It just kinda happend {dutch larry stylinson boek}

30 Simon? Way?

Harry POV
"Julie moeten uit elkaar. Sorry jongens maar dat is het beste voor iedereen." Klinkt er uit de gsm die ik inmiddels op luidspreker heb gezet. Meteen hoor ik protesterende geluiden uit drie verschillende monden. Uit Louis' mond komt een gesmoorde snik en het enige wat ik kan doen is sprakeloos naar de telefoon staren. "Dat kan je niet menen." Protesteert Liam meteen. "Dat kan ik wel. Als One Direction hierdoor ten onder gaat, gaan er veel mensen hun job verliezen. Willen jullie dat?" Ik schudt heftig mijn hoofd. "Nee." Mompelt Louis zachtjes. "Dat dacht ik al." Zegt Simon goedkeurend. "Kunnen ze niet gewoon in het geheim samen zijn?" vraagt Zayn. Hoop verschijnt in Louis' ogen en ik kijk zelf ook hoopvol naar de telefoon. "Nee." Hard en kil. "Waarom niet?" vraag ik brutaal. "Jullie kunnen dat nooit geheim houden. En ze komen er toch achter, jullie fans zijn nog erger dan de FBI. En als ze er achter komen worden ze kwaad omdat jullie gelogen hebben." Ik probeer een tegenargument te vinden maar zucht verslagen als ik er geen vind. " Dat is dan geregeld. Stuur een tweet dat het een grap was en neem afscheid. Vanaf morgen zijn jullie beste vrienden, niets meer en niets minder. Oh ja, ik bel jullie straks terug ik moet nog iets regelen." Voor we er iets op kunnen zeggen heeft hij afgelegd. "Ik vind het heel erg voor jullie." Hoor ik Zayn zeggen en ik knik zachtjes. "We laten jullie even alleen." Stelt Niall voor en ze verlaten de kamer. Ik draai me richting Louis en zie dat er tranen in de prachtige blauwe ogen staan. Ikzelf kan het ook niet droog houden en ik veeg gefrustreerd over mijn wangen. Niet dat dat echt veel nut heeft want ze blijven stromen. "Ik g-ga je zo missen." Snotter ik en hij trekt me dicht tegen zich aan. Rustig blijf ik verder tegen zijn schouder aan snotteren. "We blijven beste vrienden Hazz. Ik zal je nooit verlaten." Stelt hij me meteen gerust. Ik murmel wat tegen zijn trui aan. Hij neemt zijn gsm en stelt een tweet op. 'Hahaha hier hadden we jullie goed te pakken! Geloofden jullie ons echt? (:' Hij kijkt me nog even twijfelend aan maar als ik knik drukt hij toch op versturen. Meteen stromen de opgeluchte reacties binnen. Hij zet zijn gsm af en trekt me nog dichter tegen zich aan. Als ik zie dat er een traan over zijn wang rolt, breekt mijn hart in miljoenen kleine stukjes. Ik veeg hem weg en kijk hem liefdevol aan. "I will never stop loving you, Harry. Never. And someday, we will be together. I promise you." Zijn woorden blijven in de kamer hangen en ik trek hem naar me toe. Liefdevol druk ik mijn lippen op de zijne. Geen lust, alleen liefde. Beiden weten we dat dit de laatste kus zal zijn voor een lange tijd. Als we beiden buiten adem zijn trek ik me terug uit zijn omhelzing. Ik veeg de tranen van mijn wangen en wil de kamer uitlopen. "Harry! Harry, wacht! Wat ga je doen?" roept Louis in paniek en hij staat al snel voor me. "Maak het alsjeblieft niet moeilijker dan het al is, Lou." Fluister ik. Hij kijkt me verslagen aan "Het spijt me." Fluister ik en draai me om. Als ik de deur wil opendoen voel ik hem aan mijn pols trekken. Ik wil mijn pols wegtrekken maar Louis is te sterk. Hij trekt me in zijn armen en ik geef het op. Ik klamp me aan hem vast en luister naar het regelmatig kloppen van zijn hart. "Blijf vannacht." Prevelt hij tegen mijn hoofd. Ik schudt mijn hoofd. "Sorry..." Hij geeft een kusje op mijn voorhoofd en hij schuift zijn vingers tussen de mijne. "Tot morgen." Fluister ik en ik loop weg. Zijn vingers schuiven weg uit de mijne en een leegte overvalt me. Met rode ogen ga ik richting de kamer van Zayn. Ik klop op de deur en zodra hij opendoet trekt hij me in een omhelzing. "Ik vind het erg voor jullie." Ik knik en strompel naar het bed waar ik in ga liggen. "Ik ga naar Louis." Besluit Liam "Niall slaap jij vannacht even alleen?" Niall knikt en verlaat de kamer. Zayn staat naast mijn bed en hij wrijft rustgevend over mijn rug. "Mag ik?" vraagt hij twijfelend terwijl hij het dekbed omhoog houdt. Ik knik en hij kruipt het bed in. Hij trekt me dicht tegen zich aan en geluidloze tranen stromen al weer over mijn wangen. De stekende hoofd- en nekpijn helpen ook niet echt. Net als ik mijn ogen wil sluiten stampt een kwade Liam de kamer binnen. Met achter hem aan een verslagen Louis met rode ogen van het huilen. Een gekwetste blik verschijnt in zijn ogen als hij mij en Zayn ziet maar als hij mijn toestand bekijkt verdwijnt die al snel. "Simon heeft gebeld." Begint Liam duidelijk woedend. "Hij wil dat jullie een neprelatie krijgen." Mijn mond valt open. "Wat?" Maar Liam doet een handgebaar dat ik moet wachten. "Louis met Eleanor en jij met..."