Në Strofullën e Djallit

37.

I kishin sulmuar, dhe kjo ju duhej tani. Leo po perpiqej te nxirrte Ailen jasht dhe do e bente me patjeter.

- Nuk me besohet. Sa dola nga koma, serisht ne aksion. - thot ajo

Vendi ishte mbushur plot e perplot me njerez te armatosur. Shancet per te dal te gjall qe aty jan thuajs zero..

- Aila, me degjo me kujdes e vogla ime. Te solla ketu sepse mendoja se nuk doje te jetoje pran tyre. Mendoja se te kishin detyruar.

- Babi..

- Aila nese sot mua me ndodh gje...

- Asgje nuk do te ndodhi!- thot ajo.

- Dua qe te vazhdosh jeten tende, ne menyren qe ty te duket e drejt, dua te jesh e lumtur dhe mos te pendohesh kurre per zgjedhjet qe ke marr.

- Pse po mi thua keto....ty nuk do te ndodhi asgje.

- Brus me telefonoj pak me pare, ai do te jet ketu pas pak. Do te jesh e lumtur pran tij.

- Te gjith do te jemi te lumtur prane njeri - tjetrit. Ti do te jesh gjithmon pran meje.

U degjuan disa hapa qe vinin drejt tyre, me pas Leo pa nje pistolet qe drjtohej drejt Ailes. Nuk do ta lejonte kurre qe asaj ti ndodhte gje! Asnjehere!

- Andrea... - thot Leo i tmerruar. Sigurisht jo per veten!

- Do te jem gjithmon me ty Aila..ndoshta jo fizikisht, por te premtoj se do te kujdesem per ty nga lart- tha dhe u hodh drejt trupit te saj, per te marre ata plumba qe cpuan trupin e tij dhe e ben te largohej nga kjo bote, krenar dhe pa asnje breng.

- Jooo babi jooo, te lutem mos ne ler vetem...mos u largo nga une.

5 plumba gotiten trupin e tij. Ai rrezikoj jeten e tij per te.

Nje e goditur tjeter degjohet. Personi qe qelloj me arme Leon shtrihej ne tok tashme.

- Aila je mire?!- pa Brusin qe vinte drejt saj ,por nuk po reagonte. Ai kishte vrar Andran.

- Brus...babi im... - tha duke qare.

- Te lutem mos e shqeteso me veten, duhet te ikim tani - thot Brus dhe e shkeput nga Leo pa deshiren e saj.

- Jo Brus me lesho... Une duhet te qendroj me te..nuk dua ta le vetem.

- Aila policia ka rrethuar gjith zonen. Nuk mund te qendrojm me ketu.

- Duhet ta marrim me vete, ai do te jet mire apo jo Brus?!

- Aila hapi syte. Ka marr 5 plumba si mendon se do te jete mire. Policia do te kujdeset per trupin e tij.

- Joo ai nuk do me braktisi, te lutem hapi syte - i thot trupit te pajet te Leos. Mesa duket gjithcka kishte marre fund. Thjesht ajo nuk e besoja dot!

Ne ato momente trupi i Andreas levizi pak. Po afrohej drejt pistoletes se tij dhe..

- Ti i poshter - thot Aila dhe merr me nxitim pistoleten nga brezi i Brusit, per ta qelluar 3 here trupin e tij - vafsh ne ferr!

Nuk u pendua aspak per ate qe beri. Kishte vrar nje njeri dhe nuk ndihej aspak keq per kete. Madje mund te thoshte me plote goje se ndihej e cliruar qe e kisha bere.

- Duhet te ikim! - thot Brus dhe e puth lehte ne ball.

Ajo pohoj me koke dhe te dy largohen nga nje dritare e vogel qe ndodhej ne anen perendimore te viles.

Policet kishin rrethuar gjithe vilen, ama ata ja arriten te dilnin qe aty pa i pare njeri. Kjo me ane te te infiltruarve.

Gjat rruges per ne Strofullen e Djallit te dy nuk kan shkembyer pothuajse asnje fjal me njeri - tjetrin.

Pa kuptuar kishin mberritur ne shtepi. Kjo do te ishte jeta e re e saj?! Per kete po fliste Leonardo?

Kobra, prinderit e saj biologjik, Sasha dhe Kloi, madje edhe Brajan me Alex ishin duke i pritur ne Strofullen e Djallit. Mesa duket njerzit qe ndodheshin pran saj duke i dhuruar dashuri te pakufizuar ishin te shumte.

Por serisht ndjente nje boshllek..

- Aila, zemra ime, a je mire?!- pyet Jennifer.

- Mora vesh per Leonardon, me vjen shume keq Aila. E kuptoj qe ka qene i pazevendesueshem per ty- thot Raffael.

Disa lot i pikojne. Nuk ju ktheu pergjigje atyre. E kuptonte qe nuk e meritonin indiferencen e saj, por ndihej e mposhtur. Ashtu e merzitur sic ishte shkoj drejt dhomes se saj.

- Aila, e kuptoj qe je e merzitur, ama duhet te kuptosh se Leo nuk ka dashur kurre te te shikoj ne kete gjendje. - thot Brus.

- Nuk e perballoj dot Brus...

- Ai donte qe ti te vazhdoje te jetoje. Te ishe e lumtur, pavarsisht gjerave qe mund te ndodhnin. Ai ishte i lumtur qe sakrifikoj jeten per ty, nuk dua te te shoh ne kete gjendje. Nuk te them ta harrosh ate qe ndodhi sepse e di qe eshte e pamundur...

...ama dua te behesh e forte, per veten tende, per mua. Nuk e kam harruar ate qe bere per mua para disa ditesh - thot Brus dhe Aila filloj te qesh mes lotesh.

- Do te flasim me von per ate qe bere, apo ato qe the ate dite mistrece - thot duke i fshire lotet me gishtin e madh te dores se tije.

- Ti akoma nuk ma ke then se me do..- i tha.

- Kush tha se te dua?!- thot ai dhe qesh - duhet te presesh edhe ca per ta degjuar kete...

- Do te te vras Brus - i thot me nerva.

- Duhet te pushosh tani, ishte nje dite e lodhshme per ty. Do te flasim me von per kete. - i tha teksa qeshte.

E puth ne ball pastaj drejtohet per ne dhomen e tij..

Vazhdon...