What If

30. "Friendzoned."

«Το χειρότερο τέλος ever!» παραπονιέται ο Άλκης.

«Δεν θα ξαναγίνει, θα ζητήσουμε από τον σκηνοθέτη να το γυρίσει άλλη μια.» πετάει η Νίκη.

«Γιατί αρπάζετε συνέχεια εσείς;» ρωτάει ο Πέτρος. Ο Άλκης σηκώνει αδιάφορα τους ώμους του και η Νίκη αποφασίζει πως δεν θέλει να μας πει.

«Πάω να την πέσω.» λέει αδιάφορα ο Πέτρος.

«Καληνύχτα, μωρό μου.» λέει η Νίκη, παραμένοντας αφοσιωμένη στο κινητό της. Ο Πέτρος παραμένει στη θέση του και κρατιέμαι να μην γελάσω με τη φάτσα του.

Η Νίκη φαίνεται να μπερδεύεται με την τόση ησυχία και γυρίζει να με κοιτάξει.

«Τι;» λέει μπερδεμένη.

Ο Πέτρος στριφογυρίζει τα μάτια του και τραβάει τη Νίκη από το χέρι φωνάζοντας «Καληνύχτα παιδιά.» πριν εξαφανιστούν στο δωμάτιό του.

«Λείπει η γάτα...» λέω και ο Άλκης γελάει μαζί μου.

«Πότε γυρίζουν οι δικοί σου;» ρωτάει τρώγοντας λίγα από τα pop corn που άφησε η Νίκη.

«Μεθαύριο.» πήγαν τριήμερο στη Ρώμη τα πιτσουνάκια μου για την επέτειο γάμου τους.

Εμένα δεν με 'χει πάει γκόμενος ούτε μέχρι την Αίγινα.

«Μ' αρέσει η φιλοσοφία του πάντως. Είναι ακόμα ερωτευμένοι ρε παιδί μου.»

«Ναι, ισχύει.» λέω αφηρημένη.

«Δεν είσαι πολύ καλά.» παρατηρεί ο Άλκης.

«Όχι, μια χαρά είμαι.» λέω εν μέρη την αλήθεια. Το γεγονός ότι ο Ρους δεν έχει επικοινωνήσει εδώ και δύο μήνες μαζί μου, με ανακουφίζει κάπως.

Δεν ξέρω αν θα άντεχα να με κυνηγήσει...

Είναι ψυχοφθόρο μόνο και μόνο στη σκέψη πως θα έκανε κάτι τέτοιο.

«Φαίνεσαι λίγο...αλλού.» λέει.

«Μην ανησυχείς, είμαι καλά.» λέω σταθερά.

«Γκομενακι;» με πειράζει.

«Ούτε καν.» γελάω.

«Γιατί όχι;» λέει μπερδεμένος «Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί γελάς.»

«Δεν έχω κάτι αυτή τη περίοδο και νομίζω πως είναι το καλύτερο που θα μπορούσε να μου συμβεί...αυτή η ηρεμία.» παραδέχομαι.

«Η ηρεμία πριν την καταιγίδα.» λέει.

«Ναι, πολύ πιθανό.» δεν μπορεί να ησυχάζουν τα πράγματα έτσι ξαφνικά...