KUMRU ÖĞRETMEN🕊

🕊KUMRU ÖĞRETMEN 5.BÖLÜM

"Alo kızım! Alo!"

Babam bağırırken telefonu hızla yerden aldım ve karşımda duran Baran ağaya baktım. Ama...ama sadece Baran o değil ki bir sürü vardır...değil mi?

"Be-ben baba ben..."

"Kızım sonra ararım seni."

Deyip telefonu kapatmasıyla kendime sorular soruyordum. Ahhh Kumru bir sürü Baran var bu kişi Baran ağa olamaz. Baksana kızıyla ilgileniyo seninle mi ilgilenecek.

Telefonu cebime koyup yavaş adımlarla içeriye girdim. Sidar'ın annesi kuran okurken yanına oturdum ve ona destek oldum. Umarım hemencecik ayaklanır.

Sidar yatağında uyurken ağalardan gelip gidenler olmuştu. Hepsi tek tek geliyor ve geçmiş olsun diliyorlardı ve garip olansa benim şalvarlı, kasketli ağa bulamamam.

Hepsi normal takımlı beli silahlı adamlardı. Eşleri altınlarla donatılmış kuyumcu gibilerdi. Bir çoğunun yüzünde döğmeleri, ellerinde kınaları vardı ama hanımağa halleri bana bile yansımıştı ve başım dik asarım keserim buranın ağası benim der gibi geziyordum.

Böylelikle geçen zaman içerisinde Sidar ameliyat oldu ve doktorların gözetiminde kalarak büyük bir ameliyat geçirmişti. Hepimiz diken üstündeydik ve neredeyse midyat ayaklanmıştı herkes kan vermeye geliyor, hastaneye yemekler taşınıyordu. Evet bunlar alışık olmadığım şeydi ama bir şeyi anladım. Baran ağa çok sevilen biriymiş.

Bunlara şahit olduğum da okula gidip öğrencilere Baran Ağa hakkında sorular soruyordum. Sonuçta onlar yalan söylemez. Asıl şaşırtıcı olan hepsinin çok sevmesiydi. O öküz nasıl olurda iyi birisi olabilir ki? Cidden düşündürücü.

"Hocam!"

Diye yan tarafta seslenen Kerem Hocayla düşüncelerimden sıyrıldım ve gülümseyip

"Buyurun hocam."

Dedim.Ketem Hoca masasında duran büyük çiçeği alıp

"Bugün Sidar hastaneden çıkıyormuş ve müdür Bey ile birlikte konağa gideceğiz. Siz gelecek misiniz?"

Dedi. Okul sonralarında hep gidiyordum sonra Baran ağanın yardımcısı eve bırakıyordu ama bu kez Kerem Hocayla gitsem iyi olacak sonuçta artık hoca sıfatındayım.

"Evet olabilir."

Dediğim de gülümseyip dosyaları dolaba koydu. Bende çantamı alıp Sidar'a hazırladığım programı çantama attım. Umarım istediğim şekilde planlı programlı bir eğitimi olur ve kendini ayrışmış hissetmez.

Hep beraber arabaya bindiğimiz de müdür Bey bana hataneye sürekli gitmemden ve bundan memnun olduğunu söylüyordu. Çünkü

"Hocam Baran ağa çocuklara her yıl yardım yapar hatta okulun ısınması, tadilatı her şeyini alır üstlenir minnet borcumuz var."

Dedi. E o zamanbana niye burnu havada davrandı. Hani eğitimci olmasam öküz demekle kalmam ıslak sopayla elime alırdım. Ama şükür etsin eğitim aldım.

Kendi düşüncelerimden sıyrılıp konağın içerisine girdiğimiz de arabadan indik.  Kerem Hoca çiçeği bana taşıtmayın aldığın da konuşa konuşa eve girmiştik. Kapıyı açan kadınlar bizi içeriye davet ederken eve gelen ayriyeten başka misafirlerle karşılaştık. Üç erkek iki kadın vardı ve bizi görünce balını sallayan adamlara bende balımla selam verdim.

"Hoş geldiniz Hoca hanım"

Diyen Zişan Hanım bana gülümsediğin de Kerem Hocanın elindeki çiçeği Zişan'a verdim.