Kendini yalnız hisseden tüm küçük kız çocuklarına ve içindeki çocuğun karanlıkta kaybolasından korkan, kalbi atmayan ruh yığınlarına...
***
İki farklı evrenden, birbirine uzanan paramparça eller...
Kadının evreni ve adamın evreni.
Adama tutundu ka...
Öncelikle sizi bu kadar uzun süre beklettiğim için özür dilerim. Bazen yazarken kafam allak bullak oluyor ve toparlaması uzun sürüyor. İşimi ne kadar ciddiyetle yaptığımı tanıyanlar bilir zaten. Kötü bir bölüm yazmak istemedim. Yine de özür dilerim :')
Bölüm sonlarına bölümden aldığım vibeı yansıtan fotolar koyacağımmm (Sudeee xlemdpeöxpeö)
Bölüme başlamadan ufak bir ricada bulunabilir miyimmm?
Biliyorsunuz kitaplarımı paylaştığım bir Instagram hesabım var. Ancak pek aktif kullanamıyorum çünkü aklıma edit fikri gelmiyor bir türlü. Bana bu ve bundan sonraki bölümlerde bu kısmın videosu çok iyi olur dediğiniz bölümleri yorumlarda detaylıca, edit fikriyle birlikte, belirtir misinizz?
Teşekkür ederimmm.
Keyifli okumalar!
_______._______
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Yazardan:
2001
Çocuk, elindeki kırmızı ipliğe baktı. Sonra karşısındaki güzeller güzeli kıza. Saçlarını iki yandan örmüşlerdi ve üzerinde mavi bir elbise vardı. Uzun süredir ondan hoşlanıyordu. Çocuk olmasına rağmen bunu gerçek bir his kabul ediyor, onu her türlü beladan uzak tutmak istiyordu.
Öyle ki az ötede somurtarak oturan en yakın arkadaşıyla, sırf o İlke'yle kavga ettiği için kavga etmişti. İçten içe İlke'yi korumak istiyor ve bunda aksi bir yan görmüyordu. Karan ve İlke'nin iyi anlaştığını bilse de olaya karışmadan edememişti. Basit bir abur cubur kavgasıydı ama kimin umrundaydı! Ona göre en iyi abur cuburları İlke ve Hafza yemeliydi.
Şu an, son zamanlarda oldukça sık düzenlenen bir meclis toplantısı için aile üyeleri olarak meclisteydiler ve onlara özel ayrılan bekleme odasında ailelerini bekliyorlardı. Onlarca oyuncak, renkli oturaklar ve yiyecekler vardı ancak artık neredeyse hiçbiri Pamir'in ilgisini çekmiyordu. Belli ki Karan'ın da öyle. Zira ikisi de genelde yaşlarına oranla olgun davranıyorlardı. Bunun sebebi aile baskısı ve yetiştirilme tarzı da olabilirdi pek tabi. Normalde onların yaşlarında olan çocuklar oyuncaklarla oynardı. Karan da Pamir de yedi yaşındaydı sonuçta henüz. Ancak içleri almıyordu sanki.
Bununla birlikte, Pamir ve Karan'dan iki yaş büyük olmasına rağmen Deniz her geldiklerinde eline alıp oynadığı mavi arabayı yine sahiplenmişti ve bırakmıyordu. Başka oyuncakla oynadığını daha önce gören olmamıştı. Hafza ise Deniz'in yerde sürdüğü arabayı izliyor, küçük olduğu için dikkatini çektiğini göstermekten geri kalmıyordu.
Pamir ise her zamanki gibi abilik yapmakla görevliydi. Hafza inadına yaparmış gibi Deniz'le oynamak için onlarla gelmek istiyordu. Bu Pamir'i oldukça geriyordu çünkü kendisiyle değil Hafza ile ilgilenmek zorunda kalıyordu. Henüz beş yaşında olan kardeşi, başına büyük işler açmaktan geri kalmıyordu. Deniz de ona engel olmuyordu hiç. Hafza'dan dört yaş büyüktü Deniz ama Hafza'yı korumuyordu.
