Ben kilometrelerin yok sayıldığı aşklara inanmazdım. Kimse canlı kanlı görmediği bir insana 'Seni seviyorum' diyemezdi. Ve tükürdüğünü yalamayı seven ben, yine yanılmıştım.
Yazılma tarihi 22 Nisan 2019 - 26 Eylül 2019
25.05&13.08&10.10.2019&24.11.20...
"Büşra uyansana! Hem kaldır diyorsun hem dinazor gibi uyuyorsun."
Yastığı başıma bastırdım. "Çok mu dinazor gördün?"
"Seni gördüm ya!"
Bu kadın beni deli ediyordu. Kesinlikle onun kızıydım. Kapının sesini duyunca oflayarak kalktım ve banyoya girdim. Bugün hava sıcaktı. Hızlı bir duş alıp saçlarımı kuruttum ve çillerimi saklamamaya karar verip hafif bir makyaj yaptım. Odaya girip telefonu şarjdan çıkardım.
Ben
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Günaydın Üsame.
Çift tık.
Okundu.
Ah, yerim.
Üsame
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Uyanacağım bekle.
Tipini yerim şapşal.
Ben Kahvaltı yapmaa!
Üsame Sen nasıl bu saatte uyandın? Şaşırtıyorsun Çilli.
Ben Vaktimiz kısıtlı.
Üsame Yarım saate oradayım.
Hemen üzerimi değiştirdim. Şapkamı ve çantamı kapının önüne bırakıp ayakkabımı giymeye başladım. Belki yolda karşılaşırdık. Onu özlemiştim. Ankara'ya döndüğünde yine aramıza kilometreler girecekti.
Tahmin ettiğim gibi hava güneşliydi. Şakamı başıma geçirip yürümeye başladım. Telefonum çalınca duraksadım. Soner arıyordu.
"Kalktın mı?" diye sordum canlı çıkan sesimle.
"Çıktım bile. On beş dakikaya gelirim."
"Ben yürüyorum zaten. Karşılaşırız."
"Ben gelirdim."
"Zaten geri yürüyecektik yolu."
"Beraber yürüyebilirdik." dediğinde kendi kendime sırıttım.
"Yine yürürüz."
"Çok açım."
"Hızlanıyorum." diye bağırdım ve adımlarımı hızlandırdım. Gülüşünü duydum ama bozuntuya vermeden tamam deyip kapattı. Birkaç dakika sonra birbirimizi gördüğümüzde güneş gözlüğünü çıkarıp beni süzdü.
"Günaydın."
"Çok şirin olmuşsun." dediğinde bakışlarımı kaçırdım. Sıradan bir kombindi işte.
"Hadi gidelim. Ben de acıktım." diyerek konuyu değiştirdim. Soner'in geldiği yöne doğru yürümeye başladık.
"Yarın akşam Ankara'ya dönmem gerek." dediğinde buruk bir şekilde ona baktım.
"İşler mi?"
"Babama lazımmışım."
"Olsun. Diğer gün gidecektin zaten."
"Sen benden kurtulmaya mı çalışıyorsun?"
"Saçmalama. Bana kalsa hiç gitmeni istemezdim."
Durduğunda ben de durdum. Göz göze gelmemiz için başımı kaldırdım. Elini yanağıma götürdüğünde gözlerimi kapattım. Eli çok sıcaktı.
"Büşra."
"Soner." Gözlerim hala kapalıydı. Açmaya korkuyordum. Çünkü ben de ona dokunmak istiyordum. Ona sarılmak, kokusunu içime çekmek istiyordum.
"Mutlu musun?"
"Çok." dedim hemen. İçimden bir maşallah demeyi de unutmadım. Ne olur ne olmaz. "Sen mutlu musun?"
"Çok." diye fısıldadığında dudaklarımı dilimle ıslattım. Gözlerimi açamıyordum. Yüzüme gölgesi düştü. Güneş kayboldu. Ama sıcaklık gitmedi. Sanırım yüzüme yaklaşıyordu. Ah hayır. Buna hazır değildim. "Ve hep böyle kalmak istiyorum." diye fısıldadı dudaklarıma doğru. İnşallah etrafta bizi izleyen kimse yoktur. Yoksa sıçardım.
"Ben de."
"Sen de ne?"
Amk çocuğu. Utanıyorum görmüyor musun?
"Ben de böyle kalmak istiyorum."
"Seninle."
"Seninle." diye tekrarladım ardından. Ve bir saniye sonra dudaklarını yanağımda hissettim. Oh, dudağımdan öpecek diye çok korkmuştum. Ne olmuştu şimdi? O benimle ben onunla, birlikte miydik?
"Elini tutabilir miyim?" diye sorduğunda gözlerimi araladım. Hala aynı yakınlıkta duruyordu. Elimi tutmak için izin istiyordu. Şaka mısın çocuk? Başımı salladığımda tebessüm etti ve elime uzandı.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
