Në Strofullën e Djallit

30.

Sapo hapet dera e dhomes se spitalit silueta e burrin te cilit Aila i kishte dhene letren shfaqet. Ai dukej i buzeqeshur por nuk mund te thuhej e njejta gje per Jennifetin. E pse i kerkoj Ailes ti conte nje leter nje personi te cilin ajo nuk donte ta shihte?!

- Ti ketu?!- thot Jennifer e habitur.

- Pasi lexova ate leter, mendove se nuk do te vija?? - thot Raffael

Me sa duket e paska lexuar letren...

- Aila mund te dalesh pak jasht - thot Jennifer.

- E pse duhet te dali?! A nuk duhet ta mari vesh njeher e mire te verteten?!

- Mjaft, mos e tepro!!. Aila dil jasht!

- Por ma..

- Aila degjoje mamin tend. Do te kemi mundesi te flasim me pas bashk.- thot ai, por Aila nuk i ktheu pergjigje.

C' ishte kjo gje kaq e rendesishme qe do bisedonin?! Pse nuk mund te rrinte dhe Aila atje?!

***

Mbylli ngadal deren e dhomes se spitalit dhe ndjeu 2 duar qe e kapin ne bel....

- Praa mistrece - thot Brus dhe e shtrengon akoma me shume belin e saj hollak - si guxove dhe ma mbylle telefonin ne ate menyre?!

- Seriozisht, erdhe ketu per kete?! - i tha ajo duke u perpjekur te lirohej - me lesho tani!!

- Posi pra aty mbahu! Te kam then qe do ndeshkohesh per gabimet qe ben mistrece - thot dhe e kthen nga vetja duke e puthur ne buze.

- Br..uu..sss me le...lesh...lesho - thoshte ne perpjekje per tu larguar nga buzet e tij. Cf..are ke ndermend te beshh ?!

- Do te rrembej- thot ai duke hequr buzet nga ajo dhe kishte harkuar nje buzeqeshje.

- Cfaree??- bertet me te madhe.

- Hejj ule zerin, jemi ne spital ketu, kesaj rradhe do te jete ndryshe. Ti do te vish me gjith deshiren tende.

- He pra Brus mos me bej te qesh. E pse mendon se un do te vi me gjithe deshiren time me ty?!

- Sepse me dashuron marrezisht. - tha ai dhe nese Aila do te kishte nje pistolet ne keto momente betohej qe do ta vriste.

- Mesa duket Brajan ta ka ngulitur kot kete ide. Fshije nga memorja sepse NUK ESHTE E VERTET - i thote dhe bertiti ne fjalet e fundit qe tha.

- Ne regull ne rregull qetsohu! Ama dije, me apo pa deshiren tende do te vish me mua. Qart?

- Nuk ka shance - i thot dhe largohet.

Ai shkon me vrap pas saj. E merr ne krah, e hipen ne supin e tij dhe ecen drejt daljes.

- Brus me ul posht, tani!!-  dhe godet me grushat mbi kurrizin e tij. Me siguri grushtat e Ailes atij i dukeshin ledhatime, por mjaftonte ideja!

- Shhh amore mos bej keshtu. Mos harro qe ndodhemi ende ne spital.

- Mos me thoj mua amore ti idiot.

- Idiot?! Mistrece do ta pesosh keq per keto fjal, te betohem per kete - thot ai dhe gjuan lehte fundshpinen e saj.

- Si guxove?! Brus me ul posht..- i thot por me kot. Jo qe nuk e uli posht, pot vazhdonte te mbante doren ne fundshpinen e saj.

Do ta vrass...

Ishin ne dalje te spitalit dhe ai me ne fund e ul posht.

- Hip! Do te shkojm diku bashke.

- Budallaqe te dukem un ty, normal qe nuk do hipi- i tha por ai e fut me forc ne makine, pastaj hipen dhe vet.

Pas 30 minutash mberrijne ne nje vend te mbipopulluar.

- C'kerkojm ketu - i thote.

- Nuk e di nese te pelqejne motorrat mistrece, ama nje gje ta siguroj. Do te kenaqesh ketu..

Te dy zbresim nga makina. Brus takohet me disa njerez aty prane qe po brohorisnin kur e pan. Aila afrohet prane Brusit dhe njeri nga djemt qe ndodheshin aty tha:

- Kurva jote kjo Brus?- dhe po qeshte.

Po si guxonte ai?!

- Nese do ishta e till nuk do me kishte sjell ketu, por do me kishte cuar atje ku p*lloj motren tend dje.

Te gjith cunat,perfshir edhe Brusin po qeshnin.

- Si guxon ti ku..- sa u be gati te thoshte ate fjal nje grusht i fuqishem i erdhi nga Brus.

- Mos guxo.. - i thot Brus - mos me detyro te...

- Brus qetsohu te lutem - i tha dhe e perqafoje nga pas, beri doren grusht dhe ne moment ndaloj.

- Nisim garen - tha njeri prej tyre - e di qe nuk do me zhgenjesh Brus. Fundja nuk ke humbur kurre gjat ketyre viteve.

Brus hipen ne motorrin e tij dhe thot:

- Dhe per sa koh do vazhdosh te me shohesh ashtu?! Hip.

- Dua te iki ne shtepi.

- Epo ne rregull, ik - thot ai dhe qesh.

- Ti e di shume mire qe nuk e di ku ndodhemi. Si pretendon te iki?!

- Epo nese nuk do te perfundosh duke humbur virgjerin ne keto kushte, ben mire te vish me mua.

- Bruss a te vi un me ty zemer? Mesa duket kjo goca nuk paska ndemend te vij- tha nje bjonde turisuvatuar qe po i perdridhej Brusit.

- Hape rrugen kurve. Ai eshte i imi - i tha dhe e shtyj tutje.

- Me pelqen kur behesh xholoze - tha Brus dhe me cek lehte hunden.

Do vazhdonte ti kthente pergjigje po te mos ishte per ate personin i cili lajmeroj se te gjith konkurentet duhet te beheshin gati per fillimin e gares. Aila hipi ne motorrin e Brusit dhe shtrengoj fort belin e tij.

- Wow mistrece, nuk marr dot frym keshtu - tha poshtersira. Uff e urrente. Por jo, sigurisht nuk e leshoje, madje e shtrengoje akoma me fort.

- Ailaa pse i ke mbyllur syte, nuk jemi nisur akoma. Plus i shikon vajzat e tjera duht te kthehesh me shpin nga une. Gjithsesi mos u shqeteso, do te jesh e sigurt, nuk do te ndodh gje.

- Mos te ka len gje mendja. Nuk ka shance ta bej nje gje te till. Skena te tilla me motorr ndodhin vetem ne filma. Nuk kam ndermend te rrezikoj - i thote dhe zbres nga motorri.

- Ne rregull si te duash. Ka femra plot te cilat do donin te vinin me mua, kshu qe..

Ne moment ajo ndaloj ecjen. "Jo Aila jo mos bie pre e fjaleve te tij." - mendoj por me kote.

- Me siguri ke frik prandaj nuk vjen - tha ai. Epo kjo ishte e tepert.

Kthehet dhe hipen mbrapsh ne motorrin e tij. Tani ishte momenti ku skenat ne filmat qe kisha pare po beheshin realitet. Ndodhej ne nje motorr me Brusin, por me kurriz nga ai..
Vetem nje cop rripi i mbante lidhur..

Tani donte vetem te ishte ne shtepin e saje duke e par ne TV gjith kete sken. Por jo duhet te vinte me patjeter ketu me te.

-Nisuniii...- lajmeroj albitri. Prit, ajo nuk isha akoma gati..

- Aaaaa - bertet me te madhe, por me kot. Sigurisht ai nuk do ndalonte.

- Je duke me shurdhuar, boll bertite. Nuk perqendrohem dot keshtu.

- Do te te vrass Bruss - i thot dhe ai vetem qeshte.

Pas disa minutash ajo shikon qe kishin arritur te starti. Pra, kishin fituar..

Brus zbret nga motorri pastaj e ndihmon dhe Ailen per te zbritur.

- A fituam?! Ne ishim te paret??- e pyet ajo.

- Po, fituam - thot ai dhe ajo e perqafoj fort.

Ai e merr ne krah dhe e rrotullon. Te dy qeshin te lumtur. Shume njerez mblidhen rreth tyre duke i uruar. Te dy ndiheshin me te lumtur se kurre.

Vazhdon...