"ေနာက္က ထိုင္မသိမ္းစကို
အဲ့လိုေျမႇာက္ကိုင္လိုက္။ျဖာေနတဲ့ပုံေလး..
ငါလႊတ္ဆိုတာနဲ႔လႊတ္ေနာ္။
သတို႔သမီးက သတို႔သားကိုၾကည့္မယ္။
သတို႔သားက
ခါးကိုကိုင္ထား...ဟုတ္ၿပီ။ ေကာင္းတယ္။ ႐ိုက္မယ္ ရယ္ဒီ...၀မ္း တူး …”
မႏၲေလးရဲ႕က်ံဳးၿမိဳ႕႐ိုးေဘးမွာ Pre-Wedding ဓာတ္ပုံ႐ိုက္ေနၾကျခင္းပါ။ ႐ိုက္တဲ့ ဓာတ္ပုံဆရာက မိန္းကေလး။ သူတကယ့္ကို စိတ္ပါလက္ပါနဲ႔႐ိုက္ေနျခင္းပင္။
“ေနရာေျပာင္းမယ္ေဟ့။ အိအိ သတို႔သမီးကို ကူေပးလိုက္အုန္း ...”
“ဟုတ္ အစ္မ”
“ဟိုတံတားေပၚသြားမယ္ မန္းေလးေတာင္ေနာက္ခံ လိုခ်င္လို႔”
ထိုစဥ္သတို႔သမီးက
ဓာတ္ပုံဆရာနားေရာက္လာၿပီး..
“ပင္ပန္းေနၿပီလား သီရိ။ ငါက ငါ့ပုံေတြကို နင္နဲ႔ပဲ႐ိုက္ခ်င္လို႔ပါဟ ဟီးဟီး”
“အမေလး ခုမွေလေျပထိုးေနတယ္ ေဒၚဝတ္ရည္။
မပင္ပန္းပါဘူး ။ငါ႐ွယ္႐ိုက္ေပးမွာမို႔ နင္စိတ္သာခ်”
“တကယ္ပဲ ငါ့သူငယ္ခ်င္းအေကာင္းဆုံး”
ဟုတ္ပါတယ္ သတို႔သမီးက သီရိသူငယ္ခ်င္း။
တကယ္ေတာ့ သီရိကPre Wedding ႐ိုက္ရတာ မႀကိဳက္ပါဘူး။ တျခားလြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေပါ့ေပါ့ပါးပါးေလးေတြပဲ ႐ိုက္ခ်င္တဲ့သူေလ။ ဒါေပမဲ့ တကၠသိုလ္ ပထမႏွစ္ကတည္းက တြဲလာတဲ့ သူငယ္ခ်င္းမက ဂ်ီေတာ့လည္း မေနသာ။ လိုက္႐ိုက္ေပးရသည္။
“သတို႔သားကလမ္းေလွ်ာက္တဲ့ပုံေလးေ႐ွ႕က....ဟုတ္ၿပီ သတို႔သမီးကလက္ဆြဲထား...ျပန္လွည့္ၾကည့္မယ္ သတို႔သား.....ရၿပီ...႐ိုက္ၿပီ....အိုေခတယ္”
“အိအိ ဆံပင္ ဆံပင္ သြားလုပ္ေပးလိုက္အုန္း...”
ကင္မရာႀကီးတကားကားျဖင့္ ကုန္းလိုက္ကြလိုက္ သီရိအေကာင္းဆုံးေသာ ဓာတ္ပုံမ်ားကို ဖန္တီးေနမိသည္။ လူကသာ အင္ဂ်င္နီယာဘြဲ႕ရတာ ဝါသနာက ဓာတ္ဖမ္းျခင္း။ ဒါ့ေၾကာင့္ အိမ္နဲ႔အတိုက္အခံလုပ္ကာ ဓာတ္ပုံေလာကထဲေျခစုံျပစ္ဝင္ထားတာ သိပ္မၾကာေသး။ ယခု Team Bဆိုေသာ ဓာတ္ပုံတိုက္တြင္ဝင္လုပ္ေနသည္။ တကၠသိုလ္ကတည္းက ကင္မရာတလုံးနဲ႔ ႐ိုက္ေနသူဆိုေတာ့ အေတြ႕အၾကဳံက႐ွိၿပီးသား။ ဒါ့အျပင္ ဦးေလးအရင္း ဓာတ္ပုံတိုက္မို႔ အဆင္ေျပသည္။
YOU ARE READING
ထိပ်ထား
Historical Fictionမည်သူတစ်ဦးတစ်ယောက်မှ ရည်ရွယ်ခြင်းမရှိ ကျွန်တော်၏ စိတ်ကူးသက်သက်ပင်ဖြစ်သည်။
