Movie Lovers • Peter Parker

as good as it gets | final

Alison yerde kanlar içinde yatan Peter'e bakarken elleri titriyordu. Aklındaki milyonlarca sorudan en az birini sorabilmek için defalarca ağzını açıp kapatsa da sesi boğazında düğümlenmişti sanki. Titreyen ellerini çocuğun başına koydu ve gerçekten o olduğunu tescillemek ister gibi bir süre yüzünde dolaştırdı. Gerçekti. Peter Parker Örümcek Adam kostümünün içindeydi.

"Sana söyleyemeyeceğim şey buydu." dedi Peter kızın yüzünde dolaşan ellerinden birini tutarken. Bir an önce bir şeyler söylemesini istiyordu. Onun ne düşündüğünü bilmemek korkunçtu. "Seni kaybedemem Alison. Kendi gözlerinle görmeni istedim."

Alison zar zor konuşan çoçuğa bakarken bulundukları durum aniden kafasına dank etti ve telaşla ayağa kalktı. "Çok kan kaybediyorsun Peter. Ne yapacağız?"

Peter kanın kaynağına, karnına baktı ve birkaç saat önce yaşanan her şey gözünün önünden geçti. Binayı kasten ateşe veren suç çetesiyle yüzleşmeye gitmiş ancak birkaç kurşundan kaçamamıştı. Tekrar kıza döndü ve "Önce kanı temizlememiz gerek. Pamuğunuz var mı?"

Kız hızla başını salladı ve odasındaki banyoya girdi. Birkaç saniye sonra elinde bir kutu pamuk ve birkaç parça kimyasalla geri dönmüştü. Hemen yere eğildi. "Kostümünü çıkarmalısın."

Peter başını aşağı yukarı salladı ve zorlukla ayağa kalkıp kostümünü beline kadar sıyırdı. Bu sırada Alison yerde durmuş onun acı çekişini izlerken gözleri dolmuştu. Peter eski yerine döndüğünde hızlı bir hareketlerle gözyaşlarını sildi ve işe koyuldu. Annesi hemşireydi ve birkaç yıl önce Alison'ın ilkyardım eğitimi alması konusunda ısrarcı olmuştu. Alison şimdi buna minnettardı.

O küçük yaraları temizlerken Peter onu izliyordu. Canının ne kadar yandığını unutmuş gibiydi. "Bugün şirkette değildim çünkü yanan binaya gitmiştim. Birkaç aydır peşinde olduğum yerel bir suç örgütü var. O binayı bazı kanıtları yok etmek için ateşe vermişler. Peşlerine düşmem gerekti ve-" Sözünü yarıda kesip acıyla inledi. Alison yaralardan birini temizlemekte fazla sert davranmıştı. Kız telaşlanarak eğildi ve hafifçe yaraya üfledi.

"Lütfen sus." dedi yarayı temizlemeye geri döndüğünde.

"Özür dilerim. Aramızda daha fazla sır olmayacağını söylediğimi biliyorum ama-"

"Tamam Peter bunları daha sonra konuşuruz. Ölmek üzere olduğun gerçeğine yoğunlaşsak daha iyi olur."

Peter sustu ve telaşlı kıza baktı. Stresten alnında ter damlaları birikmiş olsa da ne yaptığını biliyor gibi görünüyordu. Bir süre sonra başını çocuğun karnından kaldırdı ve rahatlamış bir nefes verdi. "Kurşun sıyırmış, o kısmı bandajladım. Şimdilik yaşayacaksın." dedi. Peter gülümseye çalıştı ve halıda oturur pozisyona gelerek sırtını kızın yatağına yasladı. Alison da onun yanında aynı şekilde oturuyordu.

İkisi bir süre gecenin sessizliği içinde oturduktan sonra Peter konuştu. "Berlin'e gidiyorum."

Alison hızla başını ona çevirdi. Gözleri faltaşı gibi açılmıştı. Daha sevgilisinin Örümcek Adam olduğu gerçeğini atlatamazken Peter eteğindeki tüm taşları döküyordu. "Neden?" diyebildi çatlak bir sesle.

"Yenilmezler arasında bir sorun çıkmış sanırım. Bay Stark beni orada görmek istedi."

"Bu tehlikeli değil mi Peter?"

Peter kıza baktı. Gözlerinde gerçekten kendisi için korktuğunu görebiliyordu ve onu bu halde bırakmak hoşuna gitmiyordu. Yine de Bay Stark'ın bu iş teklifi de onun için çok önemliydi.

"Değil. Bay Stark beni tehlikeye atacak bir şey yapmaz," dedi yalan söylemediğini umarak.

Alison yerde kanlı halde duran Örümcek Adam maskesine baktı. Sanki az sonra gözlerini yatağında açacak ve tüm bunların bir rüya olduğunu anlayacaktı. Bunun olmasını tüm kalbiyle diliyordu.