Summer Nights

Chapter 22

Chapter 22
Manuel

Lumipas ang ilang buwan. Naging matibay akong ina para kay Angelo. Gamit ang aking naipon ay nagpatanim ako ng mga bulaklak sa lupain ng mga Montenegro. Lupang nakapangalan kay Manuel. Pinaganda at minahal ko ito katulad ng pagmamahal ko kay Manuel.

Ang mga bulaklak na iyon ay siyang kinukunan namin para sa shop namin ni Josefina. Naging partnership kaming dalawa. Mga bigatin na ang aming mga custumers at hindi lamang bulaklak ang aming negosyo. Lahat ng mga natural na pwedeng pagkakakitaan ay aming sinubukan. Tulad ng perlas na bracelet at necklace. Nililok na bracelet yari sa matibay na kahoy at puwede rin itong costumize.

"Saan na yung suplado ko na inaanak?" tanong ni Josefina pagkatapos niyang asikasuhin ang isang van ng bulaklak na inorder samin.

Hindi pa ako nakasagot ng may pumarada ng Mercedez Benz sa harapan ng aming malawak na shop.

Napataas nalang ang kilay ni Jose ng bumaba doon si Zeke at bitbit si Angelo na anim na buwan pa lamang. Dinig na dinig namin ang hagikhik ng bata.

Napapangisi naman si Zeke na bitbit ang kung ano ano na namang laruan para kay Angelo.

"Mukha rin silang mag ama ano?" siniko ako ni Jose.

"Magkamukha si Manuel at Zeke kasi" bulong ko rito.

"He's so heavy." reklamo ni Zeke at nilapag si Angelo sa crib nito. Nandito na kami sa sofa ng bahay na tinitirhan na namin ni Josefina. Bale, yung gilid nito ay ang apartment na tinitirhan ko noon.

Nakakaafford na ako ng murang condo pero di na ako hinayaan ni Jose na umalis. Napamahal narin kasi ng sobra si Michael Angelo sa kanila lalo na ka'y Zeke.

"Uhmm. Kamusta na 'yung balita Zeke?" araw araw akong nagtatanong pero mukhang ilang ito sa aking tanong.

"I'm still working on it Aurora." Seryosong sabi nito habang pinipisil ang pisngi ni Michael Angelo na nasa crib na nito.

"Wala paring nakakakita?" Nanghihinang tanong ko.

"Wala pa."

Huminga ako ng malalim, naluluha ang mga mata. Napansin iyon ni Zeke kaya mabilis itong hinapit ang aking pisngi at pinunasan ang aking luha.

"Ginagawa ko ang lahat. Babalik si kuya. Babalik siya Aurora." bulong nito at hinalikan ang aking noo.

"Sana nga Z-Zeke. Hirap na hirap na ako."

Binaon nito ang aking ulo sa kanyang dibdib. Tulad ng dati sa dibdib ako nito umiyak.

Nang maghapon ay pumunta ako sa mall para bumili ng mga personal na gamit ni Angelo. May sariling kita na ako kaya nakakabili na ako ng gatas at diapers nito. Iniwan ko ito kay Josefina dahil marami akong bibilhin.

Hinila ko ang cart ng biglang may makabanggaan akong babae.

"Sorry!" hinging tawad ko dito.

"Aurora?!"

"Empress?"

Dinamba ako nito ng yakap. "Gawd! Ka'y tagal kitang hinanap! Bumalik balik talaga ako dito sa Manila para makita ka. Hindi ko kasi nahingi yung address mo last time!"

"A-Ah nakkahiya sayo. Maraming salamat pala sa mga tulong mo. Sabihin molang kung paano ako makakabawi."

Ngumuso ito tila nag iisip. "Malapit na kasi 'yung kasal namin ng fiance ko. Ikaw lang kasi yung nakagaanan ko ng loob. Mapili ako sa mga friends ko. Basta!, magaan ang loob ko sayo at...ang ganda mo. Parang barbie ka!"

Awkward akong ngumiti. Talkative siya at mukhang happy go lucky.

"Uh kasi may flower shop kami ng kaibigan ko. Kung gusto mo ng bulaklak bilang pasasalamat ko-"