een wolf achter hem op duiken. Tobias verandert snel en ik bewonder toch even zijn wolf. Hij is bruin met groene patronen vanwege zijn element.

Lang kan ik niet staren want ook ik word aan gevallen. Ik verander in mijn lila wolf, het lijkt wit maar het schittert met lila in de zon of licht. Al snel hebben we de aanvallers verslagen met alle alpha's die hier aanwezig zijn.

Helaas een paar dode wachters bij de grens maar meer niet. De gewonde hebben alleen oppervlakkige wonden. Ik kijk om me heen en zie Tobias, ongedeerd, mijn oom en de rest van het gezin zijn ongedeerd. Ik zoek mijn zusje terwijl ik naar Tobias loop.

Maar zie haar niet. 'Waar is Hope? HOPE!' Zeg ik en roep haar naam. Ze reageert niet. Mijn oom lijkt ook alert en ik zie hem mindlinken. 'Ze is ontvoerd. De oudsten zijn ongedeerd maar ze was op weg naar ons. Er moet iets zijn gebeurd.' Zegt mijn oom.

Ik zal huilend in elkaar. Alweer ben ik haar kwijt. Mijn zusje. Tobias troost me en wrijft over mijn rug om me gerust te stellen. 'Ze vinden haar wel.' zegt Tobias. 'Wat als ze het niet doen of als het weer jaren duurt. Dat kan ik niet weer aan.' Zeg ik en oud Luna Maj komt naar ons toe.

'Van elke roedel komen vechters om te helpen zoeken. We gaan haar vinden.' Zegt Maj en legt haar hand op de schouder van mijn oom. 'Ik ga naar bed. Ik ben uitgeput.' Zeg ik. 'Moet je mee?' Zegt Tobias voorzichtig aangezien we elkaar pas net kennen.

'Ja graag. Denk niet dat ik heel gezellig ga zijn.' Zeg ik zacht. 'Maak niks uit, vanaf nu ben ik er voor je.' Zegt Tobias. Ik voel nu pas dat mijn been stuk is. 'Kom ik til je. Als jij de weg wijst.' Zegt Tobias en tilt me op. Ik wijs de weg naar mijn zus haar huisje. 'Dit is Hope haar tuinhuis.' Zegt Tobias.

'Ja, voor als ze ontsnapt en ze hierheen komt. Dan zijn wij er.' Zegt Faith en pakt de sleutel uit haar zak. 'Ik zal gaan als je in slaap valt.' Zegt Tobias netjes. 'Tobias, ik ben volwassen. Blijf gewoon hier slapen.' Zeg ik. Hij is zo goed opgevoed. Zo lief. Ik heb geluk met hem.

Ik had de hoop op een mate opgegeven. Aangezien ik nu 24 ben. Tobias is ook 24. Zijn zus is Alpha van hun roedel. Zijn zus is 26. 'Tobias, ik kan je wel Toby noemen toch?' Zeg ik en Tobias maakt mijn been schoon. 'Tuurlijk.' Zegt Toby.  'Nou je been geneest al.' Zegt hij en drukt er liefkozend een kus op.

____________

Weer een deel, ik ben eindelijk een stuk verder met hoofdstukken schrijven en kan wat sneller achter elkaar updaten. Ik hoop dat het spannend is en wordt.

Publiceerd: 04-03-19

1182 woorden