Bade | Ateş Parçası

Y İ R M İ A L T I

Kimler uyumadı? Geç kaldım kusura bakmayın❤️

Keyifli okumalar gece kuşları 💫

İki saatlik uykuyla kalktım yataktan, kısacık uyumama rağmen günlerdir uyuduğum en rahat uykuydu. Bedenim yatağın üstünde kuş kadar hafifti. Tüm eklemlerim gevşemişti. Bu rahatlığın dün gece iki defa gelmemle alakası olduğunu adım gibi biliyordum. Kendime itiraf etmem çok zordu ama gerçek buydu. Yatakta doğrulup ayaklarımı sarkıttım. İlk geceki gibi acımıyordu ama dün gece seviştiğimizi hissettiren tatlı sızı tamda altımdaydı. Ayaklandım, ilk işim banyoya gidip çamaşırımı kontrol etmek oldu. Her hangi bir leke görmeyince rahatlayıp elimi yüzümü yıkadım. Kahvaltıyı beklemezdim dişlerimi fırçalamak için, bu evde senelerdir yaşıyormuş gibi rutinimi tamamladım. Banyodan çıkıp yatak odasına yürüdüm sessizce, Fırat hala uyuyordu. Geniş sırtı bana dönük, pike beline kadar çekilmiş üst bedenini açıkta bırakmıştı. Kaçta geldiğiyle ilgili en ufak fikrim yoktu. Bugün Cumartesi olduğu için tüm gün uyuyacağına emindim. Dolaptan hızla günlük elbiselerimden alıp giydim üstüme. Emine annenin yanına geçtiğimde Elvan abla gelmişti.

'Hoşgeldin abla.'

Erkenden gelmesine çok sevinmiştim, bir ayın sonunda evde farklı birini gördüğüme gerçekten çok sevinmiştim. Sıcacık karşılık verip sarıldı bana.

'Hoşbulduk kızım.' ayrıldık birbirimizden, küçük kızı Sare'ye sarılıp öptüm. Sonra hızla mutfağa geçip ocağı yaktım ve çay suyunu koydum. Fırat'ı beklemiyordu hafta sonları büyükler, onlar için başladım hazırlığa. Bir süre sonra Elvan abla geldi yanıma, gülümsemesinin ardında ki endişeyi görebiliyordum. Bardakları yere kurduğum siniye dizerken muhabbete başladık.

'Nasılsın, nasıl geçti dün akşam annelerde?'

'Güzeldi. Abim konuşmadı ama daha iyiydi.'

'İyi aman sevindim.'

Sessizlik oldu aramızda. Sofranın son eksiklerini tamamlarken çaydanlığı aldı eline.

'Fırat sabah nerden geliyodu Bade?'

'Bilmem.'

Bilmiyordum, keşke o bilseydi de bana söyleseydi.

'Ne konuştuk senle? Neden kocan sabahın yedisinde dışarda?'

Çaydanlığı yere bırakıp dikildi karşıma, hesap sorması gereken kişi gerçekten ben miydim?

'Bilmiyom.'

'Sen bilmezsen ben nerden bilcem? İyi değil mi aranız? Maral'amı gitti bu çocuk, niye gitti?'

'Bilmiyom abla, beni öylece bırakıp nereye gitti, kime gitti bilmiyom.'

'Birlikte oluyonuz mu?'

'Her olduğumuz da beni bırakıp gidiyo. Olmayalım en iyisi.'

'Olun olun. Geri çevirme kocanı. O zaman Maral'a gitmiyodur. Biraz kafa dağıtıp geliyodur.'

Doldurduğu çayları dağıttı, diğerleri gelince oturup kahvaltı ettik. Sarenin okul hikayelerine gülüp geçerken Salih baba ve Emine anne de neşeliydi bugün. Öğlene doğru kalktık sofradan. Ben bulaşıkları hallederken Elvan abla tepside kahvaltı hazırlıyordu. Ellerimi kurutup döndüm ona.

'Kime bu abla? Mine'mi gelcek?'

'Yok, kocanı çağır, ona hazırladım.'

'Benim ellerim bulaşık, Sare çağırsa?'

'Sare duyuramaz kendini. Git çağır kocanı kızım, böyle böyle alışcanız birbirinize.'

Verecek bir cevap bulamayınca geçtim kısa sürede eve, kapıyı açar açmaz banyodan çıkışına denk geldim. Beline sardığı havlu düştü düşecek dururken ıslak ve çıplak bedeni karşımda duruyordu . Ellerim titremesin diye hemen içeri girip kapattım kapıyı. Dün gece çırılçıplak kucağında olduğuma inanmak çok zordu. Bu bana bakmaz dedikleri vardı ya, Fırat işte oydu.