The Spirit Wolf (Deel 4 The Elements Wolves Serie) 》Voltooid《

Hoofdstuk 6

Pov Jake

We vallen de groep monsters aan. Na een uur hebben we ze weg gejaagd. Samen met de elementen. Oud Alpha Jack Spirit vindt een kelder met heksen. Maar geen Hope. Dan vraag ik me af waarom Hope, als weerwolf daar zou moeten zitten.

Misschien omdat ze het element geest heeft en ook een soort heks is daardoor. Ik zoek nog verdere kamers af. Ik voel aan een deur en merk dat die op slot zit. Ik beuk de deur in en zie Hope Spirit zitten.

Ik ruik het bloed van haar been afkomen, maar toch ook heeft ze een fantastische geur. 'Mate!' Zegt mijn wolf Ian. 'Wat!' Zeg ik terug. 'Hope, hier ben je.' Zeg ik en zie dan dat zij het niet door heeft dat ik haar mate ben. Ze is mens! Shit! Hoe ga ik dit nu doen! Een mens als mate. Niks marken of matingproces.

'Alpha Hunter.' Zegt Hope en kijkt me mega grote ogen aan. Duidelijk verrast me te zien. Ik kniel bij haar neer en til haar zacht op. Al lopend met mijn "blijkbaar van niks wetende mate" in de armen naar buiten.

Alpha Bas komt aangerend samen met oud Alpha Jack. 'Hope.' Zegt haar oom en neemt haar over. Hope knuffelt haar oom.

Pov Hope

Ik kijk Alpha Jake Hunter met grote ogen aan. Ze zijn hier! Alpha Jake lijkt in gesprek met zijn wolf. Dan zegt hij, 'Hope, hier ben je.'

'Alpha Hunter.' Zeg ik beleeft. Ze zijn me komen redden. Alpha Jake tilt me voorzichtig op, meteen voel ik me veilig in zijn armen. Het raar vinden doe ik niet, ik bedoel ik wacht al weken hier op. Logisch dat ik me veilig voel in iemand zijn armen die me red.

Ik zie zodra we buiten zijn mijn oom naar me toe rennen samen met Bas. 'Hope!' Zegt oom Jack en neemt me over van Alpha Jake. 'De kracht bron, moet stuk.' Zeg ik zacht ik mijn oom zijn oor. Mijn oom knikt en stuur Bas om het stuk te maken. 'Dank je, Jake.' Zegt mijn oom.

'Tuurlijk, ik zal niks anders doen als helpen.' Zegt Jake en loopt naar zijn bèta en andere roedel leden. Dan schieten er overal licht stralen door de lucht en gaan zo elke heks in. Ook naar mij komt er 1. Hopelijk ziet niemand het. Ik hou er niet van als mensen door hebben dat ik heks ben.

Ik voel me gelijk sterker. 'Ze namen alles af.' Zeg ik. Ik kijk rond en zie nu de heksen hun krachten hebben alle wolven helen. 1 van de heksen uit mijn cel komt naar me toe. 'Ik zal je en uw vader helen.' Zegt de vrouw.

'Het is mijn oom en graag. Zoals je weet wil ik niet dat iedereen weet dat ik heks ben.' Zeg ik. Ze knikt en heelt mijn oom. Dan staan alle heksen samen bij elkaar. 'Dank jullie allemaal namens ons. Wij gaan terug naar ons oude huis.' Zegt een man, die duidelijk de oudste is.

Wij knikken allemaal en de heksen verdwijnen. 'Kom we gaan naar huis.' Zegt Bas en iedereen verandert in een wolf. Ik ga bij Bas achterop. Er liggen ook dode wolven. Ze worden mee genomen door andere roedel leden voor een begrafenis. Al snel ben ik thuis en knuffelt Faith me plat.

'Faith, au.' Zeg ik. 'O sorry, ik ben zo blij dat je terug bent. Je bent mager geworden.' Zegt Faith. 'Faith, ik ben er weer, alles is oke.' Zeg ik. Toch krijg ik sommige beelden van de afgelopen weken niet van mijn netvlies.

'Jij slaap op je oude kamer. Tot we zeker weten dat er niks met je is.' Zegt Faith. Al snel dwingt Faith me te gaan liggen. Zacht laat ik me neer ploffen op het bed. Ondanks de genezing, heb ik nog steeds pijn. 'Ik ga thee zetten en koekjes halen.' Zegt Faith. Ik schud mijn hoofd en lach.

Als snel heb ik thee en koekjes. Faith komt bij me op bed zitten en klets maar door. Ik ben wel blij dat ik wat afleiding heb. Ze vertelt over Tobias en de afgelopen 2 weken. Over dat de Alpha huldiging is verschoven omdat ik zoek was.

Over dat alle roedels mee hielpen. 'Faith, laat haar ook even slapen.' Zegt Bas die binnen loopt. Mijn zus drukt een kus op mijn wang en verlaat de kamer. 'Roep als er iets is.

Pov Jake

Ze is mijn mate. 'Jake, wat is er?' Zegt Cole en Thomas kijkt me ook vragend aan. We zitten samen op mijn kamer. 'Nou, Hope Spirit is mijn mate.' Zeg ik. 'Dat is fantastisch. Gefeliciteerd!' Zegt Cole. 'Ze is mens. Ze heeft niks door dat ik haar mate ben.' Zeg ik.

'Mens? Ik dacht dat zei gewoon half wolf was of heks of iets. Die geruchten gaan rond. 'Ja, ik ook.' Zegt Thomas. 'Hoe ga ik dit aanpakken. Je leert als weerwolf matingproces van je eigen soort en vampier en hoe moet je dat dan doen met een mens, die kan je niet marken.' Zeg ik.

'Uhm, ja. Misschien met haar oom praten?' Zegt Cole. 'Nee, die is als een vader. Ga naar die neef, Alpha Bas.' Zegt Thomas. 'Oké, ik ga wel naar Bas, ik zie jullie later.' Zeg ik. Ik sta op en loop naar het kantoor van Alpha Bas. Ik klop aan en hoor hem zeggen binnen.

'Hey, Jake.' Zegt Bas. 'Hey, Bas. Ik zou graag met je willen praten.' Zeg ik en sluit de deur achter me. 'Tuurlijk, met Hope gaat het goed. Zo fijn dat je haar vond.' Zegt Bas. Dit gezin geeft zo veel om elkaar, echt niet normaal.

'Nou, kijk. Ik heb dus een klein probleem. Hope is zeg maar mijn mate maar ze heeft het niet door. Ik weet ook dat ze mens is. Ik kan gewoon geen Luna hebben die mens is. Dat zou veel te gevaarlijk zijn.' Flap ik er in 1 keer uit.

'Jake, Hope is geen mens. Ze is zeg maar een heks/magiër. Ze was haar krachten kwijt. Dat is waarom ze geen tintelingen of band voelt.' Zegt Bas en lacht. Oooo. Oeps. 'Jake, ik weet niet of ze je accepteert en als ze het doet, of dat nu is.' Zegt Bas. Ik knik.

'Misschien moet je gewoon met haar praten.' Zegt Bas. 'Dank je, zou ik doen. Vind je het erg dat ik het ben?' Zeg ik. 'Nee, Jake. Je bent misschien nu nog een player maar je bent een goede man.' Zegt Bas. Ik knik en geef hem de hand en verlaat zijn kantoor. Op weg naar de kamer van Hope.

_______

Hope haar mate is bekent! Wat zal Hope zeggen als ze er achter komt?

Ik heb een lekker lang deel geschreven en heb al een paar hoofdstukken vooruit geschreven. Ik hoop dat jullie het allemaal leuk vinden.

Publiceerd: 16-03-19

1149 woorden