Live, Alena (Luctus Academy)

Chapter 13

May basbas na ng kapangyarihan ko ang panibagong gate ng L.A. Sa mga panahong wala pa itong basbas ay mayroong mga guwardya sa loob at labas ng paaralan. Ngayon ay balik na sa dati ang lahat. Nakabalik na rin ang mga estudyante mula sa kanilang dalawang araw na bakasyon sa labas.

Ngayon lang ako nakabisita ulit sa academy dahil nitong mga nakaraang araw ay puro pagpupulong ang inatupag ko. Ilang araw na rin akong ginagalit ni Rene nang hindi sinasadya. My mood wasn't good lately. Nakakapagod ang trabaho ng isang reynang walang katuwang na hari o kahit prinsipe o prinsesa man lang tapos sasabayan pa ng mga demonyong council na iyon. It made me want to burn their houses.

The feast is on Sunday. Kasabay ng Thanksgiving Day. Unang linggo ng Setyembre. Nagsimula na ring maggayak ang mga tao sa buong Mesqueta noong nakaraang araw pa kaya kailangan ko ring bumalik sa palasyo upang mag-obserba. Mas kalat ang mga kawal ngayon dahil sa mga ganitong pagkakataon ay mas prone kami sa panganib dahil magiging abala ang mga tao at sa isang bagay lang nakatuon ang mga mata nila. Sa pagsasaya.

Excited na ang lahat. Ramdam ko mula sa gate ang paligid. Mga estudyanteng hindi na makapaghintay sumapit ang linggo. Makakauwi na naman sila at mas makakapagsaya dahil iyon ang pinakamasayang araw sa Mesqueta.

"That hurts like a motherfucker!" sigaw ni Ali habang dumadaing. I sighed. Bigla bigla kasi siyang tumatalon mula sa kung saan kaya kusang nagreact ang reflexes ko at bago pa man siya makalapit sa akin ay napalibutan na siya ng yelo at humagis sa sahig.

I raised my hand and the ice started to cool down.

"I've always wanted to test your ability. Hah, let's fight. Come on. It's Friday, I'm free to use my ability."

"Do I look like I'm in a gaming mode right now, Alison?" sambit ko sa mababang boses. Umayos naman siya ng tayo at nag-alalang tumingin sa akin.

"What's wrong?" tanong niya.

"I'm just tired. The feast is in two days so please, cooperate."

"Okay, I'll behave but after you eat. You haven't eaten yet you unbelievable queen. Let's go." bago pa man ako makaangal dahil babalik pa ako sa palasyo ay nasa loob na kami ng kwarto niyang sakop ang isang buong floor.

His speed was no joke. It was like the exhausting version of teleportation. He was blessed to have the superhuman speed, strength and durability altogether. 'Cause if there was neither superhuman strength nor durability, that would be very very exhausting to always sprint like a tornado.

"You know, I've been to human world for such a long time. I know how to cook." he bragged.

"Okay? But care to explain why is your room so large?" my forehead furrowed. His dormitory seemed to have like three or four rooms. This was not fair.

"Starky, Colt and I live together, sis. We put our own dormitories together on the first Friday of the first week of school. You know, we drink every night. We call it Drunk Nights." and right after he said that, the door went open. Speak of the devil and he shall appear.

There was Mozart who entered followed by Mr. Stark. At first, he looked confused but seconds after, his infamous grin plastered on his face. Nakatitig lang siya sa akin habang naglalakad papasok habang si Mr. Stark ay mukhang pagod at namimilis uminom ng tubig. Nandoon na siya sa kitchen counter kasama si Ali na naghahanda ng mga lulutuin niya raw.

"Stop beaming, dickhead. You give me creeps." inis na saway ni Ali kay Mozart.

"What is it this time, Mozart?" I hissed when he sat beside me again. Lesson learned. Sit on a single couch next time.

"Didn't see you for a week." sagot niya.

"And so, what's the point?" my forehead furrowed.

"Just recapturing the days that I didn't get to see you." oh, Jesus Christ.