ဟံသာဝတီျပည့္႐ွင္မင္းႀကီးၾကားရသည့္ သတင္းသည္ကား
သီရိနႏၵာေဒဝီသည္ သူတို႔တိုင္းထဲဒဏ္ရာျဖင့္ ေရာက္လာၿပီး သမီးေတာ္၏နန္းေဆာင္တြင္ ေမ့လဲသြားသည္ဟူေသာ သတင္း။ သမီးေတာ္ကသူ႕၏နန္းေဆာင္တြင္ပဲ ထားမည္ဟူ၍ တစ္ခ်က္လႊတ္အမိန္႔ ထုတ္ျပန္သည္ဟူေသာသတင္း စသျဖင့္။
ပို၍ထူးဆန္းသည့္သတင္းက သမီးေတာ္ႏွင့္ေကတုမတီတပ္မႈးခ်ဳပ္သည္ မိတ္ေဆြေတြဟူေသာ အခ်က္။ ဘယ္အခ်ိန္ဘယ္လိုဆုံၿပီး မိတ္ေဆြျဖစ္သြားလဲဆိုတာ နားမလည္ႏိုင္။စံထိပ္ထားက သူ႕မ်က္စိေ႐ွ႕မွာပဲ တစ္ခ်ိန္လုံး႐ွိေနတဲ့ကေလးမလား။
“သီဟေရ..”
“ဘုရား...”
“သူသတိရလာလွ်င္ ငါကိုယ္ေတာ္ေတြ႕ခ်င္တယ္။”
“မွန္လွပါ မင္းႀကီး...”
တပ္မႈးသီဟထြက္သြားသည့္တိုင္ မင္းႀကီးသည္ ေတြးေတာဆဲ။ ေကတုမတီတိုင္းအေပၚ သူ႕ဘက္မွအမုန္းတရားမ႐ွိ။ သို႔ေပမဲ့ တစ္ဖက္ဘုရင္သည္ သူ႕ကိုအၿငိဳးထားခဲ့ဖူးသည္။ ေျပလည္သြားၾကသည္မွာလည္းမၾကာေသး။ဒါေၾကာင့္အရာရာကိုသတိထားေနရသည္။
သက္ျပင္းေမာကိုခ်ေနစဥ္ အနားေရာက္လာသူက မိဖုရားေခါင္ႀကီး...
“ေမာင္ေတာ္...သက္ျပင္းေမာေတြလည္းခ်လိုက္တာ။ ေ႐ႊစိတ္ေတာ္ညိႇဳးေနတာလား။ ႏွမေတာ္ကိုေျပာလို႔ရမဲ့ကိစၥဆိုလည္း ေျပာျပတိုင္ပင္ပါ”
အိမ္ေ႐ွ႕စံမင္းသားဘဝကတည္းက ခ်စ္ခဲ့ရသူၾကင္သူသက္ထား သူ႕မ်က္ႏွာကိုမွန္လို အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္႐ွိလွေသာ မေဟသီ။
ဟံသာဝတီမင္းႀကီးေႏြးေထြးစြာျပဳံးလိုက္ၿပီး.....
“ေကတုမတီတပ္မႈးခ်ဳပ္ ျဗဳန္းဆိုေရာက္လာတဲ့ကိစၥပါႏွမေတာ္ရယ္။ ေမာင္ေတာ္စိတ္ထဲထင့္ေနတာမို႔။”
“ေၾသာ္ ေမာင္ေတာ္ဘုရားရယ္...။ အဲ့ကိစၥဆို မပူပန္လည္းျဖစ္ပါတယ္။ ႏွမေတာ္ သမီးေတာ္ေလးနန္းေဆာင္ကိုေရာက္ခဲ့ၿပီ....သမီးေတာ္ရဲ႕မိတ္ေဆြတဲ့။ ေကတုမတီအိမ္ေ႐ွ႕စံေစ့စပ္ပြဲတုန္းက ခင္မင္လာၾကတာတဲ့။ ခမည္းေတာ္ကိုမစိုးရိမ္ဖို႔ ေလွ်ာက္ခိုင္းလိုက္တယ္။”
မင္းႀကီးလက္ကိုကိုင္ကာေျပာေနသာ မိဖုရားႀကီးရဲ႕ခ်ိဳမွ်မွ်အသံက ေသာကအပူမ်ားကူၿငိမ္းေပးေနသလို။ သူမအေနနဲ႔ သူ႕ေမာင္ေတာ္ဘုရား စိတ္ညစ္မဲ့ကိစၥ ေသးသည္ျဖစ္ေစ ႀကီးသည္ျဖစ္ေစ ကူေျဖ႐ွင္းေပးခ်င္တာမလား...
YOU ARE READING
ထိပ်ထား
Historical Fictionမည်သူတစ်ဦးတစ်ယောက်မှ ရည်ရွယ်ခြင်းမရှိ ကျွန်တော်၏ စိတ်ကူးသက်သက်ပင်ဖြစ်သည်။
