It just kinda happend {dutch larry stylinson boek}

26 i'am fine!

Harry POV
"We zijn samen. Als in je weet wel samen, samen." Komt er moeizaam uit Louis' mond. Opeens horen we Simon heel hard lachen. "Haha, goeie jongens! Ik geloofde het bijna."
"Simon, we menen het." Mompel ik. En toen werd het stil. "Serieus? Als dit een grap is, is het niet meer grappig jongens." Zegt hij. "Simon, dit is geen grap!" roep ik gefrustreerd uit. Louis neemt mijn hand en geeft er een geruststellend kneepje in. "Oh mijn God. Hoe gaan we dit ooit kunnen uitleggen." Mompelt hij meer tegen zich zelf dan tegen ons. "Weten jullie het zeker? Ik wil geen heisa maken voor niets." Vraagt hij. "Ja we zijn zeker." Antwoord Louis. "En wat als jullie uit elkaar gaan en ruzie krijgen?" vraagt Simon. Hier had ik nog niet over nagedacht. We zitten nog altijd samen in een band. "Dan blijven we vrienden, daar zijn we volwassen genoeg voor." Zeg ik en Louis knikt overtuigend. Simon zucht uitgebreid en ik kijk Louis bang aan. "Ok, jongens ik heb hier echt geen problemen mee maar jullie maken het me wel moeilijk. Eerst moet ik alle moeite van de wereld doen om de roddels over Larry Stylinson de wereld uit te helpen en nu zijn jullie samen." Ik knik begrijpend. "We weten het zelf ook pas Simon." Mompel ik en hij murmelt iets. "Jullie moeten het de fans zo snel mogelijk vertellen." Ik slik even en knik dan. "We kunnen best een twitcam doen dan weten de fans zeker dat het niet gewoon een of andere roddel is." Stel ik voor en ik hoor Simon een goedkeurend geluidje maken. "Deze avond." Ik schrik, "Dan al?"
"Hoe langer je wacht, hoe moeilijker het wordt. Het is jullie keuze."
"Deze avond." Zegt Louis met een beslissende toon en ik zucht. Ik heb dus blijkbaar geen keuze. "Ok, dat is geregeld ga jullie nu maar klaarmaken jullie hebben vandaag twee interviews en deze avond een concert." Zegt Simon waarna hij aflegt. "Dag Simon" mompel ik er achter na en Louis grinnikt. We staan op en kleden ons aan waarna we samen naar de ontbijtzaal lopen. De anderen zitten al aan een tafel en kijken op als we aanschuiven. "En? Hoe reageerde hij?" vraagt Liam terwijl hij me afwachtend aankijkt. "Vrij goed eigenlijk. We moeten het wel zo snel mogelijk bekend maken." Zeg ik opgelucht. "Zoals wij al zeiden." Mompelde Zayn. Ik rol met mijn ogen. "Je hebt gelijk Malik, nu goed?" vraag ik en hij knikt overtuigend. "Hoe gaan jullie het bekend maken?" vraagt Liam. "Twitcam. Deze avond nog." Antwoord Louis en ik slik eventjes. Alles is zo snel gegaan. Drie weken geleden lag ik nog met een of ander hoertje in bed en nu ben ik aan het bedenken hoe we de wereld het best kunnen zeggen dat we homo zijn. Ik neem een hapje van het broodje dat voor me ligt en knabbel er zo lang mogelijk op. Zodra ik het doorgeslikt heb voel ik het al terug naar boven komen. Ik loop zo snel als ik kan naar het toilet en net op tijd hangt mijn hoofd boven het toilet. Alles wat ik binnen heb gekregen de afgelopen dagen komt er weer uit. Ik hoor vier paar voetstappen het toilet binnenstormen en voel meteen een paar zachte handen mijn krullen uit mijn gezicht houden. Ik hoor vier keer "Harry gaat het?" en kreun gefrustreerd. "Ja jongens het gaat fantastisch! Altijd geweldig om eens een keertje de wc onder te kotsen." Niall grinnikt en Zayn geeft hem een stootje. "Zouden jullie nu alsjeblieft weg willen gaan, ik hou niet zo van kotsen met toeschouwers." Mompel ik en ik zie Liam, Zayn en Niall de toiletten uit lopen. Ik kijk Louis afwachtend aan maar hij schudt zijn hooft terwijl hij een doekje nat maakt en mijn gezicht begint schoon te maken. "Lou, ik ben geen baby." Zeg ik geërgerd en hij grinnikt. Hij komt langs me zitten en kijkt me bezorgd aan. "Je moet best wel vaak overgeven de laatste tijd Hazz." Ik haal mijn schouders op. "Ik heb net eerst een pijnstiller ingenomen en daarna gegeten. Verkeerde vollegorde."
Even later zitten we al in de auto richting het eerste interview. Ik voel vier paar ogen bezorgd kijken maar negeer het gewoon. "Weet je zeker dat we het interview niet moeten afzeggen?" vraagt Liam en ik schudt vastberaden mijn hoofd. "Ik voel me goed, echt!" Ze kijken me allemaal ongelovig aan. "Je ziet eruit alsof je net omgereden bent door een vrachtwagen." Zegt Niall. "wauw , bedankt Niall." Reageer ik sarcastisch. "Het is nog wel een tijdje rijden, slaap even." Zegt Liam en ik knik. Louis trekt me op zijn schoot en het duurt niet lang voor ik in slaap gevallen ben.
We zijn er." Wordt er in mijn oor gefluisterd en ik kreun. "Lame slapen." Mompel ik en ik hoor Louis grinniken. "we hebben een interview Hazz." Ik kreun nog eens en ga dan rechtop zitten. Ik rek me even uit en val dan ongeveer de auto uit. De andere lads zitten mij dus grondig uit te lachen om mijn actie en ik werp ze een vernietigende blik toe. Ik krabbel recht en loop richting de grote studio. Er stonden nog geen meisjes achter de dranghekken die voor de zekerheid waren opgesteld. Blijkbaar wisten de fans onze locatie niet en ergens was ik daar wel blij om. We wandelen de studio binnen en worden meteen verwelkomt door de interviewster. Ook deze is alles behalve lelijk. Lang donkerbruin haar, fel groene ogen en een mooi paar borsten. Zayn's ogen rollen bijna uit zijn kassen, Niall is naar de kar met eten gelopen en Liam besteed er gewoon geen aandacht aan. Louis daarentegen... Ik geef hem een elleboogstoot, "Moet ik een emmertje gaan halen?" Hij kijkt me onbegrijpend aan. "Het kwijl loopt bijna uit je mond." Verklaar ik waarna hij met zijn ogen draait. "En daarbij haar borsten zijn nep, daar durf ik op te wedden." Fluister ik waarna Louis grijnst. "Is mijn Harry jaloers?" vraagt hij en ik schudt mijn hoofd. Waardoor hij nog harder grijnst. De interviewster leidt ons naar een apart kamertje met een grote zetel. We ploffen er allemaal in en kijken haar afwachtend aan. "Let's start." Zegt ze opgewekt en ik rol met mijn ogen. Louis geeft mij een stootje en schudt met zijn hoofd. "You're the one, babe."fluistert hij en een enorme glimlach verschijnt op mijn gezicht. "I know." Hij rolt met zijn ogen en zucht iets wat lijkt op hopeloos. We krijgen de normale vragen over ons succes en wat we vinden van de aandacht. Daarna went de interviewster zich tot Zayn. "Een tijdje geleden heb jij een tweet gestuurd naar een fan waarna die fan een hoop haat te verduren kreeg. Wat vinden jullie daarvan?" we kijken Zayn allemaal afwachtend aan. "Dat vinden we echt niet ok. We houden van al onze fans en we houden van iedereen evenveel. Maar we hebben gewoon de tijd niet om iedereen apart een tweet te sturen of te volgen. Dan zouden we de hele dag op het internet zitten en geen tijd hebben om nieuwe liedjes te maken." We knikken allemaal om aan te tonen dat we het met hem eens zijn. "En ik hoop dat het meisje dat gehaat werd het zich niet te erg aantrekt." Voeg ik eraan toe. "Weet je haar naam? Dan kunnen we haar een tweet sturen om haar een hart onder de riem te steken." Stelt Louis voor. De interviewster glimlacht, "Dat is heel lief van jullie jongens." Ze geeft ons de twitternaam. "We zullen haar straks iets sturen." Verzekert Niall en de interviewster kijkt op haar blad om de volgende vraagt te lezen. "Zo Harry, Louis wat moeten we denken van Larry Stylinson?" vraagt ze. Oh nee, dit hadden we niet verwacht. Wat moeten we daar nu op antwoorden? Dit blad wordt pas over een paar dagen of weken uitgegeven en we gaan straks onze relatie bekend maken. Als de fans dan het blad lezen geloven ze ons niet. "Die vraag is niet echt origineel ofwel?" vraagt Louis met een grijns. "Nee, daar heb je gelijk in. Volgende vraag." Ik zucht opgelucht en Louis knijpt vluchtig in mijn hand. Na een paar vragen is haar tijd op en moeten we echt vertrekken. De jongens zeggen haar allemaal gedag en ik geef haar een kus op de wang. Tja, ik moet mijn reputatie van 'the flirt' toch hoog houden. Louis rolt even met zijn ogen en ik knipoog naar hem. We lopen het gebouw uit en de fans, die ondertussen te weten zijn gekomen waar we zijn, beginnen hard te gillen. Ik onderdruk de reflex om mijn handen over mijn oren te slaan en zet een gigantische glimlach op mijn gezicht. De fans worden bijna hysterisch als we dichterbij komen en ik probeer zoveel mogelijk meisjes een handtekening te geven. Ik wordt een beetje duizelig en houd we even vast aan de reling van de dranghekken. Louis schiet meteen bezorgd naar me toe. "Gaat het, Hazz?" vraagt hij en ik knik. "Tuurlijk waarom niet?" Ik kijk hem doordringend aan en ga dan verder met handtekeningen zetten. Het begon steeds meer te draaien voor mijn ogen en slikte even. Louis staat alweer naast me en hij pakt me bij mijn arm. "Sorry jongens, we moeten echt door! " Ze gillen nog even als afscheid en we zwaaien ze vrolijk toe. We wandelen richting de geblindeerde auto en stappen in. "Wauw, dat was nipt jongens." Verwijst Zayn naar de vraag tijden het interview. "Ja gelukkig dat Louis zo goed smoesjes kan verzinnen." Mompel ik. "Jaren oefening Hazz, jaren oefening. Hoe denk je dat ik de middelbare school heb overleefd?"