MAGKADUGO (COMPLETED) SOON TO PUBLISHED

Magkadugo 9

Chapter9
Hinayaan ang Sarili

Nagkakatuwaan sila lola Lourdes at kuya Santi habang pauwi kami ng bahay. Hawak-hawak naming tatlo ni Lara at Kathlyn ang palanggana at brush na ginamit sa paglalaba. Habang si kuya ang nagbuhat ng mga malinis na damit at isasampay nalang.

Lahat kami ay basa. Maputik ang daan at puro niyugan o di kaya'y manggahan ang aming nadaanan.

"Pag dating sa bahay maligo muna kayo Lara at Kathlyn bago umuwi ha? Ikaw na rin Ara."

"Opo lola!"

Hawak hawak ko parin ang iba't-ibang kulay ng bato na nakita ko sa batis. May kulay berde, kayumanggi, at puti. Maganda ito ilagay sa transparent na bote at lagyan ng mga shells.

Umingay ang bakal na gate nang buksan iyon ni kuya. Rinig na rinig ko ang bagsak ng ulan sa bubong ng bahay.

Nasa bulwagan palang ng bahay nang kami ay masurpresa.

"Santi.."

Si ate Anna nakaupo sa sofa namin kasama ang kaibigan ni lola. Hindi na siya tulad ng dati. Mas pumayat siya ngayon at mas naging maputla.

"Lourdes kanina pa siya dito. Kasintahan 'raw ni Santi.."

Nilapag ni kuya ang mga damit at agad nilapitan si ate Anna.

Parang naasiwa ako bigla at hindi na naghintay pa ng sandali. Ako ay pumunta na sa kuwarto para magbihis.

Hindi ko pa alam kung paano kakausapin si ate. Alam ko kasing kasalanan ko kung bakit siya nagsaksak noon. Baka kasalanan ko kung bakit siya mas pumayat ngayon.

Dinamdam ko ang malamig na tubig sa aking balat at dahan dahang tinungo ang maliit na salamat na nakasabit sa dingding ng banyo.

Hindi ko maialis ang tingin sa aking mukha. Halatang halata na babaeng bersyon ako ni kuya Santi. Ang kurba ng mata at pilik-mata. Ang nipis ng labi at ang tangos ng ilong. Walang tapon at walang mintis. Magkadugo kami.

Nagbihis at nagsuklay ako ng buhok habang nasa kama ng bumukas ang pinto. Niluwa 'non si lola.

"Magandang bata ang nobya ng 'yong kuya pero may sakit pala. Nakakaawa ang kanyang kalagayan.."

Ngumiti ako kay lola at kinuha ang mga bato. "Kaya yan si ate lola. Tsaka, nagpapagamot si ate sa ibang bansa."

"Mga bato ba yan galing sa batis?" tila may kaba sa boses ni lola.

"Opo lola, bakit?"

"Hindi mo yan dapat kinuha! Ang kukuha ng mga bato sa batis ay mamalasin sa pag-ibig."

Humagalpak ako sa tawa sa sinabi ni lola at kinurot nito ang aking singit. "Aray! lola, masakit!"

"Ikaw bata ka hindi ka naniniwala sa akin."

"Bakit lola, totoo ba ang ahas at diwata?"

"Totoo sila Ara. Maniwala ka..dito ako lumaki ako mismo nakakita sa kanila.."

Kakatapos lang namin maghapunan.Si kuya Santi ay nagligpit ng mga gamit ni ate sa kuwarto. Nakita ko si ate Anna sa kahoy na upuan sa labas. Isa iyong pinutol na katawan ng kahoy na nakahiga sa lupa. Nakatingin siya sa mga bituin at nakikita kong malungkot ito.

Huminga ako ng malalim at tinabihan siya. Tiningnan ako nito at ngumiti siya. "Kamusta kana Ara?" Mahina ang boses nito.

"Okay ako ate, ikaw? Dapat hindi kana dito sumunod sa ganyang kalagayan ate.."

Yumuko ito. "Gusto kong makapiling si Santi."

Natahimik ako at napatingin rin sa mga bituin. "Kung ako magiging bituin siguro palagi rin akong titingalain ni Santi." Sabi nito.