Jennifer e kishte njoftuar se kishte dal nga spitali dhe kishte shkuar ne shtepi. Tani ndodhej me Brusin perball shtepis se saj.
- Ishte gjeja me e cmendur qe kam ber ndonjeher - i thot atij dhe te dy qeshim.
- Ve bast se ishte hera e pare qe hipje ne motorr, keshtu?
Nuk i ktheu pergjigje, heshtja e saj e pohonte kete dhe ai filloj te qeshte me te madhe.
- Brus mjaft!
- Nuk do ta harroj diten e sotme - thot ai dhe e puth ne buz, ja ktheu dhe ajo. Po po e degjuat sakt, per her te par ja ktheu dhe as nuk i intersonte fare nese do te pendohej te nesermen.
Nje e bertitur nderprehu puthjen e tyre. Vinte pikerisht nga shtepia Ailes. Dera ishte pak e hapur dhe degjohej qart c'flitej.
- Largohu...- degjohej Jennifer te bertiste.
- Ajo eshte edhe vajza ime, nuk mund ta besh kete...
Cishte duke ndodhur aty?!
- Aila me mire te ikim, nuk eshte momenti i pershtatshem - thot Brus dhe me terheq nga dora.
- Prit Brus!
- Ajo do te jete gjithnje ne rrezik pran teje, pse nuk e kupton kete, - thot Jennifer - nuk mund te tregohesh kaq egoist, ta thash dhe ne spital kete gje, pse erdhe ketu??
- Do tju mbroja me jeten time, pse nuk e kupton. Me vjen shume keq per te gjitha! Nuk i kisha kuptuar arsyet pse u largove, tani qe lexova letren nuk kam per te lene kurre!
- Nuk mundem...
-Aila eshte vajza ime, heret a von do ta marr vesh kete gje. Te dy kemi gabuar, c'mendon se do te ndodh nese Aila merr vesh qe ti e ke braktisur qe foshnje?!
- Ti e di pse e bera...
Aila vendosi te dal perball tyre me syte e skuqur nga te qarat. Ishin te teperta keto qe kishte degjuar.
- Kaq e rendesishme paska qene kjo arsye sa arrite te braktisesh femijen tend - i thote Aila.
- Aila..- thot Jennifer
- Brus, ti ketu?- thot personi qe ajo vete i kishte dorzuar letren, mesa duket ishte babai i saj.
- Te gjithen e bera per ty dhe babain tend, nuk doja qe jeta e tij te ishte ne rrezik. Nuk kisha mundesi te te merrja me vete parndaj vendosa te kthehesha me vone, u ktheva per ty por mora vesh per aksidentin qe kishte ndodhur... - thot Jennifer.
- Me ke munguar per gjith keto vite Aila, te kam kerkuar kudo por nuk te gjeta. Kam folur me Kobren per gjithcka ndodhi me Leonardon dhe gjat perjudhes kur ishe ne 'Strofullen e Djallit'- tha Raffael dhe po shikonte me inat nga Brusi - shpresoj mos te ket ndodhur me teper se kaq Brus - perfundj ai.
Aila kisha ngrire, gjuha i ishte lidhur dhe nuk mund te flisja.
- Te gjitha do te rregullohen- thot perseri ai dhe vendos doren mbi supin e saj.
- Kam nevoj te rri vetem - tha dhe del nga shtepia. Pa kuptuar kishte filluar te qante.
- Brus, ndiqe - degjohet zeri i Raffael ti thoshte Brusit para se Aila te dilte nga shtepia.
Vrapoj, vrapoj, vrapoj ne nje rruge qe nuk e njihja dhe ne fund perplast me dike.
- Brus - tha dhe e perqafoj shume fort. Ishte erresire dhe nuk e shihja shum qart, por aroma e tij ishte ngulitur thelle tek ajo.
- Pse u largove ne ate menyre mistrece? A nuk ishe ti ajo qe doje te gjeje familjen tende?!
- Ti nuk e kupton Brus....- i tha dhe filloj te qante - Mund te largohesh!. Nuk ke pse ti bindesh babait tim dhe te rrish pas meje - perfundoj dhe u kthye me kurriz nga ai per tu larguar.
- Mesa shoh e ke harruar kush jam un - thot Brus dhe e kthen Ailen nga vetja me pas i shtrengon fort nofullen - nese do mund te ta kujtoj serisht - thot dhe vazhdon tja shtengoj nofullat akoma me fort.
- Me ler rehat - tha dhe mundohej te shkeputej nga ai, por e kot, ai vazhdonte ta shtrengonte me teper.
- Po me vret - i tha dhe ndalon. Sigurisht nuk ndaloj prej fjaleve te saj jo...
...thjesht nje mesazh i vjen ne telefon. Me pas fillon te terheqi Ailen zvarr drejt makines se tij. Bipolar!.
- Ku je duke me cuar?! Nuk dua te vij me ty - tha dhe u mundua te hap deren e makines, por e kot ai u tregua me i shpejt dhe i kyci dyert.
- Te urrej Brus!
- Oo te lutem mistrece, te dy e dim qe ti cmendesh per mua.
- Ne endrrat e tua - tha ajo dhe ai fillon te qeshi.
Makina e tij parkohet perpara nje vile. Po ata c'kerkonim ketu?!
- Prinderit e tu ndodhen ketu - i thot pasi zbresim nga makina - me duhet te iki tani.
- Epoo... Rrug te mbare!- i tha dhe largohet por ai kap doren e kthen nga vetja duke e puthur ne buze.
- Pra me ler ta kuptoj - tha ai pasi shkeputet nga ajo - po me thua qe nuk do te me shohesh me, keshtu?!
- Waww Brus je super inteligjen, bravoo - thot Aila dhe fillon te duartrokas.
- Epo ne rregull. Naten e mire! - thot ai dhe e shtyne ne pishine.
Prit pak...pishina?! Pse dreqin nuk e pa me pare?! Ajo nuk di not, joo.....
Vazhdon...
YOU ARE READING
Në Strofullën e Djallit
动作-Ku jam?? - pyeti ajo e tmerruar dhe me lot ne sy. - Ne strofullen e djallit vogelushe.. Dhe ai filloi te qeshte si i marre, ndersa ajo qante me denese per fatin e saj.. High rankings : #1 - krim #1 - shqip #1 - albanian Historia nuk lejohet te kopj...