It just kinda happend {dutch larry stylinson boek}

10 privacy please

Louis POV
Hij kijkt me geschokt aan. "Lou, ik zou toch nooit van je kunnen walgen! Waarom denk je dat?" Ik haal opgelucht adem. "Wel, ik had een droom en..." hij zucht " Louis, je hebt 40 graden koorts! Dan moet je toch zeker je dromen niet geloven!" Ik glimlach en verdrink weer in zijn ogen. Opeens krijg ik een flashback van gisteren. Oh ja, gisteren. Ik word rood en kijk weg van zijn gezicht. " Je bent schattig als je bloost." Fluistert Harry in mijn oor. Ik word zo mogelijk nog roder. Ik snap het niet, dit is gewoon een van onze Larry momentjes, waarom raakt het me nu wel? Ik sta op en wankel een beetje, er zit dan ook niks in mijn maag. "Wat ga je doen?" vraagt Harry meteen. "Ik ga naar het toilet, Lou." Meteen staat hij op en ik kijk hem een beetje vreemd aan. "Hazza, ik kan nog net wel alleen plassen." Hij wordt rood en ik grinnik. "Nee, ik ga mee. Wat nu als je flauwvalt, je hoofd stoot tegen de plasbak, een grote hoofdwond krijgt en doodbloed?" zegt hij. "Wauw optimistisch zeg." Mompel ik terwijl ik een bordje zoek met toilet op. Ik wandel de herentoilet binnen en Harry volgt me op de hielen. Ik loop naar de plasbak en Harry komt naast me staan. " Hazza, misschien een beetje privacy, je bent toch geen beveiliging?" Hij zucht en draait zich om. Wanneer mijn blaas leeg is en mijn handen gewassen zijn, mama heeft me goed opgevoed, lopen we de toiletten weer uit en zien we drie bezorgde jongens staan in de wachtzaal. Ze kijken opgelucht als ze ons zien aankomen. "waar waren jullie?" vraagt Liam. "Naar het toilet. Ik mocht niet alleen van Harry." Zayn trekt zijn wenkbrauwen omhoog en Niall zijn lach schatert door de wachtkamer waardoor meerdere mensen hem boos aankijken. En Liam schud alleen met zijn hoofd. "Kom jongens, we hebben een dokter gevonden." Zegt Zayn en ze sleuren me mee naar een klein kamertje waar we ons allemaal inproppen.Twintig minuten later staan we al terug op de parking. "Zie je wel, het is gewoon een griepje! Niks om je zorgen over te maken." Zeg ik en de andere jongens zuchten. We rijden nog snel langs de apotheker voor antibiotica en gaan dan terug naar het hotel. We hebben nog één optreden in Londen en dan vertrekken we naar Italië. Als we op onze kamer zijn ga ik op mijn bed liggen en Harry gaat op dat van hem zitten. "Ik weet het toch niet hoor Louis. Je bent wel heel ziek voor een griepje." Zegt Harry terwijl hij mij bezorgd aankijkt. "Hazza, ik denk dat de dokter iets beter weet wat ik heb dan jij, denk ik." Zeg ik misschien een beetje kort af. " Maar hij heeft geen enkele test gedaan!" roept Harry gefrustreerd uit. "Hazza, laat de dokter zijn werk doen. Je kunt waarschijnlijk beter zingen als hem en hij weet meer van zieke mensen." Hij fronst " Waarschijnlijk? Ik ben gewoon de beste zanger op aarde." ik lach. "zolang je het zelf geloofd." zeg ik en nu kijkt hij boos. "Nu ja, waarschijnlijk zijn er wel een paar marsmannetjes die beter zingen." Nu lach ik nog harder. "Lach je me uit?" vraagt hij dreigend en ik schud mijn hoofd. "Ik lach je toe." Antwoord ik spottend. "Dat is hetzelfde!" Hij springt van zijn bed af en hij komt op me zitten. "Kieteldood!" roept hij en ik probeer onder hem uit te komen, wat dus grondig mislukt. Ik pak zijn armen vast en draai ons om. Ha, nu zit ik op hem. Hebben al die uren in de sportzaal toch iets afgedaan. Ik begin hem te kietelen en zijn aanstekelijke lach klinkt door de kamer.
Harry POV
Vijf minuten later liggen we beiden lachend op de grond. Louis staat recht en strekt zijn arm uit om mij recht te trekken. Ik neem zijn hand aan en trek hem terug op de grond. En zoals alleen Louis dat kan valt hij natuurlijk recht op mij. Ik kreun even van zijn gewicht maar ben al snel stil door zijn gezicht dat zo dichtbij is. "Louis..." probeer ik uit te brengen maar hij stopt me met een 'ssht'. Hij komt dichterbij en zijn ijsblauwe-grijze ogen staren in de mijne. Ik voel zijn warme adem op mijn lippen en blijf zo stil mogelijk liggen. "Jongens! We moeten vertrekken!" roept Liam van achter de deur en Louis springt zo snel mogelijk op. Ik blijf verdwaast op de grond liggen. Wat is er nu net gebeurd?