Në Strofullën e Djallit

19.

-Ti e di shume mire qe ajo nuk eshte jetime Kobra...-thot Brus me i acaruar se kurre.

-Edhe ca pastaj mos valle duhet te gjej dhe kopilja e kujt eshte?!
Largohu Brus...

-Mendoj se nuk do te doje ta vrisje pasi ta merrje vesh se "kopilja" e kujt eshte Kobra. Oww po "ishte" sigurisht.

-C'dreqin thoni keshtu?!!Si mund te flisni per mua sikur une nuk jam prezente ketu?!-u degjua zeri i Ailes.

-A mund te flsesh me qart Brus??-thot Kobra.

-Largojeni vajzen qe ketu! Cojeni ne dhomen e saj-ju thot rojeve. Ata e marrin dhe e largojne qe aty.

-Pra Brus?! Ndonje gje per te thene??!!-thot Kobra.

-He pra Kobra...dhe ti e dije qe Leonardo dhe gruaja e tij nuk ishi prinderit biologjik te Ailes-i thot me nje nenqeshje.

-Sigurisht qe e dija, por mesa shoh qenke interesuar se tepermi per ate vajze. Praa fol vajza e kujt eshte ajo kopilja??-bertiti Kobra.

****

Dita kishte zbardhur.Drita e djellit qe hynte ne dritare gjithnje i jepte sado pak shprese per te jetuar. Githmone keshtu kishte qene, ne shumicen e raste sigurisht. Por sot, kur ndihej me e derrmuar se kurre, kur kishte dite pa vene sy ne gjume, kur ishte me e zhgenjyer se kurre nga jeta...e vetmja gje qe donte ishte te vdiste...do donte shume qe e gjitha te kishte qene nje ender dhe te zgjohej ne dhomen e saj ku dy prinderit ti kishte prane.

-Hejj...vogelushe,a mund te flasim pak bashke??

-Largohu qe ketu! Do te te vras. Per cdreqin do qe te flasesh me mua?-bertiste Aila- ti je ai Kobra i famshem apo jo?! Ai qe shkaterroj familjen time ai qe me vuri flaken ku per pak sa nuk vdiqa ne ate mut vile?! Te betohem do te hakmerrem per cdo gje!

-Ouu dhe jam kurioze ta di pse do hakmerresh mund te me thuash?! Do hakmerresh per 2 persona qe te larguan perfundimisht nga familja jote biologjike?!Per kete?!

-Cdo te thuash me kete?!Kujton se do ti besoj genjeshtrave te tua?

-Ti beso cte duash. Ama nese do te dish ndonje gje per familjen tende mund te me thuash dhe flasim. Do te ndodhem ne zyren time.

Sapo Kobra u be gati te dilte nje ze e pengoj....

-Pritt...

-Pra ndryshove mendje..deshiron ta dish sesi personi qe i ke thene baba per kaq e kaq vite te ka genjyer?! Eshte kujdesur per ty vetem e vetem sepse kjo ishte detyra e tij?!Je gati ta degjosh te verteten Aila...

-Ti je vetem nje cop mashtruesi asgje me teper...do te te vras...nuk do te lejoj kurre te hedhesh balt mbi prinderit e mi..

-Oo po sigurisht nuk ke ndermend te besosh asgje nga ato qe do te them une, po jam e sigurt se Brusit do ti besosh, apo jo?

-Largohuu....-bertiti me te madhe dhe ai u largua fitimtar.

Ishte serishte ne dhomen e saj. Tashme ishte vetem dhe po mendohej per ato qe Kobra sapo me kishte thene. Mos vall ishin te verteta?! Sigurisht qe jo..ishte e pamundur...ata i kishin dhene dashuri te pakufizuar...nuk mund ta kene bere se ka qene "detyre" e tyre. Mendimet ju shkeputen nga Brus qe sapo hyri ne dhome.

-Me ndiq-tha ai

-Dhe ku dreqin do me cosh jam lodhur nga keto urdhrat tuaj...nuk jam nje objekt Brus. Nuk mund te besh cte duash me mua! Nuk jam lodra jote-bertiti.

-Te pres ne makine,vishu dhe hajde posht,nuk ke pse qendron me ketu...-tha dhe mbylli deren.

Pas disa minutash del dhe shikon se Brus po e priste ne makine. Hipen brenda dhe ai i jep gaz.

-Do te me vrisni dhe mua si bete me prinderit e mi? Oww po, nese ishin prinderit e mi sigurisht.

-Nese do doja ta vrisja do ta kisha bere me kohe. Ndoshta ti akoma nuk e beson faktin se ata nuk ishin me te vertet prinderit e tu, por ta dish se kjo gje vertetohet lehte...

Dhe vetem ne ato caste vuru re se ishin nisur drejt aeroportit.

-Ku po shkojme??-e pyet. Ai frenon makinen dhe i jep bileten per tu nisur drejt Shqiperis.

-Cfare je duke ber Brus?

-Je e lire. A nuk ishte kjo ajo qe doje?! Babai yt biologjik ka vdekur,kurse sa per maman tende biologjike nuk di cta them. Disa thone se eshte zhdukur.Tani largohu... Shko tek gjyshja jote dhe pyete per te gjitha gjerat qe je duke menduar... Ouu dhe nese deshiron te njohesh te afermit e tu di nje adres te tezes tende,ky eshte numri im nese vendos te kthehesh perseri ketu dhe deshiron te takohesh me mua per te marre me shume informacione.

Tezja jote ndodhet ketu ne Itali,jam i sigurt qe kur te mesosh te verteten do te duash te kthehesh perseri...-i tha dhe i dha numrin e telefonit.

-Shume faleminderit, por te siguroj qe nuk ka se cme duhet. Nuk kam per tu kthyer kurre ne kete vend te mallkuar- i them dhe largohem.

-Kujdesu per veten mistrece-thot Brus nga pas por ajo nuk i kthen pergjigje.

Vazhdon rrugen pa u kthyer pas. Ishte e bindur qe nuk kishte per tu kthyer kurre ne Itali ose nese kthehej do ta bente vetem per hakmarrje....

Vazhdon....