Living With The Contejo Brothers [Completed]

Chapter 26

[LWTCB: Friends]

Zhairon Contejo's Pov

"San pupunta yun?" Tanong ni Lance habang ininom ang tubig na hawak niya.

"Tumatakbo pa." Ani Lei. "Sundan natin?" Tanong ni Lance. "Babalik din yun." Sambit naman ni Raven.

But it's been hours at natapos na ang party.... and still Wala parin si Rie....

"Ang lakas nang ulan..." Sambit ni Allister. "Nasaan na kaya si Rie?" Tanong naman ni Raven na halatang nag-aalala.

Where did she go in this kind of heavy rain? "Fuck!" Narinig naming sigaw ni Ezren.

"This is not good... She's not going back..." Asar na tono niya. Anong....

"This is her 18th BIRTHDAY FOR FUCK'S SAKE!" Dagdag ni Ezren. "And yet... Fuck...."

"Ezren pull yourself just have a faith on her." Sambit nang Mama nila Rie.

"MA BIRTHDAY NI RIE NGAYON DIBA PINANGAKO NATIN NA PAGKATAPOS NANG BIRTHDAY NIYA TSAKA NATIN SASABIHIN NA KAPATID NAMIN SI MOON!" Nanlaki ang mata namin at napatingin kay Moon.

"Wait what?" Tanong ko. "Zhairon right?" Tanong ng mama niya kaya tumango ako.

"Nagwalk-out si Rie kanina matapos niyang marinig yung pinag-uusapan namin.... Matapos niyang malaman na kapatid niya si Moon at ang tatay niya ay yung kriminal na lalaking pumunta sa mansyon...."

Bigla akong kinabahan....

"In this situation it's hard to get her back." Seryosong sambit ni Raven. "At ikaw," Sabay turo niya kay Moon.

"Alam mo yung nararamdaman ni Rie para sayo diba? are you numb enough to ignore her feelings for you? Diba dapat inisip mo na sabihin yung totoo?" Kita ko ang pagbuntong hininga ni Moon.

"I also fell in love with her. I confessed on her but I give it another thought... naisip ko na hindi pwede kaya hangga't maaari kaya pinigilan ko. Nagulat din naman ako noong nalaman ko na meron pa pala akong tatay..." Sambit ni Moon.

"I guess Rie is not mature enough to face this." Naasar ako bigla kaya tumayo ako at hinigit ang kwelyo niya.

"Rie is mature you fucking jerk." Sambit ko. "If she's matured then why can't she accept it?" Ito ba talaga yung gusto niyang sabihin?

"Because she's fucking in love with you." Sambit ko. "If I can just fucking release it I'll do it Kaso Ikaw ang nauna niyang minahal. Sa tingin mo ba madali lang gawin na pigilan yung nararamdaman mo? Ikaw kaya mo dahil alam mo na magkapatid kayo but Rie doesn't know it so it fucking hurt for her. Kaya wag mong sabihin na immature si Rie because she carry her problems all by herself, crying all alone, hiding her problems by giving us a smile, and by saying that she's fine even if she's not ok!" Napabitaw ako sa kanya nang hawakan nila Allister ang kamay ko.

"That's enough Zhairon." Ani Raven. Napaupo naman ako sa sofa at napahawak sa ulo ko.

"Paano kung bigla siyang atakihin nang migraine sa daan?" Kinakabahan na sambit ni Ezren. "Fuck... Hahanapin ko siya..."

"Ezren, malakas ang ulan." Sambit nang papa niya. "No Pa, I need to search for her it's fucking raining out there."

"We will come." Sambit ko. "Yeah." Sambit naman ni Lance.

"Fine, hop in my car." Nagsimula kaming pumasok sa kotse at agad na pinaandar ni Ezren ang kotse.

Habang bumabyahe kami ay tahimik akong nag-iisip. Rie... Where are you?

---------------
Denzerie's Pov

Pagkabukas nang mata ko ay nakita ko si King sa tabi ko. "Glad you're awake." Sambit niya.

"Birthday mo pala kahapon." Sambit niya. "You didn't invite me." Dagdag pa niya.

Hindi naman ako nakapagsalita. "Oo nga pala, bakit nakaupo ka sa daan? Kasagsagan nang ulan." Tanong niya.

"Just a misunderstanding." Sambit ko. "Ayoko nang magtanong kung ano pa yung nangyari pero hindi ka ba nakokonsensya na baka nag-aalala na sila sayo?"

"Nagpaalam ako sabi ko magpapahangin ako." Sagot ko sa kanya.

"Pero asan ka ngayon?" Bumangon ako at napahawak sa ulo ko dahil sa biglaang pagkabangon.

Napapikit ako nang ilang segundo at binuksan ang mata ko. "Aalis na ako mukhang abala lang ako sayo." Pagkatayo ko ay nagbabalak na akong umalis nang hawakan niya bigla ang kamay ko.

"That's my clothes." Nanlaki ang mata ko. "HOW DARE YOU!" Susuntukin ko sana siya nang pigilan niya ulit ito.

"Kalma nagtakip ako nang mata. Kahit na basagulero ako I still respect you." Sambit niya kaya napahinga ako.

"Fine, akin na yung damit ko aalis na ako." Sabay lahad ko nang kamay sa kanya. "Sa tingin mo ba papayagan kita?" Napakunot ang noo ko.

"At Bakit hindi?!" Asar na tanong ko. "Nagluto ako nang pagkain." Sagot niya.

"EDI KAININ MO YUN MAG----" Napahawak ako sa ulo ko nang bigla itong sumakit. Pati ang panga ko na nasama.

Uupo sana ako nang hawakan ni King ang braso ko at marahang pinaupo sa kama. Tinabing niya ang kamay ko at sinimulan niyang hilutin ang ulo ko.

Matagal ito bago mawala kaya napahinga ako nang malalim. "Fuck this migraine...." Bulong ko.

"Maglalayas ka hindi mo naman pala kaya." Medyo naasar ako sa kanya pero napahiga ako.

"Tsk yung tiyan mo kita kababaeng tao." Sabay takip niya dito nang kumot. "Binihisan mo lang naman ako dapat yung malaking damit na." Sambit ko.

"Malay ko ba? Natataranta ako kagabi." Sagot niya sakin.

"Gusto mo bang kumain? Iinit ko yung sopas lumamig na bagal mo kasing magising."

"So kasalanan ko pa ganon?!" Asar na sambit ko. "May red days ka ba? Bakit naasar ka?" Tanong niya sakin.

"Nakakaasar ka kaya." Sambit ko.

"Hayss.... Sa lahat nang babaeng nakilala ko ikaw lang bukod tanging sinisigawan ako alam mo ba yon?" Sambit niya.

"Gusto mo sa tenga pa para mabingi ka." Irap ko sa kanya.

"Lakas mokong bulyawan mahina ka naman." Biglang tumusok ang salita niya sa dibdib ko.

"Pinagmamasdan kitang matulog kagabi humihikbi ka kaya tinatapik kita napayakap ka pa nga sakin basang-basa yung damit ko nang luha mo alam mo ba 'yon?" Ganon ba talaga ako kahina?

"Your tough on the outside but your fragile and easy to break on the inside." I guess he's right....

"That's how I worked." Sambit ko sa kanya. "Hmm... I see..." Tumayo siya at tumingin sakin.

"Dalhan kita nang sopas?" Tanong niya. "Bababa nalang ako." Ngumiti naman siya at inilahad ang kamay niya kaya kinuha ko ito at itinayo niya ako.

"Well done," Sambit niya at bumaba na kami. "Ikaw Lang talaga mag-isa dito?" Tanong ko.

"Nandito kagabi yung mga tropa ko na binugbog mo. They were frightened so they left." Natawa ako nang bahagya.

"Talagang takot sila?" Tanong ko. "Hindi ko din alam kung bakit maamo naman yung mukha mo kagabi." Sagot niya sakin tsaka kumuha nang dalawang tasa.

Sinandukan niya ako nang sopas kaya kumain na kami.

Habang kumakain kami ay bigla siyang nagsalita. "Rie." Napatingin naman ako sa kanya.

"I uh----"

"What?" Tanong ko.

"I'm sorry..." Napangiti naman ako. "Ayos na 'yon don't mind it tsaka isa pa, I owe you one." Sambit ko sa kanya.

"I'm sorry if I'm such a jerk." Sambit niya. "Well I'm a bitch." Ngiti ko naman.

"So Friends?" Tinanggap ko naman ang kamay niya.

"Sure. Friends."