Në Strofullën e Djallit

5.

" Dreqq mos bej ate qe po mendojj... " - mendoj Aila e friksuar.

Pasi e hodhi ne shtrat thjesht e pa dhe i buzeqeshi ne menyren me djallezore qe kishte pare ndonjehere.
Me pas iku nga dhoma duke perplasur dhe kycur deren, duke e lane Ailen aty te hutuar.

"Pse duhet te jete kaq idiot, pervers dhe kaq i bukur njekohesit. Te pakten u largua  dhe tani mund te gjej ndonji menyre per te shpetuar." - mendoj.

Shkoj drejt dritares dhe pa qe ndodhej ne katin e dyte. "Me pak fat, po te hidhem qe ketu, e vetmja gje qe mund te me ndodhe eshte te thyej ndonje krahe apo jo??!!" - mendoi.

Filloj te shikonte jashte dritares se sa roje mund te ishin. Dreqin ishin nja 4 veta. Por mendoj se mund tju shmangem.

"Jepi Aila ti mund t'ja dalesh.." po i jepte guxim vetes per tu hedhur qe aty. Se kuptonte pse dreqin tani po i dukej akoma edhe me lart.

Kapi njeren dege te pemes qe ndodhej aty prane dhe me ane te saj arriti te zbres poshte.

U hodhe. Ra pertoke dhe u perpoq te mos nxirrte ze, pavaresisht se trupi ju mpi nga dhimbjet. Pasi e mori veten filloi te shikonte cdo gjymtyr nese ishte demtuar apo jo. Fatmiresisht ishte shendosh e mire. Tani i duhet vetem te largohem qe ketej dhe te kthehej ne shtepi.

Vuri re qe asnjeri nga rojet nuk e kishte mendjen dhe keshtu qe arriti t'ju shmangej me lehtesi. Pasi arriti te dal dhe jashte nderteses nga duke kapercyer murin e saj, ia futa vrapit drejt pyllit.

"Shpetova tani!!" Mendoj.
Vrapoj per me shume se nje ore dhe vuri re se askush nuk po e ndiqte, keshtu qe u ul diku afer nje peme per tu shplodhur.

Kishte gjithe diten pa ngrene dhe kjo ja veshtiresonte me shume punen. Por te pakten frika per te shpetuar dhe deshira per tu larguar qe atje i jepte me shume force.

Kur u ngrit dhe filloj te ecte serish ndjeu disa hapa qe vinin ne drejtimin e saj.

"Dreqin duhet ta kete marre vesh qe jam larguar. Duhet te iki sa me pare, s'dua te perfundoj serish atje.."

Perseri filloje te vraponte, deri sa ne nje moment e gjeti veten ne nje rruge. " Me ne fund" dhe nisi te vraponte perseri ne drejtim te rruges.

"Si ka mundesi qe s'ka asnje makine dreqin" mendoj. Duhet ta gjente sa me pare nje te tille qe te shpetonte.

Fatmiresisht nuk ndjente me hapa pran vetes. "Mendoj se shpetova" - tha kur ne kete moment perballe saj po vinte nje makine.

Ngriti doren per ti bere nje shenje te ndalonte, por do te donte te mos e kishte bere kurre. Brus doli qe aty dhe po e shihte me inat, por kishte nje buzeqeshje djallezore ne fytyre.

Filloj te vraponte serishte qe te largoheshe nga ai, kur papritur e gjeti veten te mbeshtetur pas makines dhe Brusin qe i mbante duart te mos largohesha.

Filloj ta shtynte me sa force kishte, por ai skishte ndermend te largohej. Madje ju afrua akoma edhe me shume.

-Ku mendoje te shkoje vogelushe?- e pyeti perseri me ate buzeqeshje triumfuese te stampuar ne fytyre.

***
Para 2 oresh

Pasi doli nga dhoma e saj i tha sherbyeses te shkonte tek dhoma e Ailes per ti lene pjatat me ushqime pasi kishte gjithe diten pa ngrene dhe do te ishte e uritur. Nuk ishte aq monster sa ta linte te vdiste urie. Me pas u nis per tek dhoma e tij per te ber nje dush.

Pak dite do ti duhej te qendroja ne kete shtepi pasi duhet te dergonte ate mistrecen e vogel ne shtepine sekrete (strofullen e djallit). Strofulla e djallit eshte nje nga vendet me te sigurta te tyre. Vetem njerzit me te besuar mund te hyjne dhe te qendrojne atje. Ndersa per te dal i gjalle nga aty mundesite jane thuajse zero.

Pas pak bie dera dhe brenda hyne sherbyesja e cila  kishte te stampuar nje fytyt qe ngjasonte sikur kishte par nje fantazem.

-Zo..zo...zoteri...
Dhe ja ku nisi te belbezonte.

-Vaj.. vajza esht.. eshte arratisur.-tha ajo e trembur per vdekje.-r.. rojet jane nisur ta kerkojne-vazhdoj ajo.

I beri me shenje te largohej dhe buzeqeshi me ate mistrecen e vogel. E priste nje veprim te till nga ajo.

"Mesa duket qena me te vertet budallaqe. Ose ndoshta ajo nuk e di fare se me ke ka te bej dhe nuk ka iden me te vogel se e gjithe zona eshte territor i imi." - qeshi dhe u largua.

Degjoj zilen e telefonit dhe e informuan se vajzen e kishin pare afer rruges kryesore. U nis tek ajo , tani do ta kishte punen shume keq dhe jo vetem ajo , por edhe ata te paaftet te cilet nuk arrinin te kujdeseshin dot per nje mistrece te llastuar.

Nuk zgjati shume dhe e gjeti ku ndodhej, ishte pikerisht ne rrugen kryesore duke pritur per ndonje makine.

"Cfare idioteje. " - mendoj. Zbriti nga makina dhe shohe fytyren e saj te traumatizuar kur e pa.

Tani..

E mbeshtet ne makine dhe me nje buzeqesje triumfuese ne fytyre e pyet ;

-Ku mendoje te shkoje vogelushe?
Nuk ke as iden me te vogel se cfare problemi i ke hapur vetes...

...Vetem nje gje nuk kuptoj une- i thot dhe ajo ngre koken per te pare ne sy- me te vertet je kaq budallaqe sa mendove te arratisesh ne territorin tim???- e pyet dhe e terheq zvarre per ta futur ne makine...

Vazhdon....