Kabanata 23

1.9K 114 11
                                    

KABANATA 23

Childish

Ilang segundo akong napakurap-kurap at napatitig sa batang lalaki na nasa harapan ko.I was left dumbfounded by his sudden appearance and his sudden fvcking question like where did he get that fvcking idea?

I gave him 'what the hell are you saying-look'.Mukhang natakot siya sa'kin kung kaya't bigla siyang umiyak sa'king harapan.

Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko.Hindi ko alam kung paano magpatahan ng bata.Nataranta akong hawakan ang bata na mas lalo nitong ikinaluha.Ano ang gagawin ko?

Nakita ko sa peripheral vision ko ang mabilis na pagpunta ni Leandro kasunod ang batang babae sa pwesto namin ngayon.

"Pst bata bata huwag kang umiyak.."ani ko.Hindi man lang ito tumigil.

"Angelo,huwag ka nang umiyak.O sige ka hindi ka na binilhan ni kuya ng kendi.."si Leandro ng makarating sa pwesto namin.Inalo niya ang bata at yinakap.

"Bakit niyo po inaway ang kapatid ko?salbahe kang ate---"sa hindi malamang dahilan napatigil ang batang babae na sa aking naalala 'angelita' ang pangalan.Napatitig siya sakin at inaalala ang mukha ko na para bang nakita na niya ito.Kunot noo kong tiningnan ang bata.

Morena ang balat ng bata,maalon ang buhok,may kaliitan ang mga mata at may hindi masyadong matangos na ilong.Pinoy na pinoy ang angking kagandahan nito.

Somehow,her face is a lil bit familiar too.I think I've met here before.

"I-Ikaw iyong binibining nagbigay sakin ng lollipop!!"aniya ng makabawi.Napatingin samin sina Leandro at ang bata na medyo tumahan na rin.

Nabigla ako ng bigla nito ako yinakap.At dahil hindi siya kalakihan ay hanggang bewang lang siya nakayakap sakin.

"Angelo!hindi siya tulad ng iyong iniisip.Mabait si ateng binibini,siya iyong kwenento ko sa iyong binibini na nagbigay saking ng lollipop!"wika niya sa kanyang kapatid.Bahagyang nagulat ang mukha nito at tumingin sakin pero agad ring iniwas na parang kakainin ko siya ng buhay.

Tss.

Napaangat ako ng tingin ng maramdaman kong may nakatingin sa'kin.Si Leandro.Iniwas ko agad ang paningin ko at inalis sa pagkayakap si Angelita sa akin.

"Angelo!tumigil ka na riyan sa kakaiyak!hindi naman masama si ate!"turan ni Angelita sa kanyang kapatid.Ngunit sa halip na tumigil ay mas lalo lang rin itong umiyak.

Napapikit ako ng mata.Shit.Ang sakit sa tenga ng kanyang iyak.Napakamot ako sa kilay bago binalingan ng tingin si Leandro na pinapatahan pa rin ang bata.

"P-patigilin mo na 'yan."ani ko.Bumaling siya sa'kin at nagpakawala ng malalim na hininga.

"Hindi.Hanggat hindi ka pumapayag sa kanyang kagustuhan."seryosong aniya.The hell with that!mukhang pinagloloko nila ako a?!

Bakit hindi na lang niya utuin ang bata?Ano ako Nanay for rent?

Tss sabihin na lang niya na gusto rin niya ang gusto ng bata---wait..bakit ko ba iniisip 'to?

Uh.Right.Nakalimutan kong playboy ata siya.

Hinakbang ko na ang isa kong paa pero napatigil rin ako na para bang may tumitigil saking gawin 'yun.Napabuga ako ng hangin hindi ko malaman kong bakit hindi pa rin ako maalis-alis sa pwesto ko.My body isn't working the way I wanted to.Ano pa rin ba ang ginagawa ko kasama sila?pwede naman akong umalis na lang kesa intindihin ang sakit sa tengang iyak nito.Pero just like what I said,parang may pumipigil saking umalis.

Napahinga ako ng malalim.Tila may bumulong sakin na pumayag na lang sa kagustuhan nito.Tsk.

"Fine."walang ka-gana gana kong sambit.

The Heartless Gangster In 1892 (HIATUS)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon