Summer Nights

Chapter 15

Chapter 15
Malay

"Mawawala ako ng ilang araw. May kailangan lang akong ayusin."

Iyan ang huli niyang sinabi sa akin na pinanghahawakan ko. Pero bakit ang ilang araw ay naging dalawang buwan?

That day I let him devoured my body. Ang araw na sinuko ko ang lahat na mayroon ako. Hinayaan ko siya dahil gusto ko.

Ni hindi siya tumawag sakin at hindi ko naman alam kung may numero ba ako sa kanya? Ang hangal ko naman.

Nakatutok sa telebisyon hindi ko alam kung magigimbal ako o matatawa.

Pinatay ni Josefina ang TV at namaywang sa harap ko.

"Kita mo na? Sabi na. Niloloko kalang ng Manuel na iyan e. Kung ako saiyo kay Zeke ka nalang!"

Hindi ko pinatulan ang kanyang pagrarant sa harapan ko. Halos mamanhid na ang pagkatao ko. Kaya pala, kaya pala wala siya ng dalawang buwan? Mababalitaan ko nalang na ganito?

"Hindi ko a-alam ang gagawin ko Josefina." Mahinang sabi ko.

Huminga ito ng malalim at hinagod ang aking likod. "Papasuntok ko na iyan kay Zeke! Lakas ng loob niyan ng devirginizer mo. Kasama pala iyong Chloe sa New York at hindi naman sinabi saiyo." Tuloy parin ang palatak nito na hindi ko na pinatulan.

Biglang bumukas ang pinto at pumasok si Zeke. Seryoso ang mukha nito na nakatingin sa akin. He's handsome as ever. Walang tapon at walang paltos. Ang guwapo niya.

Hinalikan ako nito sa noo. "Mag ayos ka may pupuntahan tayo." He whispered.

Josefina rolled his eyes. "Hindi talaga ako diyan boto sa kapatid mo Zeke."

Zeke lazily shooked his head. "Alam ko kung ano ang ginagawa ng kapatid ko. It's just complicated."

Hindi ko na siya tinanong pa. Binilhan niya ako ng pink na dress. Dahil kay Jose medyo nagkaalam ako kung paano mag make up.

Hindi ako nagsuot ng high heels kundi flat sandals lamang.

Pinasadahan ako nito ng tingin pag baba ko ng hagdan. Ngumisi ito at namulsa.

"Damn gorgeous." He muttered. Uminit naman yata ang pisngi ko. Nakikita ko sa mukha niya si Manuel. Kung magiging seryoso pa siya ng konti at ikunot ang noo magkamukha na talaga sila.

"Thanks." I smiled. "Saan pala tayo?"

"You'll find out later." He kissed my forehead again. "Suit yourself. "

Kinakabahan ako habang nasa sasakyan niya. Habang nagmamaneho ay may katawagan si Zeke. Panay rin ang tingin niya sa akin. Napuna ko rin na naka formal suit siya.

Mas lalo akong kinabahan ng bumaba kami sa pamilyar na building. Sa Company nila, na ang CEO ay si Manuel.

"Anong ginagawa natin dito?"

"We will attend the conference."

May mga umescort sa amin papasok. We even used the VIP lift.

"Conference?"

He held my hand si tight. "Yes. Nandoon ang mga taong gusto at ayaw mong makita. I need you to be strong."

"Zeke why are you doing this?" I asked a bit nervous.

"Dahil mahal kita?" Hindi ko alam kung matutuwa ako sa ngisi nito o maawa.

Umiwas nalang ako at huminga ng malalim. "You look fabulous tonight. Just smile please." He said. Kaya iyon ang ginawa ko.

Sobra na ang kaba ko nang nasa harapan na kami ng malapad na pinto. The door opened. Hindi ito ang inaasahan ko dahil marami ang tao na nasa loob.

Tila mayayaman pa na kompanya ang mga nandoon sa loob. Halos matuod ako ng makita ang mama ni Chloe. Katabi niya si Chloe na katabi rin si Manuel. Halos umiwas agad ako ng tingin sa kanila. Sobrang sakit!