Riley sihirli dünyaya geldiğinde gizemli olaylar silsilesinin yakasını bırakmayan bir lanet gibi peşinde dolaşacağını düşünmemişti. 1975 yılının Hogwarts zamanında onu muhteşem arkadaşlıklar, eğlenceli anlar ve çözülmesi gereken sırlar bekliyordu.
¤...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
《¤》
James kollarını arkadaki duvara dayayıp öpüşünü derinleştirdi. Eğer kapı birden açılmasayadı James, Lucy'nin muhteşem kokusuna karşı koyabileceğini sanmıyordu.
Lucy, James'ten hemen uzaklaşıp kapıyı açan kişiye baktı. Bu Filch'ten başkası değildi. Filch tanık olduğu olayın etkisiyle ağzını bir karış açmıştı. Sonra ise şoktan kurtulmuş olacak ki bağırdı. "Öğrenciler yataklarında değiller. Öğrenciler soyunma odasında yiyişiyorlar."
》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》
Riley artık gülmekten karnının ağrıdığını hissediyordu. "Bir dakika doğru mu duydum ben. Yani sizi Filch bastı?"
Lucy oturduğu yerden homurdandı. Üzerinde hala Quidditch kıyafetleri vardı. "Evet Hogwarts'ta başka hiç kimse kalmamış gibi Filch. "
Riley yatağının üzerindeki Biçim Değistirme kitabını kapattı. Artık S.B.D lere çalışmaya başlamıştı. "Ama ben sana ne demiştim? Siz olursunuz demiştim."
Lucy hülyalı bir şekilde güldü. "Hiç tahmin etmezdim böyle olacağını. Ama benim anlamadığım o kapı nasıl kilitlendi?"
Riley gülmemek için kendini zorladı. "Mucize işte. Bilirsin mucizelere inanmak lazım."
Lucy gözlerini kıstı. Kız birden ayağı kalkıp "Sendin." diye bağırdı. "Bizi oraya kilitledin."
Riley bir kahkaha daha patlattı. "İşe yaramadığını söyleyemezsin. İkinizin de asalarının yanında olmadığını biliyordum. Hem James'in yanlış soyunma odasına girmesi tamamen şanstan ibaret. Ben de bu şansı değerlendirdim."
"Çok sinsisin."
"Buna fırsattan istifade derler kızım."
Lucy arkadaşına yatağındaki yastığı fırlattı. Sonra kendini yere atıp yatakhanenin tavanına bakmaya başladı." Sence şuan sevgili miyiz?"
Riley gözlerini devirdi. "Yok seni arkadaşça öptü. "
"Bilemiyorum."dedi Lucy."Sadece eğlenmek için öpmüş de olabilir."
"James öyle biri değil."dedi kesin bir dille Riley.
Lucy sıkıntıyla ofladı ve yastığı Riley'e attı. "Aşktan hiç anlamıyorum."
"Ben de."dedi Riley. Bu sefer yastık atma sırası ondaydı. "Hem benim sana başka bir şeyi söylemem lazım. Şu üçüncü kat koridorundaki yaratık ile ilgili."
"Başka bir kurban daha mı var?" diye sordu Lucy endişeyle.
"Hayır ama bazı ipucları bulmamız gerekebilir."dedi Riley ve bu sabah profesörlerin yanında gördüğü kadın ile adamı anlattı. "Belki de hastane kanadında duyduğum iki kişi onlar olabilir Lucy."
