Në Strofullën e Djallit

16.

- Fillojme e dashur- i tha Brus dhe i hoqi bluzen, ndersa ajo e shikonte e tmerruar dhe me ca sy lutes qe thoshin te ndalonte.

Kishte nje trup te perkryer, ishte duke e cmendur,pse valle? Pse?! Nuk po e kontrollonte dot veten deri ne castin qe pa syte e saj. Ishte perlotur dhe ishte trembur per vdekje.

Kishte filluar te qante. Pikerisht ne castin kur mendonte se gjithcka mori fund Brus u shkeputa nga ajo. Nuk mund tja bente kete gje. Nuk ishte i tille. Fundja jane femrat qe vijne tek ai dhe jo e kunderta.Pse ajo nuk donte te ishte e tija sic donin gjithe te tjerat?!C'kishte ndryshe kjo?!

-Largohu...-thot Brus ne menyre neutrale dhe ajo e shihte me ata syte e enjtur nga te qaret.

U ngrit nga krevati dhe i tha me nje ton kategorik dhe te acaruar ;

-Largohu tani qe ketu dhe shko ne dhomen tende para se te nderroj mendje- bertet duke e bere te friksohet.

Po merrte me nxitim bluzen qe ishte ne toke dhe largohet me shpejtesi nga dhoma...

***

Kishte dite qe nuk e shikonte Brusin. Jo se donte ta shikonte sigurisht, por kishte vene re se kishte filluar te me shmangej. Epo me mire keshu...per Ailen sigurisht.

Me Sashen dhe Kloin ishte miqesuar shume. Ishin vajza te mrekullueshme. Kloi ende nuk e kishte falur Brajanin per ate qe kishte bere dhe pse ai ishte perpjekur me te gjitha menyrat ti mbushte mendjen qe ajo ishte keqkuptuar. Kurse sa per Sashen dhe Alex ata ende nuk ja kishin thene njeri- tjetrit per pelqimet e tyre dhe se Sasha kishte filluar ti pranonte ndjenjat e saj.

***

Kaluan gjithe mbasditen te treja. Aila ishte miqesuar shume me Sashen dhe Kloin dhe ishin duke pare nje filma se bashku. Kishte vajtur ora rreth 11:30 pm. Aila i pershendeti vajzat si zakonisht dhe u nisa drejt dhomes se saj.

Rruges kur po ecte neper korridor te gjitha dritat u fiken. U tmerrua. E urrente erresiren.

Filloje te vraponte neper korridor per te gjetur dhomen e saj, por kjo shtepi ishte si nje labirint i vertet.

Humbi ne mes te erresires. Bukur fare!.Filloje te ecte pa e ditur se ku. Derisa ne nje moment u perplasa me dicka apo me dike. Ngriti syte dhe perpara saj ndodhej Brusi.

Nuk arrinte ta shihte jo, por as vet nuk e dinte pse aroma e tij i ishte fiksuar dhe arrinte ta dallonte dhe pa e pare. Sa vuri re qe ai do largohej i foli.

-Kam frike. Te lutem, s'dua te rri vetem.- dhe filloje te qante.

Ne ate moment aii u kthye drejt saj dhe ju afrua.

-Eja me mua. - tha dhe i kapi lehte doren.

Ecen pak dhe akoma nuk arrinte te kuptonte se si ai e dallonte se ku duhet te shkonin kur s'dukej asgje. Arriten perpara nje dere dhe ai e hapi, te dy hyne brenda.

I tha te ulej dhe te priste nderkohe qe ai do te shkonte te gjente telefonin e tij per te bere pak drite.

Brusi, erdhi drejt saj me driten e telefonit dhe me nje shishe wiski dhe dy gota.

Mbushi gotat dhe i zgjati njeren prej tyre. Seriozisht e kishte ky ?!. Kishte ndermend ta dehte dhe me pas te bente cte donte me te ??!!! Jojo ajo s'do pranonte kurre.

-Jo , nuk dua.- foli me ze te ulet. Kishte frike mos acarohej dhe largohej. Ne keto momente do pranonte cdokend ti qendronte prane.

-Ke frike se mos dehesh mistrece? Kaq frikacake je gjithmon ti?- dhe buzeqeshi ne ate menyren e tij djallezore.

-Sigurisht qe nuk kam frike se mos dehem-tha Aila dhe e ktheu goten me fund.

-Woww me ngadal mistrece-thot Brus.

Po i merreshin mendte. Dreqin sa shpejt qe e zuri. Ishte vetem gota e pare.

-Deshiron prap?- e pyeti.

-Ehe- jo se donte, por pija po bente te veten.

Piu dhe disa gota te tjera derisa s'dinte me se c'po flisja. Pa nga ai dhe dukej mese normal. Pse dreqin nuk ishte dehur ai?!

-Une dua te iki ne dhomen time, do te me ndihmosh ta gjej?

-Sigurisht-thot ai dhe le goten e tij mbi tavolin.

-Bruss, une dua te dal jasht, te vrapoj te.....nuk e di ca tjeter dua-i thot dhe fillon te qesh. As vet se dinte pse qeshte. Hajde dalim jasht...-as vet nuk e dinte ca po flisja. Bukur fare!

-Nuk mund te dalim tani. Plus ne kete gjendje qe je ti as per te ecur nuk ecen dot jo me te vraposh.

-Po neser-i tha dhe po e shikonte me ca sy lutes- te premtoj qe nuk do arratisem. Betohem...-tha duke qeshur.

-Nuk arratisesh dot dhe te duash. Kjo eshte pak por e sigurt.

-Epo kjo do te thote qe nuk na pengon asgje dhe mund te dalim. Yeap....me ne fund.

-Nuk te thash se do dalim, mjaft tani!

-Ooooo he pra te lutem,te lutem, te luteeeem....

-Mire vetem mbylle gojen se me cmende.

-Me ne fund! Te premtoj qe nuk do flas fare. Jam shume e lumtur...hajde me kap-shkeputet nga ai dhe ja fut vrapit, as vet se dinte se ku.

-Aila hajde menjeher ketu!!- thote me nerva por as qe i behej von fare. Ishte shume e lumtur askush nuk mund tja prishte kete lumturi.

Vaproj, vrapoj deri ne castin qe pengohet dhe ne momentin qe do binte ndjen dy duar pas vetes.

-Po tani mistrece-thot ai dhe qesh. Ishte e qeshur shume e cilter, kishte shume dallim nga heret e tjera dhe Ailes i pelqeu ajo buzeqeshje.

-Tani do flem gjume-i thot dhe te dy qeshin. Ai hap deren e dhomes se tij dhe futen brenda. Ajo e dinte shume mire qe ndodhej ne dhomen e tij ,por per momentin nuk po i interesonte. Donte te rrinte pran tij...ndoshta per shkak te pijes.

Ishin shtrir te dy ne krevatin e tij dhe koka e saj ndodhej ne kraharorin e tij. Ne nje moment e pyet:

-Bruss, pse ky vend quhet Strofulla e Djallit?!
Ai buzeqesh lehte dhe i thot:
-Sepse nje djall ndodhet i burgosur ne strofullen e vet vogelushe....

E kuptoj shume mire ate qe ai i tha prandaj dhe i buzeqeshi.

-Ti nuk je njeri i keq Brus.

-Shume pak me njeh per ta thene kete.

-Mendoj se aq pak mjafton per ta then qe nuk je i till. E di qe ekziston miresi brenda teje.-i tha dhe syte ju mbyllen per gjume....

Vazhdon....