PERPETUITY

KABANATA XXIV

Angelina's POV

Maaga akong nagising dahil ngayon ang alis namin pauwi at dahil na din sa ingay ni Yang na mykausap sa cellphone.

"Goodmorning ang aga aga mykausap ka sino ba yun"
Naiirita kong saad dahil medyo inaantok pa ako

"Ahh Gel kasi kailangan na natin mag madali,bilisan mo na mag ayos kana mapunta lang ako sa baba para tumawag ng pwede tumulong sa atin sa mga gamit"

Hindi ko magets ang galaw ni Yang parang merong problema.

Hinayaan ko nalang siya at nag ayos na ako ng sarili ko.

Makarating kami sa airport wala siyang imik at para bang problemado. Ewan ko pero hindi ko siya makuhang kausapin dahil siguro kailangan niya ng katahimikan.

Ganito kasi talaga siya ayaw niya ng mykakausap sa kaniya pag wala siya sa mood.

"Gel,okay ka na ba?"

Mabuti at naalala niyang mykasama siya.

"Oo"

"Sige na,sa eroplano mamaya magpahinga ka alam kong pagod ka"

Blangko pa rin ang mukha niya kaya naman hindi ko na natiis at tinanong ko na siya.

"Yang my-problema ba tayo"
Medyo naiinis kong saad

Pero bago pa ako masagot niya ay mybiglang my tumawag,tiningnan ko ang cellphone niya pero unknown.

Wait,alam ko hindi siya basta basta nasagot ng call pag hindi niya kilala ang natawag unless nakausap na niya ito. Pero mukhang kakilala niya ang natawag.

Nang makasakay na kami ay hinayaan ko lang siya dahil naiinis na din ako.

----------------------------------------------------------------

Gabi na din ng makadating kami sa Pinas mabuti pagkalabas namin ng airport ay nasa labas na si Daddy pero bakit bakas sa mukha niya ang lungkot.

Sinalubong niya kami ni Yang at agad ko naman siyang niyakap ng makalapit kami dito.

"Daddy namiss ko kayo"
Pagpapa baby ko pa pero parang walang epekto kasi simangot pa din sila

"Mabuti naman at okay ang flight niyo,tayo na naghihintay sila Mommy mo"

Nasa sasakyan kami pero parang mag isa ako habang naandar ang sasakyan wala manlang sagot sa tanong ko.

Nagkakatinginan pa sila ni Yang na parang merong hindi sinasabi sa akin.

Bahala nga itong mga ito matulog nalang ako wala rin namang mga imik.

Nakatulog ako sa biyahe pauwi pero nagising ako sa tapik ni Yang. Nailibot ko naman ang mata ko sa madilim na lugar kaya kinabahan ako.

Ano bang plano nila napaka weird kasi nila ngayon.

"Nasaan ba tayo bakit ang dilim at anlamig"

"Just stay still Gel"

"What hello anlamig dito at tsaka pwede ba umuwi na tayo kasi gusto ko ng makita si Love"
Galit ang tono ko habang naglalakad pabalik ng sasakyan

Napalingon ako pero wala na sila at mag isa nalang ako sa hindi ko matukoy na lugar.

Nakakatakot sa totoo lang,kaya naman bumalik ako ng lakad sa direksyon na pinuntahan namin kahit madilim.

Bahagya kong nakita ang pintuan na pihadong pinasukan nila kaya nagmadali ako ng lakad at pumasok doon.

And then I saw the old video of Eric's first surprise..thou that night wasn't good but still memorable because of him.