ÜSAME 🐾

Birazdan sizlere son kez selam diyeceğim. Finali yazmak o kadar zordu ki benim için, bitirmeden önce tüm karakterleri son kez dile getirdim. Biraz uzatacağım, çünkü Üsame bu konuşmayı hak etti. Şimdiden sabırla okuyacak olan herkese teşekkür ederim. 🎈

Soner...

Keşke onu anlayabilseydiniz. Kıyaslama yapmadan, olduğu gibi görebilmiş olmanızı çok isterdim. Bazılarınız bunu gerçekten başardı. Anlattığımı değil de, anlatmak istediğimi de anladı.

Ben de biliyordum 18-20 yaşında, psikopat, sevdiği kadına aynı zamanda çok sevdiği için şiddet gösteren bir karakter profili çizmeyi. Hayattan bıkmış, geçmişi kirli bir erkek baş karakter...

Eğer başrolde Vini'yi, Francisco'yu görseydiniz de bu karakteri görmekten bıktım diyecektiniz. Hikayede hiç trafik kazası yaşanmadı. Başrole sevdiği adam tarafından şiddet uygulanmadı. Sırf sevgiyi tekdüzelikten çıkarıp saf bir şekilde anlatmaya çalıştığım için hikaye yeri geldi ergence bulundu, yeri geldi Soner'e laf söylendi. Neymiş çirkinmiş. Yapmayın Allah aşkına. İnsanlar her zaman kalbe değil de tipe göre seçim yapsaydı, evlilik diye bir şey olmazdı. Unutmayın, sevdiğiniz insan birine hayatında gördüğü en çirkin adam ve ya kadın, size ise dünya güzeli gelebilir.

Ben bilinen bir serüvenin aksine, sizleri şaşırtmayı seçtim. 27 yaşında texting hikayesi başrolü olur muymuş, diye soranlara cevabımı her bölümde verdiğimi düşünüyorum. Bunu da sizler, Olricler sayesinde başardım. Kafamda çizdiğim hayali karaktere her replik yazışımda, öyle mükemmel bir adam olmalı ki, okuyucumun yüreğine dokunmalı, bundan aylar sonra bile 'Soner diye bir adam vardı' demesini istedim. 'çok güzel seviyordu be! Dövmeden, saymadan, dökmeden de sevilebileceğini bize gösterdi.' demenizi istedim. Umarım söylersiniz.

Düşe düşe bir hal olan ballarım, inanın bölümü yazdıktan sonra düzenlemek için okurken, ben de sizlerle birlikte düşüyordum. Eğer bu hikayeyi bir başkası, belki de içinizden biri yazmış olsaydı da, 'Helal olsun be!" derdim. Tabi ki dört dörtlük bir hikaye gözüyle bakılmasını hiç beklemedim. Ama sizler öyle sahiplendiniz ki hikayeyi, arkamda onca Olric varken ben bu serüveni 80 bölüm de uzatırım, 100 bölüm de diyebildim ve uzattım. Her zaman sizlerin fikirlerini almaya çalıştım. Özelden her yazılan mesaja karşılık vermeye uğraş gösterdim. Bölümlere vote sınırı koymadım. Hemen hemen her gün bölüm atmaya çalıştım. Çünkü bana yoldaşlık yapan sizlere, ayda bir bölüm atmak haksızlık olurdu.

WhatsApp grubuna gelince, o kadar iyi niyetli insanlar tanıdım ki, Üsame bitmiş olsa bile o grubun son bir kişi kalana kadar dağılmayacağına garanti verebilirim. Yüzlerce kişi ile konuşmayı, tanımayı, fikirlerine dokunmayı da isterdim. Ama sürekli konuşan 20 kişi ile bile çok güzel anılarımız oldu. Birbirini tanımayan insanların, bir başkasının kurgusu için nasıl fikirler verdiğini, karakter aradığını gördüm. Benimle birlikte hikaye yazmaya başlayan onlarca kişi oldu.

Ben sizlerin sadece yazarınız değil, arkadaşınız olmayı da seçtim.

Ve sizlerle geçirdiğim her dakika için çok mutluyum. Teşekkür bölümünü finalden önce yayımlamak istedim, çünkü önce Üsame için neler hissettiğimi, buralara kadar nasıl geldiğimizi bilin istedim.

Finali okurken gözleriniz dolabilir, gülmekten de, ağlamaktan da. Şahsen benim yazarken doldu.

Şimdi sizlerden son kez, Üsame'nin sizlere ne hissettirdiğini bu satıra yazın istiyorum. 🌼

Bana hissettirdiği,

"Eğer insanoğlu sevdiği insanla arasındaki ekonomik farkı, ten rengini, hayatla verdiği mücadeleyi, büyürken masallarla değil de hıçkırık sesiyle büyütüldüğü ihtimalini ve gerçeğini dünyanın en önemli sorunuymuş gibi görüp de ayrılık kelimesine can vermeseydi, dünyanın her yerinde, elimizi tutabilecek bir Üsame olurdu. "