O T U Z B İ R

86.2K 2.5K 585
                                    


Moral bölümü geldi hağnımmmmm😄
Umarım herkesin sınavı iyi geçmiştir,
Kalpler sizin için❤️❤️

Keyifli okumalar gece kuşları 💫

Bir hafta öyle sanıldığı gibi kısa değil. Dile kolay yedi gün demek, kalbe zor sayılı günlerin geçmemesi. Tükenmek bilmeyen sorular, ardı kesilmeyen varsayımlar, suratı günden güne düşen annem. Ben erkenden boşanıp hayatıma bakarım diyordum ya. Ben boşanır da geri dönersem yanmıştım. Ben Fırat'ın evinde huzurluymuşum meğer. Ben bu eve dönersem asıl eziyetim o zaman başlayacakmış.

Günlük işlere yardım edip çekildim bir köşeye. Annem iş harici iki kelime konuşmuyordu zaten. Neden geri geldiğimi bile sormayıp mahallenin uydurduklarıyla beni karşısına almıştı? Tamam, çoğu şeyin suçlusu bendim, kabul ediyordum. Mesela Seymen'i seçerek, abime yalan söyleyerek, Maral'ın ve Fırat'ın tehditlerine boyun eğerek hataların en büyüklerini yapmıştım. Başıma gelenleri hakediyordum elbette ama bir kenarı itilmeyi, hiç haketmiyordum.

Seymen, burada kaldığım sürece her akşam gelmişti abimin yanına bahaneyle. Tek bir an görmemişti beni, odamdan çıkmamıştım. Bir kaç kere kapıma tıklatsa da kilidi çevirip açmadım. Geç saatlere kadar gitmeyip yanlış anlaşılmaya mahal vermişti. Neşeli kahkahaları kapalı kapılar ardından bile duyuluyordu. Geri geldiğim için mutlu olmalıydı. Ben sadece tedirgindim. Fırat yanlış anlayacak diye yüreğim, tarif edemediğim bir sancıyla baş ediyordu.

Her gecenin aynısı, odama çekilmiş cam kenarına tünemiştim. Bir haftadır sabahlıyordum Fırat'ın evini dikizlerken. Maral gelecek mi diye beklemek, Fırat'ın gelmesini beklemekten daha zordu. Gelip gitmemişti ama Fırat her gece geç gelmişti eve. Ondan geldiğini düşündükçe tutamadığım gözyaşlarımla daldım uykulara. Aklıma Elvan ablanın sözleri düşüp duruyordu.

'Sevmiyom naparsa yapsın dersin, ertesi gün başka kadına gider sabaha kadar gelsin diye beklersin.'

Hem ne beklemek. Sabahlara kadar beklemiştim. Nefesimi tutup beklemiştim. Yüreğim alev alev yanmıştı beklerken. Beklemem, istemem deyip beklemiştim. Sevmiyorum, seviyorum da diyememiştim saniyelerin dakikalara dönüştüğü vakitlerde. Nefret etmiştim artık bu halimden. Ne hissettiğimi bilmeden, saç diplerime kadar acıyarak nasıl dayanacaktım? Bilinmezlikten nefret etmiştim. En çokta kabul etmekten.

Aylar sonra ilk defa soğuktu bu gece, nefes alış verişim odamın camında buhar yapıyordu. İnce gecelikle duramayacağımı anlayıp yatağın üstünde ki battaniyeyi çektim üstüme. Omuzlarımdan sarıp eski yerime geçip oturdum. Adet olmam yakındı, kızlara ısmarladığım çikolataları kucağıma koydum, hevesle açtım paketleri tek tek. Saat daha erkendi, en son baktığımda on buçuğu gösteriyordu. Fırat henüz gelmemişti, Seymen de uğramamıştı bu gece. Alnımı soğuk cama yaslayıp koyuldum yine beklemeye. Sonunda beklediğim o eve değilde beklediğim yere gelse keşke.

Hayalini kurdukça gülümsedim. Doğduğumda alnıma yazılmıştı sanki imkansız isteklerim. İmkansızı beklerken izledim yeni başlayan yağmuru, toprağa düşen damlaları. Camı açıp kokusu içeri dolsun diye bekledim, tekrar yasladım başımı aynı yere. Bakışlarım bir saniye bile evin önünden çekilmezdi, kaçırırdım yoksa geldiğini. Çikolatalar kanıma karışırken tebessüm yüzümü esir aldı. Günlerdir ilk gülüşümdü belki, belki de görüş açıma giren adam yüzünden istemsiz gülüyordum. Hatta bu tarafa doğru gelmesiyle gülüşüm büyüdü, serseri yarim bana doğru geliyordu. Yarim? Bana doğru?

Kendime gelmem uzun sürmedi, beni farketmesin diye kaçarcasına çekildim camın önünden. Beni almaya mı geliyordu? Bu saatte? Giderdim ki.

Ne yapacağımı şaşırdım, son parçayı ağzıma atıp üstümdeki battaniyeyi yatağa fırlattım. Parmaklarımı saçlarıma geçirip iyice kabarttıktan sonra odadan çıkıp dış kapıya ulaştım. Bahçe kapısı açıldı, kalbim yerini terkedip boğazıma tırmandı. Şah damarım ritmini kaybedip yaşamaya çalışırcasına hızla atmaya başladı. Kapıyı çalmasını bekledim açmak için. Annemle abim oturma odasında olmasına rağmen askılı geceliğimle fırlamıştım dışarı. Bekledim, iki elimi göğüs kafesime koyup. Ben hiç kimseyi böyle hasretle beklemiştim oysaki...

Bade | Ateş ParçasıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin