Në Strofullën e Djallit

17.

Brus zgjohet ne mengjes nga drita e diellit qe i binte ne sy. Dreqin se dinte pse s'arrinte ta ndjeja krahun fare, sikur i ishte mpire.

Kthen koken nga ana tjeter e krevatit dhe e shikon ate teksa flinte. Aha, po tani po qe u kujtua.

Dreq, dukej shume e bukur kur ishte ne gjume. Sa keq qe je e bija e tij.

Perpiqej te ngrihej nga shtrati, por ajo s'kishte ndermend ta leshonte krahun e tij, madje e shtrengonte edhe me shume sa here qe ai levizte.

-Hej. Aila. - filloje ta levizte qe te zgjohej, por jo e kishte gjumin aq te rende sa s'kishe shance te zgjohej.

-Mistrece zgjohu. AILAA-i bertiti kur ju ngriten nervat se ajo s'po zgjohej.

-C'ke ore?? Mjaft bertite se me shurdhove!
Prit pakk. Po ti c'do ketu. Ku jam? Pse jam ketu??!! Ohh jo pse jemi ne nje krevat ne??! Cfare dreqin ndodhiii??

Filloi te bertiste. Eshte mengjes dreqi ta haje. Duket qe ajo s'mban mend asgje dhe Brus perfitoj nga ky rast. Ohoo le te luajmeee.

-S'mban mend asgje?

-Joo, vetem pjesen kur iken dritat dhe te takova ty me duket.

-Epo mistrece ta them une pjesen tjeter. Erdhem se bashku ne dhomen time dhe pime ca. Pastaj ti u dehe dhe..

-Dhee???!!!!

-Dhe me tregove cdo sekret tendin. Me pak fjale tani di cdo gje rreth teje.

-Cfareeeee??!!

-Mos bertit se me shurdhove dhe ah po hajde cohu tani se do dalim.

-Jo jo s'cohem nga ketu pa me thene njeher se cfare saktesisht te kam thene. O zot jam kaq e trashe. S'ka mundesi.

-Mire pra si te duash rri e mbyllur ne kete shtepi pra. Ti me kerkove qe te dilje jo une.

Dhe u ngrit nga shtrati e shkoje te merrte rrobat per te bere dush.

-Prittt! Me kishin thene qe askush nuk del qe ketu. Mendova se kur the qe do dalim e kishe fjalen deri posht ne kuzhine. Me te vertet do dalimm???

-Ne qofte se nuk me acaron me shume, ateher po.

-Dakort e qepaa. Po iki te vishem. - tha teksa qeshi dhe e perqafoj.

Dhe u ngrit nga krevati me shpejtesi e iku per ne dhomen e saj e qeshur. Heh eshte kaq femije.

Pasi Brus mbaroje dushin dhe u vesh u nis per te dhoma e saj per ta marre qe te dilnin.

Si gjithmone ai hyne pa trokitur dhe vetem kur ne nje moment degjon nje te bertitur.

-Aaaaa dil jasht ti pervers. Po vishem un ketu!

E mbylli deren me te shpejt , jo se i tha ajo jo, mos e keqkuptoni, por s'kishte me nerva te degjonte uleriturat e saj prej histerikeje.

-Po te pres posht ne makine, mos u vono- i tha jasht deres se dhomes dhe zbriti posht.

Priti per rreth nje ore. Seriozisht qe po humbiste durimin. Cfare dreqin bente njeher qe vonohet kaq shume !?

Ne momentet kur Brus do ngjitej perseri per ne vile , me ne fund ajo del. Heh ishte veshur vertet bukur. Me nje fustan te lirshem e te kuq dhe me taka te zeza te kombinuara perfekt eshe me makijazhin e saj. Si gjithmone e thjeshte dhe jo shume e ngarkuar.

-Jam gatii. - tha.

-Por un jo. - thot ai

-E perse?

-Sepse vendosa te mos ikim per shkak se ti u vonove shume.

-Joo pritt me fal. Thjesht nuk dija c'te vishja. Te lutem me fal. Eja te ikim.

-Heh dakort . Po ta fal kesaj rradhe. Por here tjeter kur te them te dalesh ne orar duhet te vish fiks me kuptove?- dhe ngriti njeren vetull ne forme pyetjeje.

-Po.- tha ajo. - pra do te dalim dhe her tjeter?

-Jo , e kisha thjesht shprehje.- derq s'dinte c'ti thoshte tashme. Kishte rene brenda me fjalet e tij.

-Dakort po bej sikur e besova- dhe sa do i kthente pergjigje ajo u fut ne makine duke mbyllur deren.

"Kjo do me cmendi se s'ka mundesi." - peshperiti lehte.

- Pra ku do te shkojme? - e pyeti kur tashme ishim nisur.

-Ku te duash. Ku do qe te shkojme?

-Ateher si fillim dua te shkoj te ha krepa sepse nuk kam ngrene mengjes. Pastaj per akullore dhe si perfundim dua te me besh nje xhiro te gjate rreth gjithe qytetit, pasi s'kam qene ndonjehere ne Itali.

-Uff ne rregull!

Si fillim shkuan per te ngrene ato krepat e famshme meqe zonjushen e kish marre uria.

Zot ishte kaq femije ne cdo gje qe bente. Ishte bere gjithe cokollat nga buzet. Ne momentin kur dolen e u futen ne makine dhe ai i preku buezet e saj dhe ai vuri re qe u drodh.

-Kishe pak cokollate.- i tha duke buzeqeshur.

-Eh , po faleminderit. - heh u hutua aq shume saqe s'dinte c'fliste.

As Brus se dinte pse i behej qefi qe kishte kete efekt mbi te. Qe ajo dridhej sa here qe ai e prekte.

Gjithsesi vazhduan te benin dhe gjerat e tjera qe kishim ne plan dhe pas nje shetitjeje te gjate shkuan tek nje vend  teper i vecante per Brusin, aty gjente sa do pak qetesi. Donte thjesht qe ajo ta dinte kete vend.

E coje ne nje shkemb afer detit. E pa nga fytyra e saj se sa u mrekullua nga pamja.

-Qenka shume bukur ketu.- tha Aila me syte qe i shkelqenin.

-E di. Eshte vend i mrekullueshem!

Te dy u ulen afer atij shkembi dhe po shikonin pamjen. Qielli i mbushur me yje dhe hena qe ndriconte e bente pamjen akoma edhe me te mrekullueshme.

Nuk e di pse u fiksua pas fytyres se saj dhe se kishte kuptuar qe po i fliste.

-Cfare?

-Te thashe qe degjova nje zhurme. Ti nuk e ndjeve? - e pyeti.

Dreqin si eshte e mundur qe se kishte degjuar. Nje kercitje arme u degjua, tashme me e forte. Ndjente qe Aila u friksua dhe fsheh pas tij.

Perball tyre ndodhej Leo.

-Aila, bije eja jam babai yt.

-Babi. Babiiii- do shkonte drejt tij me vrap po te mos ishte per Brusin qe e kapi fort nga krahu dhe e terhoqi drejt vetes.

-Leshoje ate.- degjoj Leon tek bertiste.

-Heh jo Leo e ke kuptuar gabim. Qe ajo te largohet duhet qe ti te vdesesh. Pra zgjidh.

-Ti bir b******e si guxon.- dhe drejton armen drejt Brusit. Dreq ai s'kishte as arme me vete! S'dinte c'te bente.

Kur nje e shtene u degjua. Mendoje se ishte qelluar, por ne ato momente pa Leon te shtrihej pertoke dhe Ailen te bertiste.

-Joooo babiiii..
Jooo te lutem mos me ler!. Ne moment Brus e leshon dhe ajo shkon perqafon trupin e pajet te te atit.

Pas tij ndodhej Kobren. Po ai c'kerkonte ketu?!

-Kobra.

-Brus je mire.

-Po mire jam. Ai vdiq apo jo.?

-Po Brus vdiq. Largoje ate vajze qe ketu tani. Duhet ta marrim trupin e tij.

Shkova drejt Ailes dhe u perpoqa ta ngrija, por ajo po me shtynte me force.

-T..ti..ti je vrases. Ti e bere kastile. Pra...prandaj me nxorre sot. Qe ta vrisje tim ate perpara syve te mij. Te urejj.

Po bertiste me te madhe.

-Aila mjaft! Dhe jo nuk e dija qe ai do te ishte ketu. Nuk dija asgje. Mjaft tani, eja.

Brus e ngriti dhe e mori ne krahe pavaresisht kundershtimeve dhe ulerimave te saj...

Vazhdon.....