ÜSAME 🐾

Ü96 🐾

Multi video ;Keti-Ver Beni Yalnızlığa 🎶

@Aysegulk92 şarkı önerin için teşekkürler. 🎈

Keyifli okumalar 🌸

▪️

İçten içe dua ediyordum. İnşallah Soner bana doğum günü için bir sürpriz hazırlamazdı. Abisinin ölüm gününde böyle bir kutlamayı kaldıramazdık.

Yağmur gittikten sonra eve dönmüştüm. Soner'in geleceğini beklemiyordum. Ama akşamüstü gelmişti. Balkonda oturuyordu. İkimiz için kahve yapıp yanına döndüm. Hava soğuktu. Ama içeri girmek istemediğini söylüyordu.

"Al bakalım."

Kupayı elimden aldı ve masaya bıraktı. Yanına oturdum.

"Soner, bu akşam burada kalır mısın?"

"Eve gitsem daha iyi. Sen de dinlenirsin."

Kaçmaya çalışma çabasını anlamıştım. Ama onu göndermeye niyetim yoktu.

"Benimle kalır mısın?" diye sordum duygusal olmaya çalışıp. Bakışlarını bana çevirdi. "Sanırım karnım ağrımaya başladı."

Bana doğru döndü. "Ciddi misin? Kalk İçeri girelim."

Yalan söylemiştim ama bozmadan kahvemi alıp kalktım. İçeri girdiğimizde kahvesini masaya bırakıp mutfağa gitti. Önlem alacaktı kesin. Kalbini sevdiğim.

"Soner? Kahven soğudu!"

"Geliyorum bitanem."

Aniden deme şöyle şeyler. Bir tuhaf oluyorum. Yüzümdeki sırıtış salona girmesiyle silindi. Tahmin ettiğim gibi elinde sıcak su torbası vardı.

"Gerek yok ona. Geçti gibi."

"Olmaz, gel uzan şuraya."

"Kahve içiyorum."

Söyleyeceğim yalanın taa...

"Ayaklarını uzat yeter Çilli."

Oflayarak sırtımı mindere yasladım ve ayaklarımı uzattım. Karnımı açacakken ayaklarıma uzandı.

"Napıyosun?"

Çoraplarımı çıkardığında başımı arkaya attım. Vicdanım kötü olmuştu.

Sıcak su torbasını ayaklarımın altına koyup torbanın diğer tarafına oturdu.

"Teşekkür ederim." dedim mahcup bir sesle. "Kalacak mısın?"

"İyi olmazsan kalırım."

Demek iyi olmazsam kalırsın. Tebeşir de yok ki yiyeyim.

"Film izleyelim mi?"

"Olur." Kumandayı alıp interneti açtı. "İstediğin bir şey var mı?"

"Komedi olsun."

Yüzü gülmüyordu. Bu canımı yaksa da sessiz kaldım. Rast gele bir film açtı. Soğumuş kahvesini içerken arkama yaslandım. O boş boş ekrana bakıyordu, bense onun dalgın yüzüne.

Film akıp giderken uykumun geldiğini fark ettim. Gözlerim ağırlaşmıştı. Başım arkaya düşerken filmden gelen kahkaha sesiyle kendime geldim. Soner hala aynı şekilde oturuyordu.

"Uykun gelmedi mi?" diye sordum.

"Biraz, senin geldi mi?"

"Geldi."

"Kapatıyorum o zaman."

Başımı salladım. Bakışları üzerimdeydi. Kalkarken yalandan elimi karnıma koydum. Kolunu belime sarıp odaya götürdü.

Yanıma uzanıp başını karnıma yasladı. "İyi ki tanımışım seni Çilli. İyi ki salçanın tadının nasıl olduğunu sordun bana. "

Gülümsedim. "İyi ki cevap verdin."

"İyi ki sevdin beni."

"İyi ki sevdin beni."

Uyuduğuna emin olduktan sonra karnımdaki koluna elimi koyup uykuya daldım. Ben uyanmadan gitmemeliydi.

Gitmedi de.

Sabah uyandığımda yanımda yoktu ama hala evdeydi. Saate baktım. Daha 7.22 ydi. Banyodan çıktığında ona baktım. Duş almıştı.

"Günaydın Çilli. Nasıl oldun?"

"İyiyim. Erken uyandın?"

"Annemler gitmeden ben gitmek istedim." dediğinde yataktan çıkıp yanına gittim.

"Ben de gelmek istiyorum."

"Büşra, lütfen."

"Ben de geleceğim. Ben de dua okumak istiyorum."

"Annemlerle git." dedi neredeyse yalvaracak bir ses tonuyla.

"Neden sen de annenle gitmiyorsun?"

"Çünkü annem..." Eliyle gözünü ovdu. Dolan gözünü silmeye çalıştığını biliyordum. "Abim öldü. Annem mezarında dua ederken orada olamam."

"Kendine bunu yapmaktan vazgeç. Abini kurtaramamışsın gibi konuşmaktan da, suçu kendinde aramaktan da vazgeç. Görmüyor musun Soner? Senin ne kadar masum olduğunu Zeytin bile biliyor. Annen oradayken gitmelisin o mezara. Ağlarken yanında olmalısın. O seni çok seviyor. Eminim ki hiçbir zaman diğer oğlunu kurtarabilmek için planladığı bir çocuk olmadın onun için. Üzerine titriyor senin. "

Dolan mavilerini gömleğinin koluna silerken ona sarıldım. Başım göğsündeyken bir elimi yüzüne çıkarıp gözlerine örttüm.

"Lütfen, izin ver de bu sefer seninle etsin duasını. "

Elimi tutup dudaklarına görürdü. Islak dudaklarıyla avuç içimi öptü.

"Ya hatırlarsa? Ya abimin mezarındayken beni neden doğurduğunu hatırlarsa?"

"Öyle bir şey olmayacak."

Bana güvenmesi beni mutlu etmişti. Sorgulamadan kabul etmişti. Mezarlığa ilk biz gelmiştik. Abisinin mezarının başında oturup elini toprağına koymuştu. Yüzüklerimizi gömdüğü yere.

Araba sesi ile arkamıza baktım. Ailesi gelmişti. Melek Hanım benimle göz göze gelince yaşlı gözlerine rağmen gülümsedi.

Dudaklarını oynatarak 'Teşekkür ederim.' dediğinde başımı sallayıp tebessüm ettim. Yağmur elindeki çiçekleri mezara bırakıp babasının yanına geçti. Birkaç adım geriledim. Annesi mezardaki otları temizlerken bakışlarım Soner'deydi. Hala aynı yerde oturuyordu. Alihan Bey mezara su dökerken yüzüne baktım. Ağlamıyordu. Ama mezar taşına baktığında titreyen dudaklarını görünce ağlamasına gerek kalmadığını anladım.

30 yıldır dinmemişti acıları. Melek Hanım kundaktaki, daha kokusuna doyamadığı oğluna ağlarken, Soner tanımadan minnet duyduğu abisine ağlıyordu. Gözlerimi kaçırıp yaşlarımı tülbentime sildim.

Annesi Soner'in arkasına geçip diz çöktüğünde Soner elini yüzüne örttü. Belki de yürümeyi öğrendiğinden beri ilk defa bu mezara onlarla gelmişti. Melek Hanım kollarını Soner'in sırtına doladığında Yağmur'un bakışlarını üzerimde hissettim.

Nasıl da mutlu olmuştu. Ona tebessüm ettim. Hala cebimde duran yüzüklerimize dokundum. Ama yoktu. Biri yoktu. Arkaya dönüp elimi cebime attım. Sadece Soner'in yüzüğü vardı.

"Allah kahretsin." diye fısıldadım. Nasıl kaybettim!

🌙

Selam. 🙏🏻

Bölüm nasıldı?

Umarım  beğenmişsinizdir. Fikirlerinizi bekliyorum. Görüşmek üzere. 💙