Në Strofullën e Djallit

23.

Per fat te mire kishin dale nga shtepia pa asnje dem, dhe pse krahu i Brusit ishte ende i gjakosur nga plumbi qe kishte marre.

-Brus, krahu jot...-i thote.

-Nje gervishtje e vogel mistrece, asgje me shume -thot ai- ku do te qendrosh sonte?

Aila pa qe kishte filluar te erret dhe nuk kisha as idene me te vogel se ku mund te shkonte. Nuk njihte njeri ne kete vend.

-Nuk e di. Do te gjej nje zgjidhje mos u shqeteso per mua!

-Nuk eshte se u shqetsova per ty, thjesht nuk e shoh shume te arsyeshme te qendrosh rrugeve. Hajde me mua!- thot ai.

Nuk e kundershtoje. Fundja nuk kishte se ku te qendronte tjeter.

-Do te shkojme ne apartamentin tim.

Hipen ne makinen e tij dhe pas disa minutash mberriten prane nje godine luksoze ku ndodhej dhe apartamenti i tij.

-Hyre, neser ne mengjes do te kontrollojme ne disa vende ku mund te jete tezja jote.

-A nuk njeh njer tjeter pervec tezes time ti?!

-Tani per tani mjafton te njohesh ate! Tezja jote do te prezantoj me te afermit e tjere. Dhoma ne te djathte eshte jotja, qendro atje.

Aila shkone ne dhomen qe Brus i tha dhe gjeja e pare qe i shkoj ndermend ishte dushi, pikerisht ai! Ishte vertet shume e lodhur dhe kishte nevoj per relaks.

Por ne ato momente i kujtohet Brus. Harroj fare...plaga e tij?! Shkon ne dhomen e tij dhe hyne pa trokitur fare. Dhe c'te shoh?! Ai ndodhej pa bluze duke mjekuar plagen. Epo duhej ta pranonte, kishte nje trup te palestruar dhe goxha terheqes.

-Kaq pa fjal te lash mistrece- thot ai.

Pff si guxon ai?!

-Normal qe jo...un...

-Po...ti cfare?!- thot ai dhe sa vinte dhe i afrohej akoma me shume.

Nuk mund ti thoshte se kishte ardhur se ishte shqetesuar per plagen e tij. Joo, fundja nuk ishte shqetesuar vertet, thjesht i duhej i gjalle...kaq!. Ishte pothuajse e bindur per kete. Apo ndoshta nuk ishte dhe aq e bindur?!

-Largohu nga une, une vetem...emm..e di cfare po iki..pff, te urrej!

Pri pak, po kete pse ja tha?! Nejse, te pakten nuk e mori seriozisht, vuri re se krijoj nje nenqeshje, por nuk po i interesonte. Doli me vrap nga dhoma e tij dhe hyri tek e saja.

Pasi beri nje dush doli jashte dhomes se saj sepse nuk po e zinte gjumi. Aty ne koridor,ne cep te nje komodine, i zuri syri nje foto te vjeter. Po kjo cishte? Pa 2 femij te vegjel atje...sa afrohet per ta marre degjon zerin e Brusit.

-Shko ne dhomen tende!. Pse duhet te ngaterrohesh gjithnje me gjrat e te tjerve?!-bertet dhe merr foton.

-Po tani cpate? Cfare bera?!

-Shko ne dhomen tende Ajal! Tanii!!!

Shkon ne dhomen e saj, ishte mbeshtetur prane dritares dhe pas plot 45 minutash shikon Brusin qe hyri me dhome.

-Mos qendro aty, do semuresh!

-Ke filluar te shqetsohesh se tepermi per mua kohet e fundit. E ke vene re kete??

-Sigurisht qe shqetesohem per ty mistrece. Kush do me acaroj mua nese te ndodh gje ty?!

Bukur fare, kete pergjigje nuk e priste. Po tani?!

-Je ber si domate-thot ai.

-Cfaree??-bertet e alarmuar. Largohu nga dhoma ime!!

-Posi pra aty mbahu- thot ai dhe shtrihet ne krevatin e saj dhe fillon te qeshi.

-Bruss...-bertet dhe fillon ta gjuaj me jastik.

-Kujdes se je duke me vrare me ate jastikun- thot ai dhe vazhdonte qeshte si idot.

-Ngrihu nga krevati im!. Tani!!Mjaft tani Brus. Me vjen keq qe ta them por duhet te gjej person tjeter qe te te acaroj, neser do gjej tezen time dhe nuk do shihemi me.

-Nuk do isha kaq i sigurt per kete mistrece.

-A mund te me tregosh dicka per familjen time- ishte me te vertet kurjoze te dinte rreth tyre po ne keto momente donte vetem te nderronte teme.

Sigurisht ai e kuptoj kete...

-Cfare do te dish per ta?

-Dua ti di te gjitha. Di vetem qe ndodhi nje aksident ku Leo, pra babai im birsues kishte si detyre...

-Te kapte babain tend biologjike, keshtu?-tha Brus.

-Di dhe qe babai im biologjik nuk u gjend kurre dhe me qe faji per aksidentin i mbeti Leos, ai me coj ne Shqiperi, atje ku u rrita.

-Babai yt biologjik ka vdekur!

-Po ti ku e di?! Kufoma e tij nuk eshte gjendur kurre.

-Kobra dhe babai yt biologjik ishin shoke te ngushte. Ndoshta sic jam une me Brajanin dha Alexin. Kur po ndiqej nga policia, Kobra mori nje telefonat nga babai yt...ai i thoshte se nese atij i ndodhte dicka duhej te kujdesej per ty....

Ishte duke e degjuar me vemendje, a ishte e vertet gjith kjo?! A duhet ti besonte atij?? E urrente Kobren, ai vrau prinderit qe e rriten!

-Pas shume kerkimesh nuk u gjend asnje gjurme jotja apo e babait tend. Kobra te kerkoj per shume vite por nuk te gjeti. Ishte rastesi kur zbulova se ti ishe personi qe Kobra ishte duke kerkuar gjithe kete kohe. Kjo ishte arsyeja pse nuk te vrau ate dite. Epo, kaq mund te them per sot mistrece... Naten e mire!

U ngrit nga krevati dhe sapo u be gati te ikte ajo e ndaloje.

-Bruss, po ajo fotoja ne koridor?! E kujt eshte?!

Vazhdon...