🕊KUMRU ÖĞRETMEN 12.BÖLÜM

9.7K 693 42
                                    

KUMRU ÖĞRETMEN

Merhaba tatlı  wattpad sakinlerimiz. Yakında vizelerim başlıyor. Şu garip yazarınıza dualar edin. Deprem altında kalacam kesin ama dua edin enkaz büyük olmasın😣üni kazanamayanlara sesleniyorum. Şaka bir yana çok çalışın kazanın. Eğitim sistemimiz düzgün olmasa da çabalayın. Şuan Trabzonda kendi hayatımı kurdum işim evim okulum var. Allah sizrde nasip etsin. Velhasılıkelam, bu öğretmen, doktor...vb karakterleri sizlerin biraz daha özenmesini ve çalışmanızı istedipim için yapıyorum. İyi örnekte çıkarmaya çalışıyorum ama olduğu kadar. Tabi bunlar kadar manyak olmayın😁ben öyleyim ama siz olmayın bak sonra elektrik, su faiziyle size döner haberiniz olsun.

Aaa yine çok konuştum sizinle konuşmayı özledim. Neredeyse 2 yıldır pek bakamıyorum mesajlara, kitaplara ama olduğu kadar yetişeceğim.  Hüsnenin minik sarayının içinde küçük mutfağın kenarında duran çikolatalı kurabiyelerim sizi seviyorum.

Baran

Odama gelip üstüme bir şeyler giyip koltuğa oturduğum da çalan telefonuma gelen bildirimle rahar bir nefes alamadan baktım.

Açtığımda Kumru'dan geldiğini gördüm.

"Fotoğrafları atar mısınız?"

Yazmıştı. Gerçekten böyle olacağını düşünemedim. Onun kanından birisi benim babamı suçsuz yere hapse attı ve intikam almalıyım ama....ama o..o çok masum!

Çektiğim resimleri açtığım da utanarak çektiği fotoğraflar git gide değişik hal alıyordu. Herkesle fotoğraf çekecek kadar manyak ve her ortama ayak uyduracak kadar becerikli biri olması garipti.

Tüm fotoğrafları atarken bir fotoğrafta kaldım. Medresedeyken çalışanlardan birisi bizi çekmişti. Tam bir doğu kadını gibi duruşu, yere sağlam başısı, korkusuz korkak halleri tam bir alfa kadını gibi ama...ama her erkekte her kadın da bir şeyde kaybeder.....AŞK!

Bununla kaybetmeni istemezdim ama seni öldüremem ama babana gittiğin de senin yüzünden demesini istiyorum. Babamı yakan o adamın yüreğini cayır cayır yakacağım!

Kumru

Ders için sabah konağa giderken korku içindeydim. Zişan'a ne diyeceğim? Yüzüne nasıl bakacağım bilmiyorum ama söylememem gerekiyor.

Konağın kapısına geldiğim de kalbin aşırı hızlı çarpıyordu ve bu beni git gide korkutuyordu.

Yavaşça içeriye girip etrafa bakındığım da kimsecikler yoktu. İçeriye doğru yürüdüğüm de birden yukarda Baran'ın sesi geldi.

"Zişan kalk gidelim."

Diyordu. Allah Allah ne oluyor? Hızla yukarıya çıktığım da divanın üstünde oturan Zişan onun önündeki sandalyede oturan Baran ağa vardı. İkisinr bakarken Zişan'ın kolunu tuttuğunu gördüm. Aptal kafam niye dalıyorsun içeriye? Şaşkınca bakışlarım başka yöne döndü ve

"Pa-pardon ben ses duyunca bir şey oldu sandım...be-ben çıkayım."

Deyip hızla aşağıya doğru indiğim de Zişan arkamdan sesleniyordu. Kendimi Sidar'ın odasına attığım da kalbimin çok hızlı attığını fark ettim ve garip şeylerde hissediyordum. Zaten gelirken ağlayacak haldeydim şuan daha kötüyüm.

"Öğretmenim!"

Diyen Sidar'la elimi göğsümden indirip zoraki bir gülümsemeyle yanına gittim ve sarılıp nasıl olduğuna baktım. İyi görünüyor.

"Nasılsın bakalım?"

"İyi öğretmenşm sadece sıkıldım."

Deyince önünden boyamaları alıp kitapları koydum ve

KUMRU ÖĞRETMEN🕊Where stories live. Discover now