yedi dakika ↦ michaeng ✔

un

Öncelikle mehabalar, sonralıkla (böyle bir kelime olmadığına eminim ama olsun) ficin ilk bölümlerini tekrar okudım da birazcık saçma geldi.

Siz de öyle düşünebilirsiniz. Çünkü bu düz yazı olarak yazdığım ilk ficim. Ama emin olun sonra güzelleşiyor.

Herneyse, çok konuştum. Size iyi okumalar💘

"Chaeyoung hadi kalk, beni yalnız gönderemezsin."

Momo bu cümleyi aralıksız kırk yedi dakikadır kuruyor ve evet bundan hiç sıkılmadı, benim aksime. Ayrıca gitmezsem bu cümleyi kurmaya devam edeceğine de eminim. Ama gitmek istemiyorum. Ne yapayım ben tanımadığım birinin partisinde yahu...

Ben de kırk yedi dakikadır söylediğim şeyleri değiştirip yine söyledim "Momo cidden istemiyorum. Zaten yanında sevgilin olacak. Üçümüz gidince siz birlikte zaman geçirmiş olmuyorsunuz. Öyle olunca da ben kendimi kötü hissediyorum. Hem bitirmem gereken bir ödev var." Sanırım son cümleyi kurmamalıydım. Çünkü ne zaman Momo'yla bir yerlere gitmek istemesem bahanem ödev yapmak oluyor ve tabi bu da Momo'yu fazlasıyla sinirlendiyor. "Chaeyoung sıçtırtma ödevine be. Kalk hemen giyin, gidiyoruz." Yüksek notalı küfür içeren bu cümleden sonra partiye gitmek zorundayım gibi görünüyor. Bugün de zorla partiye gidiyorum vuhuuu.

Dolabımın karşısına geçip kıyafetlerime baktığımda elim hemen yeni aldığım siyah kot şortuma gitti. Tabiki de elbise giymiyorum, ben umursamaz bir kızım falan demeyeceğim. Ama tanımadığım bir aptalın partisi için de süslenemem yani.

Şortumu alıp giydiğimde tişörtümün yerle buluşması da uzun sürmedi. Kendime rahat ama şık bir tişört seçtiğimde onu da üzerime geçirdim. Pekala bence gayet hoş oldu. Siyah saçlarımı tarayıp düzene soktuktan sonra üstüme ceketimi giyip ayağıma da siyah spor ayakkabılarımı giyince kombinimi tamamlamış oldum.

Aslında hiç gidesim olmasa da Momo'nun zoruyla gidip gecenin sonunda -içki içmekten başka bir şey yapmadığım için- eve kör kütük sarhoş döneceğim saçma sapan bir partiye gidiyor olmak canımı fazlasıyla sıksa da Momo hazırlanana kadar beklemekle yarışamaz bile. Çünkü Momo dünyada ki en yavaş insan olabilir. Tabi Chaeyoung'dan sonra, Park olan Chaeyoung'dan sonra. O da en az Momo kadar uyuşuk olan arkadaş malesef ki...

Koltuktan koltuğa yuvarlanarak geçirdiğim iki buçuk saatin sonunda Momo'yu merdivenlerde gördüğümde iki buçuk saattir olduğu gibi yine halüsinasyon görüyorum sansam da bu sefer ki gerçekten oydu. Tabi ben de hemen kalkıp saçımı düzelttim ve koltuğun arkasa attığım ceketimi alıp onun arkasından evden çıktım ve kapıyı kilitledim. Şimsi de arabaya bindik ve Dahyun'u almaya gidiyoruz.

Sıkıcı yolculuğumuzun sonunda Dahyun'un evinin önüne geldiğimizde oturduğum ön koltuktan kalkıp dışarı çıktım ve arka kapıyı açıp oraya kuruldum. Belki bu sinir bozucu olabilir ama emin olun böylesi daha iyi. Benimle birlikte arabadan inen Momo, Dahyun evden çıkınca ona doğru ilerledi ve sarıldılar. Sonra da Momo ona kapıyı açtı, Dahyun binince kapatıp kendi tarafına geçti. O da bindiğinde Dahyun konuşmaya başladı "Hey Chaeng! Nasılsın?" Chaeng lakabı bir tek beni mi sinirlendiriyor? Cidden ya...

"Merhaba Dahyun. Her zaman ki gibiyim, sen?" Dahyun Momo'ya ardından da bana bakıp "En sevdiğim iki kadın yanımdayken nasıl kötü olabilirim ki? Tabi ki mutluyum." dediğinde gülümsemekle yetindim. Ne diyebilirdim ki?

Momo ve ben, Dahyun ile üç yıl önce tanıştık. Sanırım iki buçuk yıldır da Momo'yla çıkıyorlar. Biz de Rosé ile sevgilisizler olarak takılıyoruz. Gerçi o dönem dönem sevgili yapsa da hiçbiri uzun sürmüyor. Bu yüzden sevgilisiz sayılır.

Yolu izlemekten sıkılıp telefonuma bakmaya başladıktan bir süre sonra Momo bana seslenmiş ve geldiğimizi, artık inmem gerektiğini söylemişti. İnip etrafı incelediğimde bizim evimize benzeyen güzel bir villanın önünde olduğumuzu gördüm. Mahalleyi inleten yüksek sesli müziğin geldiği villanın çevresi arabalarla doluydu ve parti cidden kalabalık görünüyordu.

Artık kapıda durmayı bırakıp içeriye girdiğimizde keşke gelmeseydim dedim, her zaman ki gibi. Ardından da yanımdan geçen garsonun elinde ki biralardan birini alıp rahat olduğunu düşündüğüm bir koltuğa kurulmam uzun sürmedi.

Bir süre sonra oturup bira içmek ve yanıma gelen aptalları kovmak sıkıcı gelmeye başlayınca evi gezmeye karar verdim. Her zaman böyle olurdu zaten. Alt kat fazlasıyla dolu olunca üst kata çıktım ve öpüşen çiftlerin olduğu koridorda ki odalara bakmaya başladım.

İlk girdiğim oda da hoş görüntüler olmayınca oradan çıkıp yanında ki odaya girdim ve bu beş odada da bu şekilde devam etti. Ama girdiğim altıncı oda da farklı bir manzarayla karşılaştım. Odada bir masa ve etrafında ki sandalyelerde oturan insanlar bir de odanın köşesinde ki dolap vardı. Tanımadığım insaların bana garip garip bakması haricinde her şey gayet normal görünüyordu.

Artık bu bakışmadan sıkıldığını belli eden bir kız konuştuğunda ben de odayı inceleneyi bırakıp ona baktım "Hey selam sarışın, ben Jennie. Cennette yedi dakika oynuyoruz, katılmak ister misin?" Sanırım bundan zarar gelmez. Sonuçta canı sıkılan benim. Kızı onaylar şekilde kafa sallayıp içeri girdim. Yanlarına gidip boş bir sandalyeye oturduğumda herkes kendini tanıttı ve tabi sonra da ben kendimi tanıttım. Ardından Jennie oyunu anlatmaya başladı "Şişeyi çeviriyoruz ve şişenin uçlarının gösterdiği iki kişi dolaba giriyor. Yedi dakika sonra çıkıyorlar. Dolapta ne yapacakları kendilerine kalmış. Oyun bu, hadi başlayalım." Sonra da şişe dönmeye başladı.

Oyuna başlayalı neredeyse bir saat olmuştu ve muhabbet güzeldi, eğleniyordum. Ama şişe asla bana gelmiyordu...

Evet, sanırım bunu daha önce söylemeliydim. Çünkü şişe benim önümde durdu. Şişenin diğer ucuna baktığımda sırıtan bir Mina görmeyi beklemiyordum. İçimi ürperten bu sırıtıştan sonra Jennie'nin konuşması üzerine ona döndüm "Chaeyoung cennette yedi dakikanı Mina ile geçireceksin, iyi eğlenceler."

792 kelime:)

Herkese selamm!
Yeni kurgumla karşınızdayım. Farkettim ki hiç düzgün Michaeng kurgusu yok. Ben de dedim ki neden bir tane yazmayayım. Böylece ortaya bu çıktı. Umarım beğenmişsinizdir.

Vote vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın.

Kendinize iyi bakın, öpücükler<3