Në Strofullën e Djallit

42.

Aila u zgjua ne mengjes me e lumtur se kurre. Brus kishte rrethuar me duar trupin e saj. E donte kaq shume, ishte me fat qe e kisha.

Gjith te tjeret e kishin marr vesh lojen e Brusit, Jenniferit nuk i kishte pelqyer fare ky fakt, kurse Raffael as nuk kishte iden me te vogel per ate qe kishte ndodhur.

- Mirmengjes mistrece - thot Brus dhe e puth fort ne buze.

- Mirmengjes dashuri.

- Dashuri?! Kaq romantike ke qen gjithmon ti?! - thot dhe fillon te qeshi.

- Mjaft u talle, jam ber von per ne shkolle duhet te iki tani.

- Pa sikur mos te shkosh sot - thot ai dhe fillon te me puthi kudo.

- Brus, me ler, kam ber shume mungesa duhet te shkoj - tha dhe arriti te shkeputej nga ai.

Ngrihet nga krevati, pa harruar te marr dhe ate batanien e holl me te cilen te dy ata ishin mbuluar.

- Mos u mbulo kot, fundja ti kam par te gjitha - thot ai dhe qesh.

- Do te te vras nese nuk e mbyll ate dreq goje - i tha dhe ashtu mbuluar me batanie drejtohet ne dhomen e saj.

Sapo hap deren shikon njeher rreth e rrotull a kishte ndonje aty pran dhe pasi sigurohet qe nuk kishte largohet me vrap per ne dhomen saj. Te pakten ishte ngjitur me te Brusit.

I ishte mpire i gjith trupi. Idioti, do ja paguante..

Pas nje dushi relaksues behet gati per ne shkolle, merr canten dhe zbret posht. Do te ikte me njerin nga shoferat e viles pasi Brus ishte duke ndihmuar Raffael dhe Kobren per nje misjon te tyrin.

*****

"Merr Brajan dhe Alex me vete dhe sebashku drejtohuni ne kazinon e vllait te Andreas"

Kishte koh qe e priste kete mesazh nga Kobra. Me ne fund! Pas vdekjes se vellait te tij kishte filluar ti kercenonte se tepermi. Mesa duket e kishte marr vesh qe ne ishin shkaktaret per vrasjen e tij.

- Do ti zhdukim brenda dites. Nese ata vdesin do te jemi te pamposhtur, askush nuk do guxoj te na premend emrin e jo me te na kercenoj. Do te dridhen nga frika - thot Alex.

- Te ikim cpo presim. Do tja shkul b**et nga vendi - thot Brajan.

Bashk me disa nga njerzit e tyre me te besuar ishin perball kazinos se tij. Raffael dhe Kobra ndodheshin aty gjithashtu.
Pas 3-shit.

-1...-te gjith behen gati.

-2...

-3...- te gjith zbrazin armet ne drejtim te kazinos. Xhamat dhe gjithcka tjeter u shemb para syve te gjithe deshmitarve aty rrotull.

Hyjne ne mes te gjith asaj rremuje, per tu drejtuar ne katin e dyte dhe syt i zen ate...

- Jo dhe aq i lumtur qe me sheh- i thot Raffael dhe i buzeqesh.

- Ne fakt po te prisja - thot ai mese i qete.

- Me ler te ta shpjegoj - thot Brajan - jemi ketu per ti prer bo**t.

- Sigurisht, sigurisht. Tani Raffael, vajza jote dhe Brus ben nje gabim, vran vellan tim - thot dhe fillon te bertas- zgjith eshte ne doren tende...- vazhdon ai dhe qesh djallezisht.

- Ne ekranin pas teje, shiko cfar do te shfaqet.

Te gjithe kthyen kokat dhe cte shihnin!?. Ishte Aila..

- C'mutin ke ti me vajzen time...si guxove ta rrembeje - thot Raffael dhe fillon ta grushtoj - Me thuaj ku ndodhet...

Buza e tij ishte e gjakosur ama ai vazhdonte akoma te fliste.

-Prit kjo nuk eshte as gjysma e surprizes - thot ai dhe ne ekranin perball tyre shfaqet Jennifer.

Te dyja kishin te drejtuar ne koke nga nje pistolet. Po si guxon ai!?

- Si guxon ti, me kete qe bere je i vdekur - i thot Raffael dhe e godet serisht.

- Qendro pas Raffael. Nese shtyp kete telekomand bomba qe ndodhet atje do te shperthej.

Raffael largohet pak nga ai qe mos te bint ne sy dhe i le hapsir Brusit te veproj. Ai merr telekomanden dhe e ben copash.

- Me thuaj ku ndodhet Aila - bertet dhe filloj ta grushtoj deri sa ai ngelet pa ndjenja.

I gjuajti 4 here me pluma qe te mos kishte mundesi te jetonte.

- Pse e bere ket??-thot Raffael - tani nuk do kemi mundesi ta shpetojm Ailen dhe Jennifer.

- E di shume mire ku ndodhet ai vend,i kam derguar me mesazh vendodhjen e atij vendi disa njerzve te mi. Do te ken mberritur tashme. - thot Kobra.

- Jan disa rrenoja te vjetra ne lindje te vendit, do te mberrijm atje pun minutash - vazhdon Kobra.

- Epo ikim, cpo presim - tha Brus dhe per disa minuta mberrijme ne vendodhje.

- Jennifer - bertet Raffael dhe e peqafon i lumtur - qenke mire.

- Une jam mire, njerzit tuaj me nxorren por...

- Por cfare ka?! Aila si eshte?

- Brenda eshte nje bomb, dhe eshte pikerisht ne trupin e Ailes.

- Cfare - bertet Brusi i cili kishte degjuar gjith biseden. Futet me nxitim brenda dhe Raffael vjen pas tij.

Ne mes te atyre rrenojave gjen ate. Shkon drejt saj dhe e perqafon. Disa burra ndodheshin rreth saj dhe po perpiqeshin te caktivizonin bomben.

- Brus - bertet Aila - largohu, ka ngelur vetem 15 minuta. Nese nuk caktivizohet te gjith do te vdesim - thot ajo dhe qan.

- Dilni te gjith jasht - urdheron Brus njerzit qe ishin aty. Nuk mund te rrezikonte jeten e tyre.

Afrohet drejt Ailes duke u perpjekur ti heq bomben.

- Babi, Brus..largohuni - thot Aila mes te qarash.

- Nuk do te le kurre vetem - i thot Raffael.

Te gjith njerzit e tjere ishin larguar. Vetem Brus, Raffael dhe Aila ishin atje brenda.

- Me ndihmo te caktivizoj bomben - i thot Brus Raffaelit.

- Ju lutem ikni - thot Aila.

- Nuk do te le kurre vetem mistrece, nese vdesim do te vdesim te dy, nese jetojm do te jetojme te dy - i tha Brus dhe e puth fort ne buze...

Vazhdon....

Neser do te publikojm pjesen e fundit. Po ndihem kaq keq qe ky liber po mbaron😭😭😭😭😭