It just kinda happend {dutch larry stylinson boek}

37 a date?

Harry POV
"Anders zou ik uit de band gegooid worden." Mompelt hij. Mijn mond valt open maar voor ik er iets op kan antwoorden gaat hij verder. "Ik zou er gewoon uit gegooid worden en ze zouden een smoesje verzinnen zodat de fans geen argwaan zouden krijgen. Ze waren er nog niet helemaal over uit, ofwel was ik aan de drugs, ofwel ging ik solo, of ik had ruzie met de rest van de band." "Wat?! Dat kan toch helemaal niet zo maar!" sputter ik meteen tegen. "Wel, managment heeft me duidelijk gemaakt dat zij dat wel kunnen." Zegt hij en ik zie een traan langs zijn wang lopen. "M-maar ik begrijp het niet. Waarom bedreigen ze jou wel en mij niet? Ik ben in hun ogen toch even schuldig niet?" Een klein lachje verschijnt op zijn gezicht en hij schudt zijn hoofd. "Je hebt echt geen idee wat er allemaal aan het spelen is, ofwel soms?" Nog altijd kijk ik hem niet-begrijpend aan. "Hazz, jij bent het middelpunt van de band. Iedereen heeft het over Harry Styles en de rest van One Direction. Ze kunnen jou helemaal niet uit de band gooien. Zonder jou is er geen One Direction meer." Er zijn meer tranen op zijn wangen verschenen en ik veeg ze voorzichtig met mijn duim weg. Ik heb hem in die drie jaar nog nooit zoveel zien huilen als in de afgelopen maanden. "Zonder jou is er ook geen One Direction. We zijn alle vijf even belangrijk. En het maakt me geen reet uit hoe de rest van de wereld daar over denkt." Nu ben ik degene die hem dicht tegen me aan trekt. Een klein snikje verlaat zijn mond en ik wrijf troostend over zijn rug. "Ik ben nog altijd boos op je hoor." Mompel ik in zijn nek en hij grinnikt even. "Maar kom, we gaan slapen. We bespreken dit morgen wel met de rest. We verzinnen er wel iets op, hier laten we ze niet mee wegkomen." Hij knikt zachtjes en ik laat hem los zodat hij richting onze slaapkamers kan lopen. "En Louis, open de scheidingsmuur als je wil." Zeg ik grijnzend waarna ik mijn kamer in loop. Ik neem vlug een douche en als ik terug in mijn kamer kom zie ik dat de schuifdeur terug open is en dat Louis al in zijn bed ligt en te horen aan zijn ademhaling slaapt hij al. "Slaap wel Louis." Mompel ik en ga dan in bed liggen.

De volgende ochtend zaten we met ons vijven in de woonkamer. "Sorry dat je Danielle alleen moest laten Liam maar Louis wil jullie iets belangrijks uitleggen." Zeg ik als iedereen een kop thee in zijn handen heeft. Ik geef Louis een kneepje in zijn schouder waarna ik naast Zayn in de zetel ga zitten. "Wel, eergisteren toen we net thuis gekomen waren kreeg ik een telefoontje van het managment. Een of andere vrouw die blijkbaar een vrij hoge functie heeft zei dat ze het een en ander moest uitleggen. Volgens haar had Simon het volledig verkeerd aangepakt door ons zo vrij te laten. Ik had een slechte invloed op Harry en ik heb homo gemaakt. Het was allemaal mijn schuld dat we fans waren verloren en ik moest zorgen dat het terug in orde kwam." We kijken hem allemaal verbaasd aan maar niemand wou zijn verhaal onderbreken. "Dus ik vroeg hoe ik dat moest doen. Blijkbaar hadden ze die vraag al zien aankomen want ze hadden het allemaal gepland voor mij. Ik moest zorgen dat iedereen geloofde dat ik en Eleanor terug samen waren en na een maand moest ze bij me intrekken en een maand later zou ik haar ten huwelijk vragen." Mijn mond valt open. Maar voordat ik er tussen kan komen gaat Louis verder. "Ik ging niet akkoord en dat hadden ze dus blijkbaar ook verwacht. Ze zei dat als ik dit niet zou doen, ze me uit de band zouden gooien." Zayn sprong op, waardoor het kopje thee dat op zijn knie stond op de grond viel. "WAT!" Ik trek hem aan zijn mouw terug op de zetel. "Ze zei dat niemand mij zou missen en dat ze wel een excuus gingen verzinnen voor de fans, dat ik aan de drugs of drank was of dat ik er zelf uit gestapt was. En als ik dit tegen één van jullie zou zeggen zou me hetzelfde gebeuren." Sluit hij zijn verhaal af. Alle drie kijken ze verbaasd naar Louis. "Je weet toch, als ze jou uit de groep zetten, dat ik er ook uitstap." Zeg ik en een glimlachje verschijnt op Louis' gezicht. "Ik ook" horen we Niall zeggen. Waarna Liam en Zayn tegelijk "En ik" zeggen. "Oke, dan gaan we nu naar het managment om ze dat even duidelijk te maken." Zegt Liam en hij staat meteen recht. "Ik moet nog wel vlug dat theekopje even opruimen." Zeg ik en Zayn kijkt me schuldbewust aan. "En ik heb honger." Zegt Niall. "Anders gaan ik, Zayn en Liam al en dan komen jij en Niall achterna? Dan kan je bij de Mc stoppen of zo" stelt Louis voor. We stemmen allemaal in en Zayn, Liam en Louis vertrekken meteen. Als ik het gebroken theekopje heb opgeruimd en de thee heb opgeveegd kunnen ook ik en Niall vertrekken. Onderweg stoppen we bij de McDonalds waar Niall een heel menu besteld. "Niet in de auto opeten, Niall. Ik wil geen ketchup op mijn dashboard." Mopper ik en Niall haalt zijn schouders op. "Dan ga ik wel achterin zitten." Ik zet de auto aan de kant zodat Niall kan wisselen en vertrek dan terug. Ik voel iets trillen in mijn broekzak en ik probeer mijn gsm uit mijn zak te halen. Geconcentreerd blijf ik naar de weg kijken terwijl ik mijn sms'je open.

Ik ben in Londen, we moeten echt eens afspreken. En geloof me ik vind deze regeling even leuk als jij dat vind. Taylor.

Ik wil net terug sturen als ik Niall achter me hoor gillen. Meteen kijk ik naar de weg en het enige wat ik zie zijn twee felle lichten die recht op mij afkomen.