အကိုႏွင့္ စတင္ေတြ႔ဆံုရာ ကယ္ဆယ္ေရး လုပ္ငန္းခြင္ကာလတြင္သာ ယူနီေဖာင္းဝတ္ဆင္သည္ကို ေႏြဦးျမင္ဖူးသည့္အတြက္ ယခုလို သံလြင္စိမ္းေရာင္ ယူနီေဖာင္းအျပည့္အစံုျဖင့္ ျမင္ေတြ႔ရသည့္အခါ အကိုသည္ ပို၍ခန္႔ညားေစသည္ဟု ေႏြဦး ထင္မွတ္မိသည္။
ယူနီေဖာင္းနဲ႔ အကိုက သိပ္ၾကည့္ေကာင္းတာပဲဟု သူေျပာေသာအခါ ခါးပတ္ပတ္ေနရင္း အျပံဳးေႏြးေႏြးျဖင့္ ျပန္လွည့္ၾကည့္လာသည္။
သြားရန္အသင့္ျဖစ္ခ်ိန္တြင္ အခ်ိန္သည္ မနက္ခင္း ၇နာရီခြဲပင္႐ွိေနၿပီျဖစ္သည္။
အခန္းအေ႐ွ႕ ခံုငယ္ေလးတြင္ အကိုထိုင္၍ shoe ကို ႀကိဳးခ်ည္ေနခ်ိန္တြင္ အနည္းငယ္ အဆင္ေျပေစဖို႔ ေႏြဦး အကို႔ဖိနပ္ကို ႀကိဳးခ်ည္ေပးလိုက္ေတာ့ ခပ္ပြပြ ေႏြဦးဆံပင္မ်ားကို ဖြလာသည္။
"ရပါတယ္ ေႏြဦးရဲ႕.. ကိုယ္အဆင္ေျပပါတယ္.."
ေမာ့ၾကည့္ရင္း ျပံဳးျပလိုက္ၿပီး..
"ကြၽန္ေတာ္လုပ္ေပးခ်င္လို႔ေလ.. ေနာ္"
"၉ နာရီေလာက္ဆို မ႑ပ္ေတြ စေတာ့မွာ... အဲအခ်ိန္ေလာက္ ကိုယ္လာေခၚမယ္ေနာ္.. တေယာက္တည္းထားခဲ့ရတာ တကယ္ စိတ္မေကာင္းဘူး.. ေႏြဦးပ်င္းေနေတာ့မွာ..."
"ဟင့္အင္းအကို.. ဝန္ထုပ္ဝန္ပိုးတစ္ခုလို သေဘာမထားပဲ သက္ေသာင့္သက္သာ သြားပါ.. ကြၽန္ေတာ္မပ်င္းပါဘူး.."
ဆိုင္ကယ္ေပၚတက္ကာနီး အခန္းေဘးဘယ္ညာသို႔ တခ်က္ၾကည့္ၿပီးလ်င္ အနမ္းေႏြးေႏြးတခ်က္ ေႏြဦး၏ ျဖဴစြတ္ေသာ နဖူးျပင္ေလးသို႔ လာေရာက္ထိခတ္ေလသည့္။
"အာ.. ဦးသံလြင္..ဒါကစစ္တပ္ေနာ္.."
"အဟြန္း သြားၿပီ..တခုခုလိုရင္ ကိုယ့္ကို ဖုန္းဆက္ေနာ္.."
ေမာင္းထြက္သြားသည့္ အကို႔ေနာက္ေက်ာကို ၾကည့္ရင္း အမည္မသိ ၾကည္ႏူးမႈတစ္ခု ရင္သို႔ ျဖစ္တည္ရသည္။ မနက္ခင္းေတြ အကိုႏွင့္ အတူ ႏိုးထရျခင္းသည္ အလြန္ ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ရာ ေကာင္းသည္မဟုတ္လား.. အေတြးတို႔ျဖင့္ အခန္းထဲသို႔ျပန္ဝင္လာခဲ့သည္။
အကိုသည္ အလြန္ပင္ စည္းကမ္းစနစ္ က်နသူျဖစ္ေၾကာင္း အခန္းတြင္း ပစၥည္းမ်ား ထားသိုပံုၾကည့္ရသည္ႏွင့္ ေကာက္ခ်က္ခ်ႏိုင္သည္။
YOU ARE READING
တစ္ခုေသာ ေႏြဦးဝယ္. . တစ်ခုသော နွေဦးဝယ်. . (Completed)
Romanceကိုယ္သည္လဲ လူသားတစ္ေယာက္ေပမို႔ အခ်စ္တစ္ခုမွာ ေပ်ာ္ဝင္ ခံစားမိတာ အမွား တစ္ခုလား ေႏြဦးရယ္. . စည္းကမ္းေဘာင္ေတြနဲ႔ ႐ွင္သန္လာခဲ့ရၿပီး အသက္နဲ႔ ခႏၵာကိုယ္ ႏိုင္ငံမွာ အပ္ႏွင္းထားရတဲ့ စစ္သားတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဘဝမွာ ႏွလံုးသားတစ္စံုေတာ့ လြတ္လပ္စြာ ႐ွင္သန္ပါရေစကြယ္. .
