KUMRU ÖĞRETMEN🕊

🕊KUMRU ÖĞRETMEN 22.BÖLÜM

KUMRU ÖĞRETMEN
Akideşler yorumları ve oyları sizden bekleyip durum.

Biskolata tadında kitap olacak inşallah🕊

Nefret etmek mi yoksa sevmek mi? Canını yakanın canını yakmak mı yoksa daha fazla yanıp tutuşmak mı?

Kumru kafasında dolaşan bir sürü soruya yenik düşmüştü ve artık bırakıp düşünmemeye karar verdi ama tep bildiği er veya geç buradan gitmekti.

Sabah uyanıp namazını kıldı. Elindeki çayını yudumlarken gözü beyaz bir püsküle takıldı. Gülerek aşağıya indi. Matmazeli gördüğüne sevinmişti ama hala korkusu bakiydi sadece sindirmeye çalışıyordu.

Çayını kenarıya koyup "Günaydın matmaz.....ya sana başka bir isim mi bulsak? Immm mesela Serçe nasıl? Evet evet ben Kumru sen Serçe bence güzel oldu?" diye başını okşarken Matmazel onun yanınd amutlu olduğunu belli edercesine kişnedi. Kumru kahkaha atarken yelesini savuran Matmazel Kumru'nun onu taramasını istercesine cilve yapıyordu.

"Hımm hanımefendi taranmak mı istiyor? Keyiflr yaparım." diye diğer taraftaki fırçayı alıp yelesini taramaya başladı. Onun masumluğuyla yüzünde gülücükler açan Kumru hem seviyor hem tarıyordu tabi onu odasında izleyen Barandan habersizce.

Ona zarar verme düşüncesi siniri kontrol edemez hala getirirken yaptığı şeylerden pişman oluyor hatta yapmak istemiyordu ama yavaş yavaş ona gidiyordu. Bunu durdurmak sadece uzak kalmakla mümkündü.

Baran bunun farkındaydı, hatta Kumru'nun da onunla mutlu olduğunu biliyordu ama bunu yapamaz ki. Evet intikam yemini etti ama duygusuyla oynayacak kadar alçalmayacaktı sadece öcünü alıp bırakacaktı.

Matmazele Serçe deyişini duyduğun da yüzünde beliren tebessüme bir yenisi eklenmişti çünkü Matmazele Baran'ı şikayet ediyordu. Baran onu izlerken kalbine saplanan acıların tarifi yoktu çünkü bir kaç güne bitecek intikam vardı.

Kumru onu taramayı bırakıp şikayetler ederken birden Matmazel hareketlendi ve yere çöktü. Kız korkuyla geriye çekildiğin de endişeyle Matmazele baktı. Ayağına bir şey mi oldu diye bakarken Matmazelin acısı olmadığını anladı ve sırıtarak "Serçe! Binme mi mi istiyorsun?" dediğin de heyecanla ona bakıyordu.

Bunları izleyen Baran şaşkındı çünkü kızı ilk defa birinin önünde çökmüştü. Karmaşık duygularla izlerken Kumru elindeki fırçayı bırakıp yüzündeki tüm hisleri barındıran bakışlarla Matmazeli seyre daldı ve sonra bri ayağını kopçaya atıp kendini itmeden yavaşça bindi.

Kalbi heyecandan yerinden fırlacak gibi olduğun da Matmazel onun binmesiyle ayağa kalktığın da hızla iplerini tuttu. "Serçem bu yaptığın.....az sonra beni bayıltacak" diye saçma sapan konuşurken Matmazel yavaş adımlarla yürümeye başladığın da Kumru hem onu seviyor hem de ipi sıkı sıkı turuyordu.

Baran buna inanamayarak bakarken atın üzerinde duran Kumruya baktı. O mükemmel diye düşünürken, yüzündeki çocuksu heyecan tebessüme yol açarken birden kapının açılmasıyla Şiyar'ın geldiğini gördü.

"Abi hadi hazır....." diye konuşurken cama doğru geldi ve kaşları çatık halde "onun ne işi var?" diye bağırdı. Şiyar olanları bildiği için bu evdeyken Kumruyu gördükçe babasına ihanet ediyor gibi hissediyordu.

Baran Şiyar'ın kızgın ifadesine kasılırken Şiyar devam edip "Abi artık bitir şu oyunu o kızın ve babasının yüzündeki o bir şey olmamamış gibi gülümsemelerine tahammül edemiyorum." diye söylenirken Baran atın üzerindeki kızın gülümsemesine baktı. "Abi Matmazele binmesine nasıl izin verdin?"diye sorguluyordu ve Baran git gide sinirleniyordu.