Chapter Three

438 12 0
                                    

Lavander's POV

"As of now! We need to have our lunch we have one hour break." Sabi ko naman habang tinitignan ang wrist watch ko.

Ang schedule kase namin ngayong monday ay may apat kaming subject na aattendan Ang unang pangalawa ay ang English and Math and then break and after that TLE and ESP and then uwian na. Nakakapanibago iyon dahil sa dati naming school buong isang araw ang klase and all of our subjects are included.  And we all have our dormitory sa school na iyon. But here? It doesn't have. Uuwi ka talaga in your own house or apartnment.

Tumayo na kami dala ang bawat kagamitan namin pwera lang kay Zel na iniwan lang ang backpack niya sa upuan. Napatingin kami sakanya ganon din siya sa amin.

"Why?" Tanong nito.

"Didn't you want to bring your things?" Takang tanong ni Sniper.

"Why would I?" Walang ganang sagot ni Zel.

"Because we are going to eat?" Sarkastikong sagot naman ni Sniper.

"Yeah! We actually don't need it." Singit ko sa dalawa.

Napatingin sila sa akin lahat. At isa lang ang rumehistro sa utak namin pare-parehas. Hindi nga pala ito kagaya ng dati na may lunch break na two hours at mag iiba ang classroom kada subjects so that's why we didn't even need to bring it.

"Ahhhhh!!" Halos sabay sabay kaming nalinawan sa naiisip namin.

Nakangisi lang naman si Zel habang tinitignan kaming ibinabalik ang gamit namin sa upuan namin kanina at pinagkukuha lang ang mga importanteng gamit. Nakita ko pang nagpamauna si Dhrew lumabas na parang nagmamadali at siya naman tiningnan ni Dartha ng matalim. Whats wrong with this girl? Kanina pa siya wala sa mood.

Nang makuha na namin pare parehas ang kaniya kaniyang kailangang gamit like cellphones and wallet ay naglakad na kami patungong canteen. May mangilan ngilang nagkaklase pa din pero marami na din ang gaya naming nag sisipag break na din at papuntang canteen na din ang iba.

Gaya ng kanina ay malamang iba pa din ang tinginan ng mga nadadaananan namin. We actually used to it dahil ganito na din ang mga way ng tingin sa amin sa dati naming school.

Who doesn't even care na tumingin e kay Arch pa lang ay mapapalingon ka na. Kung ako lang ang iba at di ko siya kilala, malamang lilingunin ko din talaga siya.  How can you ignore that kind of hottienes of her. And of course malamang e sino din bang hindi maangasan sa nangunguna sa paglalakad sa amin, Zel. She has this kind of aura na maangasan ka talaga. Kaya nga napapagulo ito madalas sa mga siga e. And of course sa iba ko pang kasama which is si Dartha and Sniper! They are gaddamn wonderful and gorgeous e they are both pretty as well.

Sa totoo lang ako lang ang naligaw na may salamin sa amin e. Hehe... But I keep on my mind na they are my friends that's why I should have to be proud of them. And alam kong ayaw nilang iniisip na nahuhuli ako kase it is not daw. Ewan ko ba? Even if sa ibang tao e.

Sa mga namemeet ko they were always telling na napakaperfect ng group naming lima. Well ganon din talaga ang naiisip ko. We had this attitude of us na nag babalanse ng lahat. And that's make us imperfectly perfect!

Sa ngayon na nangungunang maglakad sa amin si Zel papasok ng canteen. Marami na rin halos ang tao at natanaw ko naman si Dhrew mag isa. Nakita niya ako at kumaway naman ako sakaniya, ganon din siya.

"You should have to be not that nice to him." Naiiritang sabi ni Dartha na dumeretso na sa harap ng menu at umorder.

"Can we didn't eat here?" Naiinis na parinig ni Dartha.

Missions to be Destined  [Completed]Where stories live. Discover now