The Spirit Wolf (Deel 4 The Elements Wolves Serie) 》Voltooid《

Hoofdstuk 16

Pov Hope

Ik wil niks eten, begrijpen ze dan niet dat ik niet hoef te eten. Ik heb bloed nodig. En nog meer bloed en bloed. 'Hope, kan ik binnen komen?' Zegt Jake en staat bij de deur. 'Hij is zo knap.' Zegt mijn nieuwe wolf Claire. 'Ja, maar ik wil hem geen pijn doen.' Zeg ik terug.

'Ja, maar niet dichtbij. Ik wil je geen pijn doen.' Zeg ik. 'Ik wilde je gewoon zien. Je bent nog steeds mijn soulmate.' Zegt Jake en loopt naar binnen. Alleen mijn oom is zo dichtbij me geweest. Faith mag niet van me naar binnen. Ik hoor de hartslag van de ongeboren baby. Ik wil niks doen wat die baby kwaad doet.

'Ik weet het.' Zeg ik. Jake loopt naar me toe. Ik kruip tegen het bord van het bed. 'Waarom kom je dichtbij.' Zeg ik. 'Omdat ik je wil knuffelen.' Zegt Jake en lijkt vastberaden. 'Nee, ik wil je geen pijn doen.' Zeg ik weer. 'Hope, je doet me geen pijn.' Zegt Jake en zit naast me. Zijn hand gaat naar die van mij.

Ik voel zijn warme huid tegen mijn koude huid. 'Zie je, de tintelingen ze zijn er nog. Onze band. Die is er nog.' Zegt hij. Ik voel de tintelingen. Mijn wolf word gek. 'Laat me los. Claire wil het overnemen.' Zeg ik. 'Laat haar. Het is oké, ik ben bij je. Laat haar gaan Hope.' Zegt Jake. Ik vecht tegen mijn wolf. Die wolven in je hoofd zijn zo irritant.

'Claire, stop daarmee.' Zeg ik boos. 'Nee, ik wil in zijn armen.' Zegt Claire en vecht om de controle. 'Hope, ik zorg dat je niks verkeerd doet.' Zegt Jake. Ik geef het gevecht op tegen Claire. Ik voel haar mijn lichaam overnemen.

Pov Claire

'Hallo Jake, blijkbaar zijn we mates. Ik mag zeker niet klagen.' Zeg ik en laat mijn ogen over zijn gespierde lichaam rollen. Zeker niet klagen. 'Claire, aangenaam.' Zegt Jake. Ik kijk in zijn blauwe ogen. Lieve hemel, ik smelt.

'Je bent Alpha, je straalt het uit. Je ruikt naar citroen en framboos.' Zeg ik en schuif naar hem. Hij ruikt verrukkelijk. Plots zie ik zijn slagader kloppen. Ik schrik als ik tanden voel groeien. Dat stomme vampier gedeelte. 'Claire, gaat het?' Zegt Jake.

'Ja, alleen je slagader.' Zeg ik en mijn ogen blijven op zijn nek gericht. 'Claire, geef Hope de controle terug.' Zegt Jake en zijn hand ligt op mijn wang. Hij haalt mijn ogen van zijn nek. Ik kijk hem aan. 'Oké.' Zeg ik en geef Hope haar lichaam terug.

Pov Hope

'Uhm, sorry dat ik naar je ader staarde. Ik zou je nooit kunnen marken en ik weet dat je dat wilde, net als kinderen.' Zeg ik. 'Hope, we vinden een manier voor alles. Over een paar uur is de Hybride hier. Die gaat je helpen. Zorgen dat jij de controle gaat krijgen over jou wezen. Je bent de eerste triple hybride ooit.' Zegt Jake.

Triple hybride? 'Wat als ik geen controle krijg. Ik kan niet bij je zijn, je vast houden.' Zeg ik. 'Dan laat ik mezelf ook een hybride worden.' Zegt Jake. Ik kijk hem geschrokken aan. 'Ik wil bij je zijn. Als dat de manier is dan is dat het.' Zegt Jake en legt zijn handen op mijn heupen.

'Kom gewoon even bij me zitten. Niet lang. Een goede knuffel zal je goed doen.' Zegt Jake. Ik knik en laat me op zijn schoot zakken. Hij slaat zijn armen om mijn lichaam en ik kruip tegen hem aan. Ik ruik zijn vertrouwde geur en sluit mijn ogen. Ik probeer niet op het geluid van zijn hart te letten wat bloed rond pompt.

'Jake, ik ben bang.' Zeg ik dan. 'Weet ik, Hope. Ik blijf bij je.' Zegt Jake. Ik ga snel van hem af als ik mijn tanden voel groeien. Ik wilde in zijn nek bijten. 'Ik zal gaan. De hybride is er. Ik zie je straks.' Zegt Jake en gaat de kamer uit. Nu hopen dat deze hybride me kan helpen. Want hulp heb ik nodig. En gauw.

Pov Dan (de Hybride)

Toen ik werd door Justin Hunter was ik verbaast. Ik had gewoon niet verwacht dat hij me ging bellen. We hadden elkaar al jaren niet meer gezien maar waren nog steeds vrienden. Hij had een probleem.

Zijn schoondochter was verandert in een hybride en losgelaten tussen mensen. Zonder controle heeft ze ze verwond. Buiten dat ze een wolf heeft met een wil en een stuk vampier, heeft ze ook nog eens heksen krachten. Hoe bizar.

Ik was een weerwolf 300 jaar geleden en ben verandert door mijn soulmate die toen vampier was. En nu ook hybride. Ik heb tuurlijk ingestemd om te helpen. Ik heb Jake zien rondlopen in luiers en heb met hem getraind. Ik heb besloten gelijk te gaan. Wat dit is een kwestie van tijd. Hoe sneller hoe beter.

Na 3 uur rennen kom ik aan bij de Black Hunter Pack. Ik ren naar het packhuis en klop aan. 'Hallo Dan, kom er in. Ze is boven.' Zegt Justin en laat me binnen. 'Jake, je bent volwassen geworden.' Zeg ik als ik hem zie staan. De tijd staat hem goed. 'Dan, fijn dat je kon komen.' Zegt Jake en kijkt me serieus aan.

'Hoeveel doden?' Zeg ik. 'Rond de 20.' Zegt Justin. Ik knik, dat valt mee. 'Kinderen er tussen?' Zeg ik. 'Nee, het waren schurken.' Zegt Faith. 'Nou dan is er zeker veel kans.' Zeg ik. Het waren dus geen onschuldige mensen die ze heeft gedood. Dat is een pluspunt. 'Wanneer heeft ze voor het laast gedronken?' Zeg ik.

'1 dag geleden. Ze vertikt het om meer te nemen.' Zegt Jake. 'Nou daar moet verandering in komen. Als je elke dag zoveel neem gaat die honger weg. Dan is je lichaam gestilt. Het heeft niks nodig als je constant gebruikt en kan je de honger voor een groot deel negeren na een tijd.' Zeg ik.

'Nou, hoelang gaat het duren?' Zegt een jonge vrouw. Rond de 25 jaar. 'Ik hoop een paar maanden tot een jaar.' Zeg ik. 'Shit.' Zegt de vrouw. Ik kijk haar raar aan. Ik bekijk de man naast haar. Zijn armen liggen beschermend om haar buik. Ik tel de harten die ik hoor pompen. 1 te veel. Ze is zwanger.

'Heeft ze je iets aan gedaan, ookal is het perongeluk geweest.' Zeg ik tegen de vrouw. 'Nou een duw. Ik ben haar zus Faith.' Zegt de vrouw, Faith. Hope en Faith zijn dus zussen. 'Ben je bij haar geweest?' Zeg ik. 'Nee, ik mag niet in de buurt komen.' Zegt Faith. En daarmee sla ik de spijker op de kop.

'Dat is omdat ze op de hoogte is van die baby in je buik.' Zeg ik. 'Hoe? Ik heb je niks vertelt.' Zegt Faith. 'Ik kan de hartslag horen van die baby en van jullie allemaal. Dus Hope kan dat ook.' Zeg ik. 'O, vertel haar dat ze niks fout heeft gedaan.' Zegt Faith.

'Ik doe me best, ik zal bij haar gaan kijken.' Zeg ik en loop de trap op. Op weg naar de nieuwe triple hybride.

__________

Weer een deel, ik doe me best zo snel mogelijk dit boek verder te schrijven.

Zal Hope de controle krijgen?

Publiceerd: 20-08-19

1218 woorden