ÜSAME 🐾

Ü130 🐾

Multi video; Ziynet Sali- Bana da Söyle 🎶

Keyifli okumalar 🌸

▪️

Mutluydum.

Hem de çok mutluydum. Takvim, geçen zaman aklıma bile gelmiyordu. Soner'in on günlük iznini birlikte, yuvamızı düzenlerken bu pek de mümkün olmuyordu zaten.

"İçine sindi değil mi?" Çenesini omzuma yaslayıp arkamdan bana sarıldı. Elimi kaldırıp çenesinde uzamaya başlamış sakallarını okşadım.

"Sindi. Baksana çok güzel oldu." Salondaki koltuk takımımız gelmişti. "Ama iki eksiğimiz var hala."

"Yemek masamız da bugün yarın gelir hayatım. Artık mutfakta yemek zorunda değiliz."

Gülümsedim. "Ben Zeytin ile Altın'ı kast etmiştim."

"Doğru, bugün annemi aramam gerek. Zeytin'in nasıl olduğunu öğrenelim."

"İyidir değil mi?" Ona doğru döndüm. "Kaç gündür yok özledim."

"Üşütmüş sadece. Ondan kusmuş."

"Bir gelsin de çok iyi bakacağım ona."

"Bakacağız." diye düzeltti beni.

"Ne yapıyoruz şimdi?"

"Üst kata çıkalım mı? Koltuklar gelince yarım kaldı. Sana göstermek istediğim bir oda var."

Heyecanla başımı salladım. Elinden tutup üst kata çıktığımızda yatak odasının yanındaki odanın önünde durduk.

"Odayı beğenmezsen arka taraftaki odayı da hazırlayabiliriz. Ama bize yakın olsun istedim."

"Soner açsana kapıyı. Merak ettim."

Elimi bıraktı ve kapıyı yavaşça açtı. Boş odaya adımımı attım. Açık pencereden içeri tatlı bir rüzgar esti.

"Ama burası boş."

"Değil." Kolunu sırtıma doladı ve beni diğer tarafa çevirdi. "Bak, şu köşede bebeğimizin yatağı olacak. Yanında da onun için sık sık kullanacağın eşyalar için bir raf düşünüyorum." Söylediklerini gözümde canlandırırken elim istemsizce karnıma gitti. Bebeğimiz. "Şu duvarın dibine de bir dolap. Duvarları bilerek beyaza boyattım. Cinsiyetine göre rahatlıkla üzerinde oynama yapabiliriz. "

Bakışlarımı yatağını hayal ettiği köşeden ayırmadan elimi karnımda gezdirdim. Olur muydu cidden? Bir bebeğimiz olur muydu? Birlikte odasını döşer miydik?

"Sen ne düşünüyorsun?"

"Her şeyi düşünmüşsün." Başımı kaldırıp yanağını okşadım. "Söylemiştim. Sen çok iyi bir baba olacaksın."

"Sen de çok iyi bir anne olacaksın Çilli'm." Alnımı öptü.

"Dolaşalım mı? Annemi de aramam gerek."

"Olur hayatım."

Hazırlanıp dışarı çıktığımızda bahçemizde neler bakacağımı hayal etmeye başlamıştım bile. Bir sürü domates ekmeyi planlıyordum.

"Etrafta birçok market var. Her yere yakın, ulaşımda da zorluk çekmezsin. İşte olduğum zamanlar dışarı çıkmak istersen diye söylüyorum."

Başımı koluna yasladım. "Ben bize inanıyorum."

"İnanmasak birbirimize evet der miydik?"

"Demezdik."

"Şuraya oturalım mı? Ben su alıp geleyim."

"Çıkarken almayı unuttum. Susadın mı?"

"Ben alıp gelirim şimdi." Başımı salladım ve banka geçip oturdum.

Elimdeki yüzüğe dokundum. Dudaklarıma içten bir tebessüm yayıldı. Ben Soner ile evlenmiştim. Hayallerimdeki adam, benim kocam olmuştu. Hiçbir ana değişmeyeceğim o güzellikler her gün bir yenisi eklenerek daha da arttı. Soner'in ikimiz için aldığı bu ev, o kadar güzel anılara şahit olmuştu ki, hepsini seninle bir bir paylaşacağım meleğim.

Daha önce yazmaya başlamak isterdim. Ama çok zorlandım. Seni kaybetmekten o kadar korktum ki, eğer hepsini daha acılarım tazeyken yazmış olsaydım buna katlanamazdım.

Baban ile birlikte üstesinden geldim. O kadar harika bir baban var ki, keşke benim de Soner gibi bir babam olsaydı diyorum bazen. Ama sen çok şanslısın meleğim. Aslında ikimiz de öyleyiz. Çünkü o ikimizin de babası. Şimdi baban ile birlikte doktora gideceğiz. Bu bizim haftalık rutinimiz oldu. Ama senin için hastanede sabahlayabiliriz.

Seni seviyorum Küçük Prensesim. Baban sana böyle sesleniyor da. :)

Annen, Büş.

Şubat, 2020.

🌙

Selam. 🙏🏻

Kafanız karışmış olabilir. İstediğinizi sorabilirsiniz hepsini yanıtlayacağım. Aklımda başından beri iki kurgu vardı.

Biri düğünlerinin olduğu gece mutlu sonlu bir final, diğeri ise düğünden sonra hızlı geçişlerle, bebekleri doğana kadar her şeyi ara ara Büşra'nın kaleminden okuduğunuz bir hikayeye dönüşmesiydi.

Umarım aklımdakileri yazabilirim. Düşüncelerinizi bekliyorum. Görüşmek üzere. 💙

@zezgizkan kapak için teşekkür ederim Olric ❤️