The Spirit Wolf (Deel 4 The Elements Wolves Serie) 》Voltooid《

Hoofdstuk 10

Pov Hope

Ik weet voor weerwolven dat er iets is met bijten en seks. Maar meer ook niet. Ik heb me er ook nooit echt geïnteresseerd in gevoeld. Die van heksen weet ik wel. Ik weet wel van de les op school als weerwolven veel meer waarde aan het proces hechten als heksen.

Bij heksen is het meer extra en kan je het vaker doorlopen en bij weerwolven is het echt om de band af te maken. 'Hope, weet je wat het weerwolf proces is?' Zegt Jake. Ik schud van nee. Hij kijkt me verbaasd aan.

Ik zie aan hem dat hij me een vraag wil stellen maar het toch niet durft. 'Nee dat ben ik niet meer.' Zeg ik. 'Ja sorry, ik vroeg het me af aangezien je niet wist wat het proces was, dacht ik misschien ben je nog nooit verder gegaan als zoenen.' Zegt Jake en wordt een beetje rood.

'Ik heb je laten blozen!' Zeg ik blij en vlieg hem om de nek. Jake lacht. 'Ja ja, het gaat je niet vaak lukken.' Zegt Jake. 'Maar vertel wat is het proces?' Zeg ik. 'Nou het heeft 2 delen, het eerste deel is de marking. Dat is dat de man bijt in de nek van zijn mate. Hier ergens.' Zegt Jake en raakt mijn nek aan en zoekt.

Op 1 plek, bij mijn sleutelbeen krijg ik kippenvel. 'Daar, dat laat zien aan iedereen dat je bezet bent. Ook versterkt het de tintelingen en band. Tegenwoordig bijten vrouwelijk wolven ook hun mannelijke mate. Zodat ook iedereen ziet dat hun bezet zijn.' Zegt Jake.

'Ik kan jou niet bijten. Ik wil niet gebeten worden.' Zeg ik resoluut. Ik zie Jake zijn kaken op elkaar klemmen. 'Hope, ik zou het graag willen. Ik zou het fijn vinden dat alle mannen zonder mate zien dat je bezet bent.' Zegt Jake, hij probeert zijn wolf onder controle te houden.

'Maar het gaat pijn doen en wat als het gevaarlijk is omdat ik geen wolf ben.' Zeg ik. 'Ik zou je nooit in gevaar brengen. Ik zal naar een dokter gaan en vragen of het gevaarlijk is.' Zegt Jake. 'Ik weet het niet. Ik wil er over nadenken. Even met mijn zus het er over hebben.' Zeg ik.

'Hope, ik respecteer je keuze. Welke het ook is, onthou dat het voor me belangrijk is.' Zegt Jake. 'Tuurlijk, mijn zus heeft een mark. Ik wil aan haar vragen hoe en wat. Maar het 2e deel, wat is dat?' Zeg ik. 'Seks.' Zegt Jake en wiebelt zijn wenkbrauwen. Mijn wangen worden rood.

'O, ja dat had ik kunnen raden.' Zeg ik. 'Is er nog een probleem met het 2e deel?' Zegt Jake en grijnst naar me. Hij plaagt me. 'Nee, voor jou?' Zeg ik, nog steeds rood. 'Nee, kom hier.' Zegt Jake en trekt me bij hem op schoot. Ik giechel. Ik giechel nooit.

Jake drukt zijn lippen op die van mij. Ik ga er in mee en duw hem op zijn rug. Jake vraagt om toestemming. Ik geef ik hem en hij draait ons om. 'Die jurk zit in de weg.' Zegt Jake. Ik zie dat zijn wolf het heeft overgenomen. 'Ik ga me omkleden en slapen.' Zeg ik en ga onder hem vandaan.

'Wacht, Hope, ga ik te snel?' Zegt Jake weer. Zijn wolf is weg. Ik vind zijn wolf best wel eng. 'Uhm, nou ik wil je eerst iets beter leren kennen.' Zeg ik. 'Prima, ik vind ook dat we niet zo snel hoeven te gaan.' Zegt Jake. 'Ik ga me omkleden.' Zeg ik.

'Trek je een shirt van mij aan?' Zegt Jake. Ik knik en pak 1 van zijn shirt wat in de kast ligt. Ik loop de badkamer in en doe de jurk uit. Ik trek snel een sport bh aan en zijn shirt. Ik poets mijn tanden en ga naast Jake liggen die zich ook heeft omgekleed.

'Hebben heksen ook een proces?' Zegt Jake. 'Ja, en proces van een spreuk waaraan je elkaar verbind. Dan voel je elkaars emoties en is de aanraking gevoeliger. Je kan het meerdere keren doen. Heksen hechten er niet zo veel waarden aan. Maar wij zullen dat niet kunnen. Jij kan niet magie gebruiken.' Zeg ik.

'Oké, kan jij dan niet die spreuk uitspreken.' Zegt Jake. 'Ja kan wel, maar die spreuk die je tijdens het 2e deel van het weerwolven proces zeg maar. Voor mij hoeft het niet.' Zeg ik. 'Oké, we zien we hoe het loopt.' Zegt Jake. Ik gaap. 'Laten we gaan slapen?' Zeg ik. 'Ja, weltrusten love.' Zegt Jake en drukt een kus op mijn voorhoofd. Al snel val ik in slaap in de veilige armen van Jake.

'Hope, je wilde me spreken, is er iets aan de hand?' Zegt Faith als we door de pack van de water roedel lopen. 'Uhm, nou ik wilde je vragen hoe de mark is, of het pijn doet en of je het me aanraad.' Zeg ik.

'Jake wil je marken, dat verbaast me niks. Je bent knap en geen weerwolf. Hij wil iedereen laten weten dat je zijn ''terrein'' bent. Zijn mate.' Zegt Faith. Tobias heeft haar gemarkt.

'Hope, het doet eerst pijn. Ik ga niet tegen je liegen. Maar na een paar seconden gaat het over in genot. Echt. Als hij je daarna vaker bijt dan doet het geen pijn meer.' Zegt Faith. 'Vaker?!' Zeg ik. Faith schiet in de lach en legt haar handen op haar buik.

'O, zusje. Echt, ja vaker. Het geeft een fijn gevoel bij je weet wel. Intieme dingen. Dus ja vaker. En geloof me, als je er 1 heb ga je het willen.' Zegt mijn zus en wiebelt met haar wenkbrauwen bij intieme dingen. 'Maar oké, de pijn. Omschrijf het.' Zeg ik.

'Gewoon een steek, meer niet.' Zegt Faith. 'Moet je er van huilen?' Zeg ik. 'Nee, Hope. Het is net als, te veel hebben gegeten en dan gaan rennen.' Zegt Faith. 'Oké, maar denk je dat ik het moet doen. Jake hecht er veel waarde aan.' Zeg ik.

'Je moet het niet alleen voor hem doen. Alleen voor je zelf. Maar ik denk dat het je veel kan brengen. Je gaat de tintelingen meet voelen en je voelt je meer verbonden met Jake.' Zegt Faith. 'Oké, dank je. Ik ga ook even uitzoeken of het gevaarlijk voor me is. Aangezien ik geen wolf ben.' Zeg ik en geef mijn zus een knuffel voor ik de plaatselijke arts zoek.

______

Zo sorry, ik ben helemaal vergeten te updaten. Dus bij deze dit deel.

Zal Hope die mark mogen van de dokter?

Publiceerd: 16-04-19

1101 woorden