The Spirit Wolf (Deel 4 The Elements Wolves Serie) 》Voltooid《

Hoofdstuk 17

Pov Hope

De hybride traint me intensief. Ik word sneller, sterker en alerter. Ik heb een dieet gekrijgen en mag daar absoluut niet van afwijken. 'Dan, kan je nog normaal eten eten?' Zeg ik. 'Ja, alleen heb je het niet verplicht nodig. Dus je kan gewoon ijs eten. Net als slapen. Je hebt het niet nodig maar het kan helpen.' Zegt Dan.

'Oké, hoe ga je om met mensen, hoeveel meter sta je van ze.' Zeg ik. 'Geen bepaalde meters, je controle moet zo zijn dat je zelfs hun bloed moet kunnen zien en niks doen.' Zegt Dan. 'Dat is onmogelijk.' Zeg ik. 'Nee, je moet het willen.' Zegt Dan. 'Oké.' Zeg ik.

Jake komt aanlopen en kijkt naar hoe Dan mij finaal in maakt met vechten en me vloert elke keer. 'Ik denk dat we wat kunnen testen nu Jake hier is.' Zegt Dan. 'Testen?' Zeg ik. 'Ja, Jake mag ik misschien een snee in je arm maken.' Zegt Dan. 'Nee, dat mag je niet. Wil je soms dat ik hem pijn doe.' Zeg ik boos tegen Dan.

'Nee, je moet leren dat je het kan negeren.' Zegt Dan. Jake knikt en maakt een snee. De aderen onder mijn ogen komen te voorschijn samen met mijn tanden. Jake zet een snap naar me toe. 'Je doet me niks.' Zegt hij. 'Ik kan je wat doen.' Zeg ik. 'Maar je doet het niet.' Zegt Jake en houd zijn pols bij mijn gezicht maar ik voel de drang. De drang is zo sterk.

'Vecht er tegen Hope, ik geloof in je dat het kan. Ik weet het. Als je dit kan, dan kan je me marken.' Zegt Jake. 'Nee, ik kan je niet marken. Dit bewijst waarom het niet kan.' Zeg ik. 'Hope, proef het en zet een stap terug.' Zegt Dan. Jake zijn ogen zijn op die van mij gefocust. 'Hier, Hope. Als je bloed nodig gaat hebben dan kan je dat van mij krijgen.' Zegt Jake.

'Nee, straks dood ik je.' Zeg ik. 'Dat zal je niet.' Zegt Jake. Ik voel het warme bloed en het smaakt fantastisch. Ik neem nog een slok en nog 1. 'Hope, laat hem los. Jij bent in controle.' Zegt Dan. Ik laat hem los maar wil weer mijn tanden in hem zetten en niet op een lieve manier.

'Hope, dat deed je goed. Je komt er. Echt. Ik hou van je en ik heb je dit nog niet vertelt maar ik hou echt van je.' Zegt Jake. Ik kijk hem emotioneel aan. En dan stort ik weer in. Door die hele transitie zijn mijn emoties versterkt en 1 grote achtbaan.

'Ik ook van jou.' Zeg ik en val op mijn knieën. Jake knielt bij me neer en trekt me in een omhelzing. Ik vergeet zijn kloppende aderen en zijn bloed wat ik nog ruik na dat de wond dicht is. Ik geniet gewoon van zijn warmte.

4 maanden later

Het gaat goed, ik heb volgens Dan bijna 100% controle en ik kan nu steeds meer in contact zijn met mensen. 'Hope, durf je het aan?' Zegt Faith en heeft haar pas geboren baby in haar handen. Zij is nu 3 weken en ze heet Quinty. 'Uhm ja.' Zeg ik en neem de baby vast.

Ik kijk naar het kleine wolfje. Na 15 minuten begint ze te huilen en geef ik haar gauw aan Faith. 'Uhm dank je. Ik ga even rennen.' Zeg ik. 'Hope, wat is er? Het ging goed.' Zegt Faith. Jake kijkt me vragend aan. 'Ik moet gewoon even denken.' Zeg ik. Ik ren, nog sneller en ren door.

Ik stop en zie dat ik voor het huis van Niana sta. 1 van de heksen van de roedel van mijn oom waar ik nu ben. 'Hope, kom binnen. Ik verwachtte je al.' Zegt Niana. 'Uhm, ik had helemaal geen afspraak met je.' Zeg ik. 'Weet ik maar ik voelde dat je ging komen. Ik heb thee. Die is echt een dorstlesser.' Zegt Niana.

'Oke.' Zeg ik en kom binnen. Ik neem plaats en zie al 2 koppen thee staan. 'Ik voel je verdriet Hope. Waarom zo verdrietig.' Zegt Niana. 'Nou ik heb net de baby van Faith van gehouden.' Zeg ik. 'Dat is fantastisch, waarom dan verdrietig.' Zegt Niana.

'Omdat het een klap in mijn gezicht is dat ik geen kinderen kan krijgen meer.' Zeg ik. 'Hope, ik kan je een gunst doen maar mijn leven gaat eindigen. Ik voel het. Ik kan zorgen dat je een baby kam krijgen maar je krijgt 1 kans. Als het je lot is dan krijg je een kind.' Zegt Niana.

'Nee, dat kan ik niet aannemen.' Zeg ik. 'Hope, zie het als een grote gunst. Je hebt mijn leven een stuk leuker gemaakt en ik beschouw je als een klein kind. Als familie.' Zegt Niana. 'Ik wil het met Jake overleggen.' Zeg ik. Jake en ik hebben nog geen geslachtsgemeenschap gehad.

Door de hybride worden is de mark verdwenen. 'Snap ik, kom langs als je het wil maar doe het snel, binnen een week.' Zegt Niana. 'Zal ik doen. Dank je.' Zeg ik en druk een kus op haar wang. 'Ik vind het jammer om te horen dat je bijna gaat rusten.' Zeg ik. 'Snap ik Hope.' Zegt Niana.

Ik ren naar mijn tuinhuis en ruik dat Jake er is. 'Jake.' Zeg ik en vlieg het huisje in en neem een duik naast hem op bed. 'Wow Hope, vanwaar de haast?' Zegt Jake. 'Ik heb goed nieuws denk ik.' Zeg ik. 'Ja, nou ik wil je eerst gedag zeggen.' Zegt Jake en drukt zijn lippen op die van mij.

Ik ga er in mee en voel mijn wolf die de controle wil. 'Jake, je leid me af.' Zeg ik. 'Mmm, laat me even.' Zegt Jake en drukt zijn lippen in mijn nek. Mijn wolf vecht harder voor de controle. 'Jake, dit kan straks ook.' Zeg ik als ik een beetje uit 'ik geniet en vergeet alles om me heen' trans kom.

'Wat is het goede nieuws?' Zegt hij. 'Ik denk dat er een manier is om wel een kind te kunnen krijgen voor ons.' Zeg ik. Jake zijn ogen vergroten. 'Wow hoe dan.' Zegt hij.

__________

Sorry voordat ik zo lang niet heb je update maar school is begonnen en mijn vrienden waren er een heel weekend dus ben ik vergeten te schrijven en te publiceren.

Publiceerd: 30-08-19

1068 woorden