It just kinda happend {dutch larry stylinson boek}

35 let me sleep

Harry POV
Ik voel een hand door mijn haren gaan en keek in de chocoladebruine ogen van Zayn. "Wakey wakey." Zegt hij met een kinderstemmetje en ik grom. "Nog even..." mompel ik en ik draai me om. "Haal je luie kont uit bed, Hazz." Grinnikt hij en ik kijk hem beledigd aan. "Waarom moet mijn kont uit jouw heerlijk slapende bed?" zeur ik. "Omdat jij met Louis moet gaan praten." Ik kijk hem met opgetrokken wenkbrauwen aan, "Laat ik daar nog even mee wachten, ik wil hun potje ochtendseks niet verstoren natuurlijk." Zeg ik en Zayn kan een grinnik niet binnenhouden. "Wat ga je dan doen? Hem voor de rest van je leven negeren? Of hem jaloers maken door elk meisje dat je tegenkomt mee naar bed te nemen?" vraagt hij sarcastisch. Ik kijk hem aan en grijns, "Daar had ik nu zelf nog niet aan gedacht... Bedankt Zayn!" Ik stap uit het bed en haal mijn hand even door mijn krullen. "Oh nee, dat ga je niet doen! Komaan Hazz, dat was sarcasme! Dit gaat totaal niets oplossen. Je doet er alleen jezelf en Louis mee pijn." Gaat hij meteen tegen me in. " Hij heeft mij ook pijn gedaan." Mompel ik meer tegen mezelf dan tegen Zayn. "Maar ik ben ermee weg. Dankjewel voor de nachtelijke redding." Bedank ik Zayn en ik geef hem een halve knuffel. "En wat ga je nu doen?" vraagt hij argwanend. "Ik ga me omkleden, me moed in drinken en het meest sexy meisje in Londen mee naar mijn slaapkamer nemen," leg ik uit, "Maar eerst zien dat Louis weet dat ik mee kan spelen met zijn spelletje." Zayn kijkt me hoofdschuddend aan. "Dit plan gaat zo misgaan." Moppert hij en hij loopt zijn kamer uit. Ik volg hem naar beneden en haalt een doosje eieren uit de kast. "Eet je mee?" vraagt hij en ik schud mijn hoofd. "Ik heb geen honger, ik neem thuis wel snel iets." Hij kijkt me argwanend aan en ik draai met mijn ogen. "Ik ben geen klein kind meer, Zayn. Ik kan best voor mezelf zorgen." Zeg ik en hij trekt zijn wenkbrauwen op. "Haast jij je maar naar Perrie, je hebt heel wat schade in te halen." Zeg ik met een wenkbrauwwiebel. "Wat zei je net? Geen klein kind?" vraagt hij en ik steek mijn tong uit waarna ik naar de deur wandel. Achter me hoor ik Zayn lachen. Fluitend loop ik naar ons appartement. Dit gaat me lukken. Als Louis dit spelletje gaat spelen, zal ik hem de regels wel even leren.

Als ik binnenkom zitten Louis en Eleanor te ontbijten. Ik zet een nepglimlach op mijn gezicht en kijk zo vriendelijk mogelijk naar Eleanor. "Goedemorgen, goed geslapen?" ze knikt een beetje verward. "Oh dan is het goed! Smakelijk." Louis mond valt nog net niet open en ik loop gewoon naar mijn kamer. Grijnzend denk ik terug aan wat mama altijd zei : "smile, it confuses your enemies." De klok laat zien dat het nog maar 12 uur is en dus iets te vroeg om te gaan drinken. Dan maar een film. Ik neem een willekeurige film uit de kast en bekijk goedkeurend de tittel. De laatste van Harry Potter. Ik schuif hem in de dvd-speler en nestel me in mijn bed. Ik heb de film ondertussen al zo vaak gezien dat ik de tekst bijna kan meezeggen. Maar zelfs bij één van mijn lievelingsfilms kan ik mijn gedachten niet houden. Steeds opnieuw zie ik een lachende Louis en Eleanor voor mij. Was dit alles dan helemaal niets voor hem? Is het zo makkelijk om alles te vergeten en gewoon verder te gaan? Wel ik zal hem eens laten zien hoe makkelijk ik hem kan vergeten. Ik leg me nog wat beter in mijn bed en mijn ogen worden weer wat zwaarder. Niet veel later val ik in een droomloze slaap.

Als ik wakker word, kijk ik slaperig op mijn wekkerradio. 19 uur. Shit. Ik haast me naar de keuken waar ik snel een appel neem. "Eet je niet wat meer?" hoor ik achter me en ik schrik me een ongeluk. "Djeez, Louis. Wil je me dood ofzo?" vraag ik geërgerd. Hij draait met zijn ogen en kijkt dan naar mijn joggingbroek. "Waarom draag je Zayn's joggingbroek?" vraagt hij met een frons op zijn voorhoofd. "Ik ben bij hem gaan slapen omdat ik nogal wat last had van geluidsoverlast. Heb jij er niks van gemerkt?" vraag ik onschuldig en loop naar mijn kamer. Snel kleed ik me om in een strak wit T-shirt en een strakke donkere jeansbroek. Ik schud even met mijn hoofd en zorg dat mijn krullen een beetje fatsoenlijk liggen. Ik gooi de deur achter me dicht en loop richting de voordeur. "Waar ga je naartoe?" vraagt Louis, die in de woonkamer zit. "Buiten." Antwoord ik. "Dat zie ik ook wel." Zucht hij lichtjes geërgerd om mijn domme antwoord. "waarom vraag je het dan?" vraag ik nonchalant waarna ik de voordeur achter we toe trek en richting de plaatselijke club wandel. De twee buitenwippers aan de deur herkennen me meteen en laten me dan ook binnen zonder dat ik aan de lange rij moet aanschuiven. Ik knik een bedankje en voel meteen de hitte van de club op me afkomen als ik binnenkom. Er staan enorm veel mensen op de dansvloer en ik wurm me erdoor heen om aan de bar te komen. Eerst zorgen dat ik wat alcohol binnen heb. Een blik van herkenning komt op het gezicht van het meisje dat achter de bar staat zodra ze me ziet en ze komt meteen op me afgesneld. "Meneer Styles. Wat kan het voor u zijn?" vraagt ze beleefd en lichtjes uitdagend. "Bacardi-cola en zeg maar Harry, babe." Zeg ik en ik knipoog. Ze wordt rood en verdwijnt weer achter de bar. Ik grinnik even kort en laat mijn ogen door de club glijden. Er loopt genoeg vrouwelijk schoon rond deze avond en keurend bekijk ik hen terwijl ik van mijn drankje geniet. Als mijn blik de ogen van een prachtige blondine vindt is mijn keuzen al snel gemaakt. Ik maak een knipoog en wenk haar naar de bar. Ze fronst even en kijkt dan achter haar. Ik grinnik even om haar actie en wijs dan nog eens naar haar. Vragend wijst ze naar zichzelf en ik knik. Voorzichtig komt ze naar me toe gewandeld. "Bedoelde je mij?" vraagt ze aarzelend. "Nee ik bedoelde eigenlijk het meisje achter jou." Plaag ik haar en ze wordt rood. "Oh, wel. Euhm dan zal ik-" "Ik plaag je maar. Zet je ,schoonheid." Ze gaat naast me zitten aan de bar en ik bestel voor haar ook een zwaar alcoholisch drankje. "En wat is je naam?" vraag ik. "Of moet ik je de hele avond schoonheid noemen?" Ze haalt haar schouders op. "Mij hoor je niet klagen." Ik grijns even maar kijk haar toch afwachtend aan. "Emma." Zegt ze dan toch. "Wel Emma, wat brengt jou hier?" vraag ik en al snel zijn we verzeild in een gesprek. Enkele drankjes later en een uurtje aan nutteloze gesprekken is Emma kusjes aan het zetten in mijn nek. "Mijn huis of jouw huis?" vraagt ze waarna ze me van de kruk sleur en haar lippen op de mijne drukt. Ik grijns en mompel : "Mijn huis." Dit ging makkelijk. Maar ja, meisjes in bed krijgen is net als fietsen. Zoiets verleer je nooit.